به گزارش خبرنگار تاریخ و اندیشه ایرنا، مهندس محمد توسلی در بخشی از خاطرات خود می‌نویسد: به اتفاق دکتر مصطفی چمران، دکتر ابراهیم یزدی و مهندس علینقی خاموشی برای زیارت به کربلا رفتیم.
شنیدیم که به مناسبت ایام بعثت و نزدیکی ماه شعبان، شاه یک حوض سنگی بزرگ برای صحن حرم مطهر حضرت ابوالفضل(ع) فرستاده است. ما رفتیم و این حوض سنگی را که به قطر تقریبا دو متر و یکپارچه بود دیدیم.
ضخامت لبه های بیرونی سنگ حدود ۲۰ سانتی متر بود و روی آن به خط بسیار زیبایی نوشته شده بود که این حوض توسط اعلیحضرت کذا و کذا، برای استفاده زوار حضرت ابوالفضل(ع) هدیه شده است. کاملا واضح بود شاه با عوام فریبی می خواست برای خود وجهه‌ای کسب کند.
بعد از دیدن این سنگ تصمیم گرفتیم نوشته روی سنگ را از بین ببریم. مرحوم دکتر چمران گفت که اگر مرکب چینی قوی پیدا کنیم و روی نوشته های سنگ بریزیم، مرکب به جسم سنگ رخنه می کند و نوشته را از بین می برد و مرکب را هم نمی توانند پاک کنند.
به هر حال برای تهیه مرکب به بغداد رفتیم و دوباره به کربلا برگشتیم. یک شب هم در مسافرخانه خوابیدیم و صبح بسیار زود که هنوز کسی وارد صحن نشده بود به زیارت رفتیم و سپس مرکب را به همان ترتیبی که قرار بود روی نوشته های سنگ ریختیم و از صحن بیرون رفتیم و کربلا را ترک کردیم.
چند ساعت بعد، خبر آن به سرعت در شهر پیچید و روز بعد، بازتاب این کار را از نجف هم به ما خبر دادند.
منبع:
شصت سال ایستادگی و مقاومت، خاطرات مهندس محمدتوسلی