به گزارش روز شنبه ایرنا به نقل از خبرگزاری شینهوا، هزینه های مراقبت از کودکان کمتر از سه سال در کسورات اضافی ویژه برای مالیات بر درآمد فردی لحاظ می شود.
در این گزارش قید شده است که چین خدمات مراقبت از کودکان با منافع عمومی را افزایش می دهد تا بار فرزندآوری و تربیت کودکان کاهش یابد.
کمیته مرکزی حزب کمونیست چین تاکید کرده است، سیاست سه فرزندی به بهبود ساختار جمعیتی کشور، حفظ مزایای منابع انسانی و پاسخ فعال به پیری جمعیت کمک می کند.
چین از سال ۱۹۷۹ برای کنترل جمعیت انفجاری خود سیاست تک‌فرزندی را اعمال کرد. این کشور در سال ۲۰۱۳ به خانواده ها اجازه داد در صورت تک فرزند بودن یکی از والدین، صاحب فرزند دوم شوند و در سال ۲۰۱۶ به همه زوج های متاهل اجازه داد که دو فرزند داشته باشند و به سیاست تک فرزندی خاتمه داد.
سیاست تک فرزندی به مدت ۳۷ سال ابزاری برای کنترل جمعیت انفجاری چین بود. اما این سیاست باعث شد که نرخ رشد جمعیت به شدت کاهش یابد.
نرخ رشد جمعیت آن قدر کاهش یافت که چین نگران سالخوردگی جمعیت شد و در سال ۲۰۱۶ تصمیم گرفت سیاست دو فرزندی را اعمال کند. برای کسانی که از سیاست کنترل جمعیت تخطی می کردند جریمه هایی مثل اخراج از کار یا حتی سقط جنین در نظر گرفته می شد.
اما در سال های اخیر هزینه های زندگی در شهرهای بزرگ چین به حدی بالا رفته بود که خود خانواده ها هم تمایل چندانی برای فرزندآوری نداشتند.
به همین دلیل، وقتی سیاست دو فرزندی در چین اعمال شد، سیاست های تشویقی برای خانواده ها در نظر گرفته شد تا به آوردن فرزند ترغیب شوند.
جمعیت چین به یک میلیارد و ۴۱۱ میلیون نفر رسیده است، اما نرخ رشد جمعیت نشان از کندی بازتولید نیروی کار دارد.
سرانجام در ماه مه سال ۲۰۲۱، چین تصمیم گرفت از سیاست دو فرزندی هم عبور کند و داشتن سه فرزند برای خانواده ها را آزاد اعلام کرد.
بر اساس آخرین داده های سرشماری، افراد ۶۰ ساله و بالاتر ۱۸.۷ درصد از کل جمعیت چین را در سال ۲۰۲۰ به خود اختصاص داده اند که ۵.۴۴ درصد بیش از سال ۲۰۱۰ است.
چین تنها کشوری نیست که با مشکل سالخوردگی جمعیت مواجه است. ژاپن، ایتالیا، برزیل، نیجریه، هند و ایران هم چنین معضلی دارند.