به گزارش عصر دوشنبه ایرنا، در سفرنامه‌ی امروز جام جهانی به سراغ یکی از بازی‌های جذاب دوره قبل این رقابت‌ها رفتیم. مسابقاتی که به میزبانی روسیه برگزار شد و شاگردان استانیسلاو چرچسوف در دور یک چهارم نهایی رو در روی کرواسی قرار گرفتند.
این بازی در ورزشگاه المپیک فیشت در شهر سوچی در حضور حدود ۴۴ هزار نفر به انجام رسید و آبستن حوادث بسیاری بود. روسیه برای پا گذاشتن به این مرحله ابتدا در دور گروهی رتبه دوم را به خود اختصاص داد. آنها با پنج گل عربستان سعودی را در بازی افتتاحیه در هم کوبیدند؛ سپس با حساب سه بر یک از سد مصر گذشتند و در جدال سرگروهی به اروگوئه باختند. تیم چرچسوف در مرحله یک هشتم نهایی دست به کار بزرگی زد و پس از تساوی یک بر یک مقابل اسپانیا، در ضربات پنالتی این تیم را کنار زد و راهی دور سوم شد.
کرواسی اما نمایشی بهتر در دور اول داشت. تیم تحت هدایت زلاتکو دالیچ ابتدا با گل نیجریه را شکست داد. در قدم بعدی آنها با نتیجه جالب توجه سه بر صفر آرژانتین را در هم کوبیدند و بازی آخر را هم با وجود قطعی شدن صعود از ایسلند بردند تا حریف دانمارک در مرحله یک هشتم نهایی شوند. مسابقه‌ای که در ۱۲۰ دقیقه برنده نداشت ولی در پنالتی‌ها این کروات‌ها بودند که با وجود از دست رفتن پنج پنالتی توسط ۲ تیم برنده شدند و به مرحله بعدی رسیدند.
و حالا اولین جدال ۲ تیم در جام جهانی. هر ۲ تیم به یمن ضربات پنالتی موفق شدند پا به دور یک چهارم نهایی بگذارند. ابتدا در دقیقه ۳۱ دنیس شریشف موفق شد با شوتی بی‌نقص دروازه را باز کند و روسیه را پیش بیندازد. پیش از پایان نیمه نخست حرکت مانژوکیچ از سمت چپ با ضربه سر آندری کراماریچ همراه شد و مسابقه به تساوی رسید.
در نیمه دوم گلی رد و بدل نشد و کار به وقت‌های اضافه کشیده شد. البته کرواسی یک فرصت طلایی داشت که شوت پریشیچ به تیر عمودی اصابت کرد. انتظار می‌رفت دیگر شاهد گلی نباشیم و بازی با همان نتیجه یک بر یک به پنالتی‌ها کشیده شود ولی اینطور نشد. ابتدا در دقیقه ۱۰۱ دوماگوی ویدا، مدافع پیش‌تاخته سورمه‌ای‌پوشان با یک ضربه سر آرام توپ را به درون دروازه فرستاد.
روسیه برای جبران ۱۵ دقیقه زمان داشت و دست بر قضا آنها به هدف خود رسیدند. این بار نوبت به مدافع روسیه رسید تا با ضربه‌ی سر دروازه را باز کند. ماریو فرناندز، مدافع کناری تیم قرمزپوش میدان به زیبایی دروازه دنیل سوباشیچ را گشود تا برای اولین بار بعد از دیدار آلمان و عربستان در جام جهانی ۲۰۰۲، در یک بازی در جام جهانی شاهد به ثمر رسیدن حداقل سه گل با ضربه سر باشیم.
کار به ضربات پنالتی کشیده شد. فیودور اسمولوف در همان پنالتی نخست همه را متعجب کرد. او می‌خواست با ضربه چیپ دروازه را باز کند اما توپش ارتفاع نگرفت و توسط سوباشیچ مهار شد. بروزوویچ اما کرواسی را به گل نخست رساند. پنالتی آلان ژاگوئف گل شد اما کواچیچ در جدال با اکینفیف شکست خورد تا ۲ تیم در پنالتی‌ها هم مساوی شوند.
دیری نپایید که ماریو فرناندز، نجات‌بخشِ تیم روسیه تیمش را وارد بحرانی عظیم کند. پنالتی او به بیرون رفت. لوکا مودریچ هم البته اگر خوش‌شانس نمی‌بود باید توپش به گل تبدیل نمی‌شد اما ضربه این بازیکن پس از برخورد به دست گلر و تیر دروازه به تور رسید تا کرواسی ۲ بر یک جلو بیفتد.
ایگناشویچ و ویدا پنالتی‌های چهارم را گل کردند. نوبت به پنالتی پنجم رسید. کوزیایف روسیه را امیدوار کرد اما ایوان راکیتیچ، با گل کردن پنالتی‌اش کرواسی را به برتری چهار بر سه رساند.
تیم دالیچ به نیمه‌نهایی صعود کرد. آنها بعد از آرژانتین سال ۱۹۹۰ به اولین تیمی تبدیل شدند که در یک دوره در ۲ مسابقه به برتری در ضربات پنالتی دست یافتند. این تیم همچنین بعد از تیم سال ۱۹۹۸ با سرمربیگری میروسلاو بلاژویچ، برای دومین بار راهی نیمه‌نهایی این رویداد بزرگ شد. آنها در سه جام جهانی بین این ۲ دوره در همان مرحله گروهی حذف شدند. یک مرتبه هم اصلا مجوز صعود نگرفتند.
روسیه اما پس از جام جهانی ۱۹۶۶ که با نام شوروی در مسابقات حاضر شدند و مقام چهارمی را به دست آوردند، در این مسابقات بهترین عملکرد را داشتند. نباید فراموش کنیم آنها در چهار حضور قبلی خود در این تورنمنت، در همان دور اول با جام وداع کرده بودند.
از کرواسی هم برای‌تان بگوییم. آنها در مرحله نیمه‌نهایی موفق شدند انگلیس را با نتیجه ۲ بر یک ببرند و به فینال برسند. البته که بلیزرها با نتیجه چهار بر ۲ مغلوب فرانسه شدند و با کسب رتبه دوم بهترین مقام‌شان در جام جهانی را به دست بیاورند. حتی فراتر از جام جهانی ۱۹۹۸ که سوم شدند.