مهندس حسین اسماعیلیان روز شنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا افزود: هم اینک حدود ۱۹ درصد از حجم ذخیره سد دوستی آب دارد.
وی خاطر نشان کرد: در شرایط کم آبی قرار داریم، حجم برداشت از سدها و بویژه سد دوستی را به حداقل رسانده‌ایم تا از این ظرفیت بتوان در شرایط پیک و حادتر استفاده کرد.
اسماعیلیان ادامه داد: منابع آب موجود به روشهای مختلف مدیریت می شود تا ذخایر آبی طوری حفظ شوند که تا چند ماه آینده قابل استفاده باشند.
مدیر عامل شرکت آب و فاضلاب مشهد اضافه کرد: در ۲ سال آبی گذشته مشهد و استان در وضعیت خشکسالی شدید قرار داشت، در سال آبی ۹۹-۱۴۰۰ میانگین بارندگی نسبت به دوره دراز مدت ۶۰ درصد کاهش داشت و بدترین خشکسالی در ۵۰ سال گذشته را تجربه کردیم.
اسماعیلیان افزود: سال آبی ۱۴۰۰-۱۴۰۱ نیز میزان بارندگی نسبت به بلندمدت ۲۳ درصد کاهش داشته است، این در شرایطی است که در مشهد بخش قابل توجهی از منابع آبی از طریق منابع سطحی تامین می شود و کاهش بارندگی‌ها تاثیر سریعی در آورد سدها دارد.
وی اضافه کرد: در ۲ سال گذشته از ذخایر قبلی موجود در سدها استفاده شد، به همین دلیل ذخایر سدهای مشهد به کمتر از ۲۰ درصد رسیده است، امیدواریم بارندگی‌ها در سال جاری به میزان مناسب باشد و شاهد افزایش حجم سدها باشیم.
مدیر عامل شرکت آب و فاضلاب مشهد تاکید کرد: شهروندان نیز با رعایت مدیریت مصرف و مصرف بهینه آب در عبور از شرایط تنش آبی یاریگر باشند.
منابع آبی مشهد شامل دریاچه‌های پشت چهار سد "طرق، ارداک، دوستی و کارده" چندین حلقه چاه و ۲ رشته قنات است.
خراسان رضوی دارای ۳۲ سد در حال بهره‌برداری در شهرستانهای تربت‌حیدریه، قوچان، مشهد، خواف، درگز، سبزوار، جغتای، جوین، تایباد، تربت‌جام، چناران، سرخس، نیشابور، کلات و فریمان است.
ظرفیت ذخایر آب سدهای استان خراسان رضوی یک میلیارد و ۵۱۲ میلیون متر مکعب است که یک میلیارد و ۲۵۰ میلیون متر مکعب آن مربوط به سد دوستی به عنوان بزرگترین سد استان است که به صورت مشترک و با سهم مساوی بین ایران و کشور ترکمنستان تقسیم می شود.
سرزمین خراسان رضوی نیز با اقلیم خشک و کویری، وضعیت بحرانی‌تری دارد و هم اینک از ۳۷ دشت استان، وضعیت ۳۴ دشت بحرانی است و سطح آب زیرزمینی آن افت کرده است.
به ازای هر نفر در شبانه روز ۱۲۰ لیتر آب در خراسان رضوی تولید می شود، ولی میزان مصرف در شهرها ۱۷۳ و روستاها ۱۹۹ لیتر در شبانه‌روز است که بخشی از مصارف آب شرب روستایی برای دام و کشاورزی استفاده می شود و منجر به کسری آب در سایر روستاها می‌شود.