به گزارش ایرنا، وقتی سه شنبه شب دنیله اورساتو داور ایتالیایی بازی آرژانتین و کرواسی سوت پایان مسابقه را به صدا در آورد، رویای کروات‌ها برای رسیدن به فینالی دیگر از جام‌جهانی رنگ باخت.
آنها که ۴ سال قبل در «روسیه ۲۰۱۸» نایب قهرمان شدند، به مقامی بالاتر فکر می‌کردند که برای این منظور ضروری بود تا در بازی نیمه‌نهایی جام‌جهانی قطر با آرژانتین پیروز از میدان بیرون بیایند. اما این خواب و خیال از بین رفت، چرا که در جدالی مهیج، مسی و یارانش ۳ بر صفر برنده دوئل با شطرنجی‌ها شدند و به این شکل، مجوز ورود به ایستگاه پایانی جام را گرفتند.
در پایان آن بازی و لحظات سخت که غم باخت بر دل هر هوادار کروات سنگینی می کرد، تماشاگران از تشویق تیم برنده و بازنده، غافل نشدند.
قابل وصف نبود که چطور هوادار کرواسی و آرژانتین از جا بلند شده و برای «لوکا مودریچ» دست می‌زدند و او را به خاطر تلاش‌های فراوانش در این بازی و پیکارهای قبلی در جام، همینطور سال‌ها زحماتش برای تیم ملی مورد تمجید و تشویق قرار می‌دادند.
در عین حال هر هوادار در آن لحظات پیش خود فکر می‌کرد، مودریچ با ۳۷ سال سن، حضور در جام جهانی بعدی برایش ناممکن خواهد بود.
شاید بینندگان تلویزیونی آن بازی نیز همینگونه فکر می‌کردند. حتی به خود می‌گفتند «لوکا» بعد از بازی‌های قطر از تیم ملی وداع می‌کند اما آیا در ذهن «مغز متفکر» تیم ممتاز اروپایی هم همین فکر وجود داشت؟
ستاره تمام نشدنی تیم ملی کرواسی لحظاتی بعد از آن همه تشویق و ابراز حمایت، پاسخ داد:
«نه... من تیم ملی را ترک نمی‌کنم. دلیلی برای ترک تیم کشورم وجود ندارد.»
وی افزود: مردم می‌گویند باید بروم و روی فوتبال باشگاهی تمرکز کنم، اما موافق این حرف نیستم. می‌خواهم بمانم و تا جایی که می‌توانم برای تیم ملی بازی و فعالیت کنم.
*در ستایش فرماندهی خستگی ناپذیر
پس از آن بازی، با چهره‌های گرفته و اشک‌های سرازیرشده، مشخص بود که هواداران کرواسی از «راه نیافتن به بازی فینال» متاسف هستند. آنها در پیام‌هایی که در فضای مجازی گذاشتند، مراتب تاسف و ناراحتی خود از نرسیدن به قله جام جهانی و در دست گرفتن جام قهرمانی بیان کردند. در همین حال حمایت از بازیکنان تیم کشور خود به خصوص مودریچ را فراموش نکردند.
جالب است بدانیم به شکلی گسترده در فضای مجازی از زحمات فرمانده پرتلاش و خستگی ناپذیر قدردانی کردند.
در یکی از پرتال‌های اینترنتی مطرح کرواسی یک هوادار عنوان کرد: مودریچ وقتی برنده می‌شود، اولین کسی است که برای تیم دلسوزی می‌کند. وقتی هم که می‌بازد، نخستین نفری است که به سمت تیم حریف می‌رود، دست می‌دهد و برد را تبریک می‌گوید. او یک جنتلمن با کلاس است.
فرد دیگری عنوان کرد: مودریچ متاسفانه از حرکت بازماند. می‌خواست تیم را به بازی نهایی جام ببرد. یک فینال جام جهانی و یک قهرمانی بگیرد، اما همه چیز مطابق میل و خواسته‌اش پیش نرفت. با این حال نمی‌توان پوشیده نگه داشت که او یکی از بهترین‌های تاریخ است.
