شهرکرد- ایرنا- اگر در تعطیلات باقی مانده نوروز ۱۴۰۱ قصد سفر به چهارمحال و بختیاری دارید، در اولین فرصت از این سفر نوروزی با تالابهای چهارمحال و بختیاری دیدار داشته باشید، این تالابها خیلی مهربان و مهمان‌نواز هستند.

جاذبه‌های طبیعی یکی از شاخص‌های گردشگری چهارمحال و بختیاری است که در این میان تالاب‌های استان به ویژه در فصل بهار و تابستان از جلوه‌های دیدنی این گردشگری طبیعی به شمار می‌رود و بسان نگین فیروزه‌ای طبیعت استان است.

به گزارش ایرنا، چهارمحال و بختیاری در بخش مرکزی رشته کوه‌های زاگرس گرفته است و بلندترین تالابها از نظر سطح ارتفاع دریا در این استان قرار دارند.

مساحت مجموعه مناطق محیط زیست‌طبیعی استان شامل پارک ملی، رودخانه‌ها، مناطق حفاظت شده، تالاب‌ها و اثر ملی طبیعی برابر است با بیش از ۱۵۵ هزار هکتار که رقم بسیار بزرگی است و ۱۲.۵ درصد از مساحت استان را به خود اختصاص داده که نشان از قابلیت‌های بالای گردشگری طبیعی این استان دارد.

مناطق حفاظت شده و شکار ممنوع نظیر قیصری، شیدا، هلن، سبزکوه، تنگ صیاد و جنگلهای بلوط با چشم اندازهای بینظیر تنها بخشی از این بهشت به شمار می‌آید.

همچنین ثبت ۲ ذخیرگاه زیست‌کره تنگ صیاد و سبزکوه به عنوان یازدهمین ذخیره‌گاه زیست‌کره ایران در شبکه جهانی ذخایر زیست‌کره یونسکو در سال ۹۴، اهمیت و ارزش طبیعی این استان را دوچندان کرده است.

از مناطق دیدنی و طبیعی چهارمحال و بختیاری می‌توان به تالاب‌ها اشاره کرد که سه تالاب مهم کشور از جمله تالاب چغاخور، گندمان و سولقان در این استان واقع شده است.

تالاب بین‌المللی چغاخور

تالاب بین‌المللی چغاخور از زیباترین و بزرگترین تالاب‌های چهارمحال و بختیاری است. این تالاب در سایت رامسر ثبت شده است و در نزدیکی شهر بلداجی و در مسیر شهرکرد به خوزستان قرار دارد.

این تالاب بر اساس مطالعه رتبه‌بندی تالاب‌ها رتبه هشتم را در بین ۷۵ تالاب مهم کشور به خود اختصاص داده است.

تالاب را مرغزاری وسیع در برگرفته که مساحت آن حدود ۷۰۰ هکتار برآور شده است. این مرغزار در ماه‌های اردیبهشت تا مهر که سطح آب تالاب رو به کاهش می‌گذارد از این نیز وسیع‌تر می‌شود.

این ناحیه آب و هوایی مرطوب با تابستان‌های معتدل و زمستان‌های سرد دارد و از نقاط ییلاقی چهارمحال و بختیاری محسوب می‌شود. این محل ییلاق ایل بختیاری و نشیمن خوانین و ایلخانی بختیاری بوده است.

همه ساله هزاران نفر از اهالی داخل و خارج منطقه برای سیاحت و اقامت‌های کوتاه‌مدت به این ناحیه و مرکز سیاحتی، زیارتی امامزاده حمزه‌علی سفر کرده و از امکانات طبیعی آن برخوردار می‌شوند.

از انواع پرندگان دائمی یا مهاجری که در تالاب بین‌المللی چغاخور شناسایی شده‌اند می‌توان به انواع مرغابی، غاز و اردک، آنقوت، چنگر، انواع حواصیل، لک‌لک سفید، خروس کولی و فلامینگو اشاره کرد.

در تالاب بین‌المللی چغاخور علاوه بر پرندگان یاد شده انواعی از آبزیان نیز زیست می‌کنند که ماهی کپور و کولی از مهمترین آنها به شمار می‌رود. همچنین زیست نوعی ماهی نادر از خانواده گامبوز «ماهی گورخری» در این مکان است.

تالاب بین‌المللی گندمان

تالاب گندمان با ۹۸۰ هکتار وسعت و ۲ هزار و ۲۱۹ متر ارتفاع از سطح دریا جزو ۱۰ تالاب برتر پرنده‌نگری ایران و مهمترین زیستگاه جانوری کشور برای اسکان دائم پرندگان بومی و تخم‌گذاری پرندگان مهاجر است. این تالاب در ۷۰ کیلومتری مرکز استان قرار دارد.

تالاب گندمان به عنوان یکی از آبگیرهای حوزه آبریز آقبلاغ با فاصله‌ای نه چندان دور از تالاب چغاخور قرار گرفته است به طوری که بخشی از آب خروجی تالاب چغاخور به این تالاب سرازیر می‌شود.

اطراف این تالاب همچون تالاب چغاخور پوشیده از مرغزاری زیبا است. بیش از ۲۵ گونه پوشش گیاهی تالاب و زمین‌های حاشیه آن را تشکیل می‌دهند.

این تالاب زیستگاه حدود ۱۱ گونه ماهی از جمله انواع ماهی سیاه ماهی، کپور و ماهی کولی و دوزیستانی همچون وزغ و قورباغه و خزندگانی نظیر لاک‌پشت است.

وجود ۴۸ گونه پرنده بومی و مهاجر مانند انواع اردک، خوتکا، عقاب، دلیجه، کبک، تیهو، درنــا، بلدرچین، کشیم، بوتیمــار، حواصیل، کفچــه، لک‌لک، فلامینگــو، غاز خاکســتری و قــو را بــه یکــی از مناسب‌ترین مکان‌هــای پرنده‌نگری در تمام فصول سال برای علاقمندان تبدیل کرده است.

قسمت پرآب یا آبگر محدوده تالاب گندمان مانند تالاب چغاخور پناهگاه و زیستگاه پرندگان مهاجر است و همه ساله اواخر فصل پاییز انواع مختلفی از پرندگان نواحی سردسیر شمالی جهت گذران دوره زمستان و تخمگذاری به این تالاب مهاجرت می‌کنند.

از انواع پرندگان دائمی و مهاجری که در تالاب شناسایی شده‌اند می‌توان به انواع مرغابی اشاره کرد.

تالاب سولقان یا سولگان

تالاب سولقان در ۶ کیلومتری شهر ناغان قرار دارد. منبع تامین آب تالاب، آب حاصل از ذوب برف‌ها و همچنین روان‌آب‌های سطحی است و رودخانه دائمی به تالاب وارد نمی‌شود.

عمده کاربری‌های آن در درجه اول سیراب ساختن مراتع اطراف تالاب است که مورد استفاده دامداران منطقه قرار می‌گیرد. این تالاب به دلیل قرار گرفتن در ضلع جنوبی جاده چهارمحال و بختیاری به خوزستان از نظر موقعیت گردشگری دارای ارزش‌های منحصربه فردی است.

گذشته از آن یکی از مناطق ارزشمند زادآوری پرندگان آبزی به خصوص اردک است. بیش از ۲۵ گونه گیاهی و ۱۱ گونه ماهی از جمله سیاه ماهی و کپور در تالاب زیست می‌کنند.

چهارمحال و بختیاری دارای ۱۰ شهرستان با جمعیتی نزدیک به یک میلیون نفر است و تالابها در فصل بهار می‌توانند میزبان گردشگران نوروزی باشند.