تهران- ایرنا- کارگردان مستند «آت اوغلان» گفت: ما خیلی کم از ترکمن صحرا می‌دانیم؛ اساسا از این منطقه فیلم نداریم و شاید این فیلم جزو فیلم‌هایی باشد که از دریچه‌ای دیگر به این منطقه نگاه می‌کند.

هادی شریعتی در گفت وگو با خبرنگار سینمایی ایرنا و در توضیح مستند ۳۱ دقیقه ای آت اوغلان که در بخش کوتاه ملی شانزدهمین جشنواره سینما حقیقت منتشر می‌شود، بیان کرد: موضوع فیلم در مورد پسربچه ای ترکمن است که کارگری اسب می کند و تیماردار اسب های مسابقات کورس است؛ او آرزو دارد به عنوان یک چابک سوار حرفه ای بتواند وارد مسابقات شود. چیزی که در انتهای قصه می بینیم این است که او موفق می شود تا تاییدیه کمیته فنی را بگیرد و برای اولین بار وارد کورس حرفه‌ای شود.

وی در توضیح معنای آت اوغلان گفت: آت یعنی اسب و اوغلان یعنی پسربچه و در زبان ترکمن چابک سوار معنی می شود.

شریعتی اظهار داشت: این فیلم زمینه های پژوهشی قوی دارد چراکه به گویش، لباس، موسیقی، مناظر طبیعی و خرده فرهنگ ترکمن صحرا اشاره دارد و همه این موارد را در این فیلم میبینم.

وی در پاسخ به این پرسش که آیا خودش اهل این منطقه بوده است که چنین موضوعی را برای ساخت یک مستند انتخاب کرده است، تصریح کرد: من اصالتا نجف آبادی هستم. از جایی علاقه به اسب داشتم تا این که کارگری ترکمن به باشگاه اسب ما آمد و کم کم با این فضا آشنا شدم و سوژه ای پیدا کردم و مشغول ساخت فیلم بلندی در مورد یکی از چابک سواران معروف کشور شدم اما در این میان کرونا اتفاق افتاد و همه چیز تعطیل شد؛ همزمان از تلویزیون به من سفارش دادند تا قصه ای را بسازم و من جمیل را در قصه قبلی که روی آن کار می کردم دیده بودم و قصه او به نظرم داستانی جذاب و دیده نشده بود و بر این اساس آن را ساختم.

این مستندساز تصریح کرد: ما خیلی کم از ترکمن صحرا می دانیم؛ مثلا این خطه حتی به لحاظ دینی سنی هستند و تفاوت هایی دارند که کمتر دیده و شنیده شده است.

وی در پاسخ به این پرسش که آیا این فیلم در رده سنی نوجوانان قرار دارد، تاکید کرد: بله، چرا که قصه نوجوانی با برادر کوچکش است. قهرمان داستان برادری دارد که با هم در رقابت هستند و هردو عاشق اسب هستند؛ اساسا در این سرزمین فرهنگشان این است که با اسب به دنیا می آیند، با اسب زندگی می کنند و با اسب می میرند اما در نمایش های قبل از جشنواره بسیاری از بزرگسالان برایشان جذاب بوده است.

شریعتی ادامه داد: به همین دلیل فکر می کنم که این فیلم مختص رده سنی نوجوان نیست و بزرگسالان هم از آن استقبال خواهند کرد.

وی درمورد ژانر این مستند هم یادآور شد: می شود این فیلم را جزو مستندهای ورزشی به حساب آورد؛ پنجشنبه و جمعه هر هفته در گنبدکاووس کورس اسب سواری برگزار می شود و مردم می توانند بروند و روی این اسب ها مسابقه بدهند اما برای من رویکرد اجتماعی-پژوهشی هم دارد و نمی توانم آن را صرفا مستندی ورزشی بدانم؛ چرا که در این قصه خانواده جمیل را می بینید، مادر او، غذاهای محلی این منطقه را (بورام، چکدرمه) که نحوه آماده سازیشان را در این فیلم می بینید و یا قالیچه هایی که بافته می شود همه و همه از موضوعاتی است که در این قصه به تصویر کشیده می شوند و بنابر همه این موارد این فیلم یک مستند صرفا ورزشی نیست.

وی افزود: یکی از پیامبرانی که در ایران شناسنامه دارد و بسیار مورد احترام است خالدنبی ست که آرامگاهش در منطقه ای گردشگری واقع شده است و یکی از نقاط اوج فیلم این است که جمیل قرار است قالیچه مادرش را با اسبش به کوهستان خالدنبی ببرد.

این مستندساز در پاسخ به این پرسش که استقبال از این مستند را چگونه پیش بینی می کند، خاطرنشان کرد: فیلمی است که بسیار دیده می شود چرا که اساسا از این منطقه فیلم نداریم و جدال نابرابری است؛ البته قبلا یک فیلم بلند به صورت جدی داشتیم و شاید این فیلم جزو فیلمهایی باشد که از دریچه ای دیگر به این منطقه نگاه می کند.

شانزدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم مستند ایران «سینماحقیقت» به دبیری محمد حمیدی مقدم از ۲۰ تا ۲۵ آذرماه ۱۴۰۱ برگزار می‌شود.