یک کاربر دیگر نوشت: امان از بخت بد. لوکا مودریچ احتمالا برای آخرین بار جام‌جهانی را تجربه کرد. او نشان داد چه غولی در فوتبال است. البته یک استعداد تمام نشدنی و موتوری شگفت انگیز در هدایت تیم کرواسی در مسابقات مهم. افسوس که این بار نشد که فینالیست شود و تیم را صاحب افتخار قهرمانی کند.
*آرزوی موفقیت برای مسی
مودریچ بعد از بازی با «آلبی سلسته» و پذیرش باخت ۳ بر صفر، پس از اینکه موضوع کناره گیری‌اش از تیم ملی را رد کرد، در عین حال برای لیونل مسی و آرژانتین آرزوی موفقیت در بازی پایانی جام مقابل فرانسه در مصاف یکشنبه کرد.
مغز متفکر کروات‌ها گفت: به آرژانتین تبریک می‌گویم و برای مسی در فینال آرزوی موفقیت می‌کنم. او تورنمنت شگفت انگیزی را پشت سر می‌گذارد و عظمت خود را در این جام با بازی‌های باکلاس در زمین و حضور قدرتمندش در خارج از زمین نشان داده است.
*گذر از دورانی سخت
مودریچ که از نظر توانایی فوتبال در کلاسی جهانی و از نظر شخصیتی در حدی بالا است، برای آنکه به چنین جایگاهی برسد دوران سختی را در زندگی خویش تجربه کرده و پشت سرگذاشته است.
او هنوز ۶ سال بیشتر نداشت که پدربزرگش توسط شورشیان صرب در نزدیکی خانه‌اش به ضرب گلوله کشته شد. حتی برای خانواده او نیز مشکلات عدیده‌ای پیش آمد. پس از سوختن خانه‌شان با خانواده به هتل محل پناهندگان در شهر ساحلی "زادار" جایی که هنوز جنگ در آن ادامه داشت، رفت.
در آن موقع بمب‌های بسیاری بر سر شهر فرودآمد اما فوتبال راهی برای فرار از واقعیت جنگ بود.
سخنگوی همان هتل زمانی به خبرنگار روزنامه دیلی میل گفت: لوکا بیشتر از آنکه بمب‌ها آسیب برسانند، شیشه‌های هتل را با توپش شکسته بود چون بی‌وقفه در اطراف سالن‌های هتل فوتبال بازی می‌کرد.
البته برای همین بازی کردن هم موانعی سر راهش وجود داشتند. به عنوان مثال برخی مربیان با دیدن او می گفتند که از نظر جسمی ضعیف و همینطور خجالتی است. اما آن پسر بچه کم رو بدون توجه به حرف مربیان، از مواجه با مشکلات دچار ترس نشد، امیدش را حفظ کرد و با پشتکاری زیاد پیشرفت کرد و به روزهای خوب رسید.
تا جایی که در سال ۲۰۰۵ با درآمد خود یک آپارتمان در زادار برای خانواده‌اش خرید و خیلی زود به یکی از بهترین بازیکنان باشگاه دینامو زاگرب تبدیل شد.
سه سال بعد او با باشگاه تاتنهام از لیگ برتر انگلیس قرارداد بست تا ماجراجویی و افتخارآفرینی جدیدی را آغازکند.
مودریچ که القابی همچون «پرنده» و «کرویف بالکان» را از طرف رسانه‌ها و علاقمندانش گرفته، بعد از حضوری موفق در سال ۲۰۱۲ به رئال مادرید پیوست و دوره جدی‌تری را در زندگی ورزشی خود آغاز کرد.
او در این تیم به افتخارات بیشماری از جمله ۵ قهرمانی اروپا، ۴ فتح سوپر جام اروپا، ۴ مقام قهرمانی باشگاه‌های جان و ۳ قهرمانی لالیگا رسید.
در همین دوره نیز با تیم کشورش عنوان نایب قهرمانی جام جهانی ۲۰۱۸ را کسب کرد. همانگونه که قبلا نیز توضیح داده شد، این بار در جام جهانی می‌خواست از تمام توانایی فنی و تجربه‌اش استفاده کند تا کرواسی را به فینال و کسب مقام برساند.
البته در فوتبال که مثل زندگی است، آینده قابل پیش بینی نیست. شاید او به این دلیل از تیم ملی جدا نمی‌شود که بماند و عنوانی مثل قهرمانی جام ملت‌های اروپا را برای کشورش به ارمغان آورد.