به گزارش ایرنا، تیم ملی فوتبال ایران در شرایطی که می‌توانست در پنجره فیفادی جاری چهار بازی دوستانه برگزار کند صرفا به بازی برابر تیم دوم الجزایر قناعت کرد. رقبای آسیایی ما اما برنامه مدونی داشتند. ژاپن و کره جنوبی چهار بازی انجام دادند و عربستان نیز در اسپانیا ۲ مسابقه را به انجام رساند.
به‌هر تقدیر، ما در طول تاریخ بازی‌های دوستانه جالب توجهی را داشته‌ایم که در این گزارش به آنها خواهیم پرداخت.
۱۳۵۶: تساوی با آرژانتین در سانتیاگو برنابئو
تیم ملی فوتبال ایران پیش از جام جهانی ۱۹۷۸ به تورنمنتی چهارجانبه از سوی رئال مادرید دعوت شد. شاگردان حشمت مهاجرانی در اولین بازی به مصاف آرژانتین با هدایت سزار منوتی رفتند. مسابقه‌ای که با تساوی یک بر یک به اتمام رسید و در ضربات پنالتی، قهرمان جام جهانی ۱۹۷۸ برنده شد و به فینال رسید. ایران نیز در بازی رده‌بندی از سد نماینده الجزایر که قهرمان آفریقا شده بود، گذشت.
۱۳۵۷: جدال با فرانسه در آستانه جام جهانی ۱۹۷۸
تیم ملی فوتبال ایران پیش از سفر به آرژانتین برای تجربه اولین جام جهانی به اردوی فرانسه رفت. ملی‌پوشان در این اردو و در شهر تولوز مقابل تیم ملی فرانسه قرار گرفتند و با نتیجه ۲ بر یک به تیم تحت هدایت میشل هیدالگو باختند. شکستی که با تک گل حسن روشن همراه شد. همین مسابقه کمک کرد تا تیم با اعتماد به نفس بیشتری راهی جام جهانی شود.
۱۳۵۷: بازی با تیم سوم المپیک در ورزشگاه آزادی
یکی از دیدارهای خوب تیم ملی فوتبال کشورمان در آن سال‌ها جدال با تیم سوم المپیک ۱۹۷۶ بود. شوروی سابق با ستاره‌ای چون اولگ بلوخین به ورزشگاه آزادی آمد و در شهریورماه ۵۷ در ورزشگاه آزادیبا نتیجه یک بر صفر از سد ایران گذشت.
۱۳۷۷: تحقیر اینترمیلانِ ثانی با جلال طالبی
بعد از باخت عجیب به آ.اِس رم، جلال طالبی جانشین تومیسلاو ایویچ شد. تیم ملی فوتبال کشورمان در شهر کومو مقابل تیم دوم سری‌آ با سرمربیگری لوییجی سیمونی قرار گرفت. ابتدا آلوارو رکوبای اروگوئه‌ای به زیبایی دروازه ایران را گشود اما در نیمه دوم مهدی مهدوی‌کیا، کریم باقری و علی دایی(۲بار) گلزنی کردند تا برد فوق‌العاده چهار بر یک به دست بیاید. ناگفته نماند که نراتزوری در این مسابقه از ترکیب دومش و بازیکنان جوان‌تر بهره گرفته بود.
۱۳۷۷: بازی با تیم سوم جهان قبل از مصاف با یوگوسلاوی
در آستانه دومین حضور در جام جهانی به مصاف تیم ملی کرواسی با سرمربیگری بلاژویچ و مربیگری برانکو رفتیم. مسابقه‌ای که با ۲ گل باختیم اما آزمونی فوق‌العاده پیش از دیدار با یوگوسلاوی بود. حدود یک ماه پس از برگزاری این بازی، کرواسی توانست رتبه سوم جام جهانی را به دست بیاورد.
۱۳۷۸: تولد شیر کپنهاگ
هر چه زدند به در بسته خورد. دانمارک با ابه ساند، استیگ توفتینگ، یان دال توماسون، پیتر اشمایکل، توماس هلوگ و ... به مصاف ایران آمد اما نتوانست گلی به ثمر برساند. آنها با سد مقاومی چون هادی طباطبایی روبرو شده و کاری از پیش نبردند. فردای آن روز از گلر جوان تیم ملی با لقب شیر کپنهاگ یاد کردند.
۱۳۸۳: بازهم یک شکست تلخ مقابل آ.اِس رم
حدود پنج سال پس از باخت هفت بر یک مقابل رم، یک مرتبه دیگر دیداری دوستانه با تیم پایتخت‌نشین فوتبال ایتالیا ترتیب داده شد. رقابتی که بازهم هشت گل داشت اما این بار به جای هفت گل، پنج گل دریافت کردیم و در عوض یک گل زده، سه گل وارد دروازه جالوروسی کردیم. در آن مسابقه فرانچسکو توتی مرد اول میدان بود. او در پاسخ به گل زودهنگام علی دایی، هت‌تریک کرد و آنتونیو کاسانو هم با یک پنالتی چیپ فاصله را به عدد سه رساند. در همان نیمه علی کریمی می‌توانست یکی از بهترین گل‌های دوران بازیگری‌اش را به ثمر برساند اما عاقبت حرکت انفرادی‌اش منجر به یک شوت شد که توپ به تیر برخورد کرد.
در نیمه دوم بازهم رم به گل رسید ولی در پایان بازی جواد نکونام و فرزاد مجیدی موفق شدند فاصله را کمی کاهش داده و از بار این باخت کم کنند. با این وجود دیدار با رم کمک کرد تا تیم برانکو در ادامه مسابقات انتخابی جام جهانی به موفقیت رسیده و راهی مرحله نهایی شود.
