تهران- ایرنا- محققان بانک میکروارگانیسم های مرکز ملی ذخایر ژنتیکی و زیستی ایران در پژوهشی به بررسی فلور مخمری نمونه های سنتی کفیر استان های کشور پرداختند و به سویه های مخمری با قابلیت پروبیوتیکی از نمونه های سنتی کفیر بر پایه شیر تولیدی استان های مختلف کشور دست یافتند.

به گزارش گروه علم و آموزش ایرنا از مرکز ملی ذخایر ژنتیکی و زیستی ایران، دکتر شقایق نصر عضو هیات علمی مرکز در خصوص این سویه های مخمری گفت: کفیر برپایه شیر یک نوشیدنی تخمیری با ترکیب پیچیده ای از فلور میکروبی یوکاریوتی و پروکاریوت است که خصوصیات فراسودمند بسیاری به آن نسبت داده می شود.

نصر افزود: محققان مرکز ملی ذخایر ژنتیکی و زیستی ایران در مطالعه ای به بررسی فلور مخمری نمونه های سنتی کفیر از استان های مشهد، زنجان و تهران پرداختند. در این پژوهش ۲۶ سویه مخمری به دست آمد. شناسایی مولکولی این ایزوله ها نشان داد جنس های غالب شامل اعضای جنس کلورومایسس، ساکارومایسس و پیچیا بوده اند.

وی در ادامه گفت: در گام بعدی این پژوهش، ایزوله های جداسازی شده بر طبق استاندارد ملی ارزیابی ویژگی های پروبیوتیکی برون تن شماره ۱۹۴۵۹ و با بررسی قابلیت رشد آنها در دمای ۳۷ درجه سانتی گراد، ناتوانی در انجام فعالیت همولیتیک، تحمل شرایط اسیدی دستگاه گوارش، تحمل غلظت نرمال نمک های صفراوی در دستگاه گوارش، تحمل آنزیم های هضم کننده موجود در دستگاه گوارش (پپسین و تریپسین) مورد ارزیابی قرار گرفتند.

این پژوهشگر خاطرنشان کرد: قابلیت اتصال آنها از طریق ارزیابی برهمکنش سلول های مخمری با ترکیبات مختلف مانند n- هگزادکان، زایلن، کلروفرم و اتیل استات مورد سنجش قرار گرفت. علاوه بر آزمون های ذکر شده قابلیت سلول های مخمری در تجمع خودبخودی (اتو اگریگیشن) و نیز توانایی اتصال این سلول ها به رده سلولی دستگاه گوارش Caco-۲ مورد بررسی قرار گرفت.

عضو هیات علمی مرکز بیان کرد: یافته های این پژوهش نشان داد از مجموع ۲۶ سویه بررسی شده، سه سویه ساکارومایسس سرویزیه و یک سویه پیچیا فرمنتانس ویژگی های مناسب از جهت بقا در شرایط دستگاه گوارش، تحمل دمای بدن انسان و قابلیت اتصال به سلولهای دستگاه گوارش را دارا هستند و کاندید مناسبی برای معرفی به عنوان سویه مخمری پروبیوتیک محسوب می شوند.

 یافته های این پژوهش که در مجله معتبر Letters in Applied Microbiology به چاپ رسیده است، بیانگر این موضوع است. سویه های  کاندید در گام بعدی  باید از لحاظ نداشتن ژن های مقاومت آنتی بیوتیکی مورد ارزیابی قرار گیرند تا برای ارزیابی های فراتر وارد بخش آزمون های میدانی شوند. چنانچه این سویه ها آزمون های فوق را با موفقیت پشت سر بگذارند، مسیر آنها برای ورود به صنعت پروبیوتیک کشور هموارتر خواهد شد.