به گزارش گروه علم و آموزش ایرنا از «سای تک دیلی»، یک ضربه‌زننده (impactor ) حدود ۲ میلیارد سال پیش در نزدیکی جایی که امروز ژوهاسنبورگ آفریقای جنوبی قرار دارد، به زمین اصابت کرد. این ضربه‌زن که به احتمال زیاد یک سیارک بوده است چیزی را ایجاد کرد که امروز بزرگترین دهانه آتشفشانی (crater) روی زمین است.
بر اساس تحقیقات قبلی دانشمندان عمدتا اذعان دارند که دهانه آتشفشانی «وردیفورت» (Vredefort) با جسمی با قطری در حدود ۱۵ کیلومتر و با سرعت ۱۵ کیلومتر بر ثانیه ایجاد شده است.
با این حال یک مطالعه تحقیقی اخیر در دانشگاه روچستر حاکی است که این جسم اصابت کننده ممکن است بسیار بزرگتر بوده باشد که در این صورت تاثیرات فاجعه‌باری برای زمین داشته است.
این مطالعه که نتایج آن به تازگی در نشریه تحقیقات ژئوفیزیک منتشر شده است، فهم دانشمندان را از این ضربه بزرگ ارتقا داده و راه را برای شبیه‌سازی‌های واقع‌بینانه‌تر از رویدادهای اصابت ضربه که در روی زمین و سایر سیارات روی داده یا در آینده روی خواهد داد، هموار می‌سازد.
«ناتالی آلن» دانشجوی دکتری در دانشگاه جان هاپکینز می‌گوید: شناخت و فهم بزرگترین ساختار ضربه‌ای که روی زمین داریم، بسیار مهم و حیاتی است.
وی افزود: دسترسی داشتن به اطلاعات فراهم شده از ساختاری مانند دهانه آتشفشانی وردیفورت، فرصت بزرگی برای آزمایش مدل ما و شناخت ما از مدارک زمین‌شناختی است به طوری که بتوانیم ضربات (اجسام فضایی) روی زمین و فراتر از آن را بهتر بشناسیم.
دهانه آتشفشانی وردیفورت در طول مدت ۲ میلیارد سال فرسایش یافته و از این رو برای دانشمندان دشوار است که اندازه دقیق آن را در زمان برخورد اولیه مشخص کنند و بنابراین تعیین اندازه و سرعت ضربه‌زننده نیز دشوار است.
بر اساس شواهد و مدارک و اندازه‌گیری‌های زمین‌شناختی جدید، دانشمندان برآورد می‌کنند که قطر اولیه این ساختار در زمان برخورد، بین ۲۵۰ تا ۲۸۰ کیلومتر بوده است. بر این اساس تحقیق جدید حاکی است که جسم برخورد کننده باید قطری حدود ۲۰ تا ۲۵ کیلومتر (۱۲.۵ تا ۱۵.۵ مایل) و سرعتی بین ۱۵ تا ۲۰ کیلومتر بر ثانیه داشته باشد.
معنی این حرف آن است که ضربه‌زننده‌ای که وریدفورت را ایجاد کرده است، بزرگتر از سیارکی بوده که ۶۶ میلیون سال پیش دایناسورها را از بین برده و دهانه «شیکلوب» (Chicxulub) را ایجاد کرده است.