۱۳۸۳: بازی فراموش‌نشدنی مقابل قهرمان جام جهانی
تیم ملی فوتبال آلمان با هدایت یورگن کلینزمن به ورزشگاه آزادی آمد. بالاک، لام، لمن، فرینگس، مرته‌ساکر، اشنایدر و ... هم در ترکیب ژرمن‌ها بودند و الحق و الانصاف، استادیوم جایی برای سوزن انداختن نداشت. آلمان با ۲ گل برنده این مسابقه شد اما نمایش شاگردان برانکو ستودنی بود. علی کریمی بارها مدافعان آلمان را به هم ریخت اما با بدنشاسی ضربات ملی‌پوشان به گل منجر نشد.
۱۳۸۹: خداحافظی با آقا کریم در حضور برزیلی‌ها
در تیم مانو منزس نفراتی چون تیاگو سیلوا، داوید لوییز، لوکاس لیوا، پاتو، کوتینیو، روبینیو، دنی آلوز، رامیرز و ... حضور داشتند. بازی در ابوظبی به انجام می‌رسید. گل سالم محمد غلامی در ابتدای بازی به اشتباه رد شد و در ادامه دنی آلوز به زیباترین شکل ممکن دروازه مهدی رحمتی را گشود. حملات برزیلی‌ها با درخشش سنگربان ایران یکی پس از دیگری رفع شد. جواد نکونام هم تیر دروازه سلسائو را لرزاند تا اینکه در ۲۰ دقیقه پایانی پاتو و نیلمار فاصله را به سه افزایش دادند.
کریم باقری در دقیقه ۷۴ وارد زمین شد و در ثانیه‌های پایانی میلاد میداوودی را با دروازه‌بان تک به تک کرد اما گلی زده نشد و در ادامه شاهد قلمدوش شدن بازیکنی بودیم که ۸۷ بار برای تیم ملی به میدان رفت و گل‌های حساسی به ثمر رساند.
۱۳۸۹: پیروزی لحظه آخری مقابل روسیه با گل مورچه اتمی
تیم ملی فوتبال ایران در شبی که علیرضا منصوریان سرمربی بود، موفق شد با یک گل از سد روسیه‌ای بگذرد که در ترکیبش رومن پاولیوچنکو، آندری آرشاوین و ایگو آکینفیف حضور داشتند و سرمربی‌اش دیک ادووکات بود. تک گل این بازی در دقیقه ۹۱ روی پاس زیبای محمد نوری و حرکت انفرادی محمدرضا خلعتبری زده شد. کارلوس کی‌روش، سرمربی بعدی تیم ملی از نزدیک مسابقه را تماشا کرد.
۱۳۹۴: قهرمان کوپا آمریکا مقابل ایران حرفی برای گفتن نداشت
نوروز ۹۴ همراه با ۲ بازی حساس برای تیم کارلوس کی‌روش بود. ابتدا به مصاف تیم ملی فوتبال شیلی رفته و موفق شدیم با گل‌های جواد نکونام و وحید امیری به بردی دلچسب دست پیدا کنیم. اکثر ستاره‌های شیلی به جز آرتور ویدال در این مسابقه بازی کردند اما درخشش حقیقی و مدافعان اجازه نداد تا توپی از خط دروازه ما عبور کند. ایران از سد تیمی گذشت که چند ماه بعد توانست از قهرمانی‌اش در کوپا آمریکا دفاع کند. سرمربی آن تیم خورخه سامپائولی بود.
۱۳۹۴: باخت به سوئد با درخشش خیره‌کننده زلاتان ابراهیموویچ
تیم ملی فوتبال ایران چند روز پس از مصاف با شیلی عازم سوئد شد تا در ورزشگاه فرندز آرنا به مصاف سوئد برود. مسابقه‌ای که منجر به باخت سه بر یک ایران شد. زلاتان مرد اول این بازی بود. او در دقیقه ۱۰ گل زد و چند دقیقه بعد یک پاس گل برای مارکوس برگ ارسال کرد. در همان نیمه نخست جواد نکونام در آخرین بازی ملی‌اش از روی نقطه پنالتی فاصله را به حداقل رساند اما گل دقیقه ۸۸ اولا تویوونن، آخرین گل این دیدار جذاب بود. پیش از این گل ضربه زیبای گوچی به تیر دروازه رابین اولسن اصابت کرده بود.
۱۳۹۶: تساوی با میزبان جام جهانی
شاید آخرین بازیِ دوستانه‌ی بزرگی که انجام دادیم در سال ۹۶ بود. جایی که شاگردان مرد پرتغالی عازم روسیه و شهر کازان شدند تا برابر میزبان جام جهانی پیکار داشته باشند. مسابقه‌ای که برنده نداشت و با تساوی یک بر یک به اتمام رسید. ابتدا سردار آزمون توانست در محلی که به خوبی با آن آشنا بود، گل اول را به ثمر برساند اما دیمیتیری پولوز در اواخر مسابقه کار را به تساوی کشاند تا مردان چرچسوف، بازنده نباشند.
و حالا...
هنوز یک پنجره پیش روی فدراسیون فوتبال است؛ پنجره‌ای که به نوعی آخرین شانس ما برای برگزاری ۲ بازی دوستانه ایده‌آل محسوب می‌شود. مسابقاتی که می‌تواند سرنوشت‌ساز باشد و ما را برای حضوری بهتر در جام جهانی مهیا کند. باید دید سئول‌نشینان و دراگان اسکوچیچ بازهم فرصت‌سوزی خواهند کرد یا این بار حریفی مقتدر را برای آزمون انتخاب می‌کنند.