به گزارش خبرنگار ایرنا، یوسف علی‌احمدی روز سه‌شنبه در نشست مرور برنامه مدیریت جامع تالاب بین المللی زریبار که در سنندج برگزار شد، اظهار داشت: طرح حفاظت تالاب های ایران پروژه مشترک بین سازمان حفاظت محیط زیست و برنامه توسعه سازمان ملل است.
وی هدف از طرح مذکور را استقرار رویکرد زیست بومی برای حفاظت موثر و بهینه تالاب ها خواند و اضافه کرد: در این راستا امروز نشستی به منظور بررسی نقش و مسوولیت دست اندرکاران اجرای این طرح و برنامه مدیریت جامع تالاب زریبار برگزار شده است.
مسوول هماهنگ کننده طرح حفاظت از تالاب های ایران در سازمان حفاظت محیط زیست کشور افزود: در برنامه جامع تالاب بین المللی زریبار ذینفعان و دستگاه های ذیربط مشخص شده و نمایندگان این دستگاه ها برای اجرای اقدامات لازم در راستای حفظ این تالاب باید از دستگاه مرکزی خود اعتبارات لازم را اخذ کنند.
علی‌احمدی یادآور شد: برنامه مدیریت جامع تالاب زریبار یک سند بالادستی است و مصوبه شورای برنامه‌ر یزی را دارد و مفاد آن لازم الاجرا است.
وی با بیان اینکه تالاب زریبار مریوان با همه مشکلاتی که دارد نسبت به سایر تالاب های کشور وضعیت بهتری دارد، اظهار داشت: به دنبال ایجاد و تقویت مشارکت دستگاه ها در حفاظت این تالاب هستیم که با تحقق این مهم به اهداف تعیین شده خواهیم رسید.
تهدید اصلی تالاب بین المللی زریبار برداشت بی رویه آب است
معاون محیط زیست طبیعی و تنوع زیستی اداره کل حفاظت محیط زیست کردستان هم در این نشست اظهار داشت: طرح حفاظت تالاب های ایران به منظور حمایت از تالاب های کشور به طور مشترک با سازمان ملل متحد UNDP به اجرا درآمده است.
حیدر ویسی از جمله اهداف این طرح را کسب مشارکت مردم محلی در نگهداری و حفظ تالاب ها خواند و اضافه کرد: تالاب بین المللی زریبار مریوان مشکلات خاص خود را دارد و در حال حاضر برداشت بی رویه آب از این حوزه باهدف تامین آب مورد نیاز برای فضای سبز، شرب و کشاورزی آن را تهدید می کند.
وی ادامه داد: باید طرح هایی تدوین و اجرایی شود که تامین آب فضای سبز و برداشت برای کشاورزی و شرب از تالاب زریبار به حداقل برسد و این مهم به سمت سد گاران هدایت شود.
معاون محیط زیست طبیعی و تنوع زیستی اداره کل حفاظت محیط زیست کردستان بر تامین حق آبه تالاب زریبار تاکید کرد و گفت: هم اکنون بیش از ۹۵ درصد فاضلاب وارد شده به تالاب زریبار به تصفیه خانه مریوان هدایت شده است.
دریاچه بین المللی زریبار مریوان دارای یک هزار و ۲۰۰ هکتار نیزار، سه هزار و ۴۰۰ هکتار پناهگاه حیات وحش و ۲ هزار و ۳۰۰ هکتار تالاب است و هفتمین تالاب ثبت شده ایران بعد از پیروزی انقلاب اسلامی در کنوانسیون بین المللی رامسر است که فرآیند ثبت آن از یک دهه پیش آغاز شده بود.
طول دریاچه زریبار حدود پنج کیلومتر و عرض آن حدود ۱.۶ کیلومتر، وسعت تالاب به دلیل تغییرات حجم آبی در فصول مختلف متغیر و حداقل و حداکثر عمق آن به ترتیب ۲ و ۶ متر است.
زریبار در یک دره طولی وسیع قرار دارد و از ۲ طرف غرب و شرق با کوه‌های پوشیده از جنگل احاطه شده و پوشش غالب اراضی منطقه را جنگل و بیشه‌زارهای نیمه انبوه تشکیل می‌دهد که گونه غالب جنگلی آن بلوط ایرانی است.
گیاهان شناوری چون سراتوفیلیوم، سریوفیلیوم و گونه‌هایی از گیاهان خاردار و گونه‌های نی، هزارنی، بارهنگ آبی، نیلوفر آبی، علف هفت بند، پیچک ها، لویی، بزواش، جگن و نعناع پوشش گیاهی این تالاب را تشکیل می‌دهد.
سیاه ماهی خالدار، سیاه ماهی معمولی، عروس ماهی و ماهی گامبوزیا از جمله گونه‌های بومی و ماهی آمور سفید، کپور آیینه ای، کپور معمولی، کپور سرگنده (بیگ هد) و فیتوفاک از جمله گونه‌های غیربومی این دریاچه است.
شهرستان مرزی مریوان در فاصله ۱۲۰کیلومتری غرب سنندج مرکز استان کردستان واقع شده است.