به گزارش ایرنا، بیست و دومین دوره‌ی رقابت‌های جام جهانی یکشنبه شب با قهرمانی آرژانتین به اتمام رسید. بزرگترین رویداد فوتبالی جهان همواره در مرکز توجه رسانه‌ها، مردم و علاقه‌مندان این رشته بوده است. طبیعتا درخشش در این جام نیز می‌تواند به شناخته شدن یک بازیکن و یا بهبود جایگاه سابق کمک کند و نام آن چهره را بیش از پیش در یادها حک کند.
قطر نیز محلی برای دیده شدن و یا بهتر دیده شدن پدیده‌ها و ستاره‌های جوان بود. بازیکنانی که توانستند در کنار بزرگان خوش بدرخشند و حتی گوی سبقت را از آنها بربایند. انزو فرناندز در پایان این رقابت‌ها جایزه‌ی بهترین جوان جام را از آنِ خود کرد اما به جز او شاهد نمایش درخشانی از بازیکنان ۲۳ و زیر ۲۳ سال بودیم.
انزو فرناندز (۲۱ سال)
یکی از شگفتانه‌های لیونل اسکالونی در این جام انزو فرناندز بود. بازیکن تیم بنفیکا که به یک باره وارد ترکیب شد و دیگر از جمع ۱۱ نفر اصلی بیرون نرفت. گل زیبا برابر مکزیک و پاس گل مقابل لهستان، مقدمه‌ای بود برای درخشش در دور حذفی. بازیکنی جذاب که بیش از همه می‌دود و به خوبی با ارسال پاس‌های مناسب گره مسابقه را باز می‌کند. این هافبک ۲۱ ساله به زودی راهی یک تیم بزرگ می‌شود. انزو نهایتا بهترین بازیکن جوان این دوره از رقابت‌ها شد.
خولین آلوارز (۲۲ سال)
نیمکت‌نشین ارلینگ هالند در تیم فوتبال منچسترسیتی یکی از ستاره‌های آلبی‌سلسته در جام بیست و دوم بود. آلوارز در این تورنمنت نیز کارش را از روی نیمکت استارت زد اما عدم آمادگی لوتارو مارتینز بهترین فرصت برای این مهاجم فرصت‌طلب بود تا بتواند توانایی‌هایش را اثبات کند. او در این جام چهار گل زد و نقشی پررنگ در قهرمانی آلبی‌سلسته ایفا کرد. یک گل به لهستان، یک گل به استرالیا و ۲ گل به کرواسی، ماحصل نمایش دلچسب این مهاجم پرتلاش و زهردار بود.
یوشکو گواردیول (۲۰ سال)
نمایش او در دیدار نیمه‌نهایی برابر آرژانتین را فراموش کنید. این مدافع ۲۰ ساله همه‌چیز برای تبدیل شدن به بهترین مدافع جهان را دارد. یوشکو گواردیول، بازیکنی با فیزیک مناسب، قدرت حمل توپ خوب، توانا در زدن ضربات سر و در عین حال با چابکی ایده‌آل است. او در تمامی دیدارهای این دوره یکی از بهترین بازیکنان کرواسی بوده و با وجود سن کمش از پختگی فراوانی برخوردار است. گواردیول مورد توجه تیم بزرگی چون رئال مادرید قرار دارد.
جود بلینگام (۱۹ سال)
پیش از این هم زیاد از او شنیده بودیم اما در جام جهانی قرار بود پتانسیل بالای بلینگام بر همگان مشخص شود. او از بازی اول و دیدار برابر ایران آستین‌ها را بالا زد و تا آخرین لحظه‌ی حضور سه‌شیر در جام بیست و دوم دست از تلاش برنداشت. یک بازیکن فوق‌العاده‌ی باکس تو باکس که هم برای کارهای دفاعی جنگندگی لازم را دارد و هم می‌تواند یک عنصر کارساز به هنگام حملات باشد. همه‌ی این‌ها درباره بازیکنی است که فقط ۱۹ سال سن دارد. اوج درخشش جود برابر ایران و سنگال بود.
عزالدین اوناحی (۲۲ سال)
مراکش بازیکنان جذاب زیادی را به اهالی فوتبال شناساند اما اگر بخواهیم دایره‌ی جست‌وجوی خود را با محدودیت زیر ۲۳ سال مواجه کنیم، اولین نامی که باید درباره‌اش صحبت کرد بدون تردید عزالدین اوناحی است. شماره‌ی هشت ۲۲ ساله‌ی تیم آنژه که در قطر با تکنیک فوق‌العاده‌ی خود نشان داد می‌تواند به زودی راهی تیمی بهتر و اسم و رسم‌دارتر شود. اوناحی در سال ۲۰۲۲ به ترکیب اصلی مراکش راه یافت و نقش موثری در جهانی شدن این تیم ایفا کرد و در جام بیست و دوم هم بازی‌های موثری را برای ولید الرکراکی به منصه‌ی ظهور گذاشت.
اورلین شوامنی (۲۲ سال)
کسی که در فصل اول حضورش در رئال مادرید بتواند در ترکیب اصلی جای بگیرد بدون شک بازیکن معمولی‌ای نیست. صحبت از اورلین شوامنی است. هافبک ۲۲ ساله‌ای که در جام بیست و دوم نقش پل پوگبا را برای خروس‌ها بازی کرد. او با گلی زیبا مقدمه‌ساز پیروزی این تیم مقابل انگلیس بود و در دیگر بازی‌ها نیز با قدرت کنترل عالی‌اش، ارسال‌های پشت مدافعان بی‌نقصش و پختگی فراوانش حسابی به کارِ دشان آمده است. از دست رفتن پنالتی مقابل آرژانتین در بازی فینال هیچ خللی در کیفیت نمایش او در قطر ایجاد نخواهد کرد.
بوکایو ساکا (۲۲ سال)
دیگر بازیکنی که در ترکیب تیم ملی فوتبال انگلیس درخشید بوکایو ساکا بود. او در دیدار برابر ایران دبل کرد و در ادامه‌ی راه نیز مهره‌ای تاثیرگذار برای گرث‌ساوت‌گیت بود. ساکا جلوتر از فودن و ماونت، گزینه‌ای اصلی انگلیس در فاز تهاجمی بعد از هری کین بود و نشان داد صدرنشینی آرسنال با حضور نفراتی چون او اصلا اتفاقی نیست.
وینیسیوس جونیور (۲۲ سال)
چیز جدیدی درباره‌ی این بازیکن برای توصیف وجود ندارد. وینیسیوس مدتهاست به یک ستاره‌ی تمام‌عیار تبدیل شده است. دیگر خبری از آن وینگر خام سه سال قبل نیست که چشمه‌هایی از توانایی‌اش را می‌دیدیم اما خیلی سریع با ضربات نهایی بد، همگان را مردد می‌کرد. او در رئال مادرید به اوج رسید و در برزیل هم مهره‌ای غیر قابل جانشین برای تیته بود. خیلی از کارشناسان معتقدند یکی از دلایل حذف برزیل تعویض زودهنگام وینی در جدال با کرواسی بود. اوج شکوه ستاره‌ی رئال در جدال برابر کره‌ی جنوبی بود که هم گل زد و هم پاس گل داد.
کودی خاکپو (۲۳ سال)
در هر سه بازی دور گروهی گلزنی کرد تا مشخص شود درخشش در لیگ قهرمانان و اردویزه‌ی هلند اتفاقی نبوده است. خاکپو با استایل مناسب و توازن توانایی‌هایش روی زمین و هوا، کاری کرد که حالا تن‌هاخ به دنبال خریدش باشد. او پیشگام خط حمله‌ی تیم فان‌خال بود و فقط در بازی برابر آرژانتین نتوانست ارزش بالای خود را نشان بدهد؛ دقیقا همان مسابقه‌ای که منجر به حذف نارنجی‌پوشان شد.
گونچالو راموس (۲۱ سال)
جانشین داروین نونیز در بنفیکا فقط به یک بازی نیاز داشت تا نشان دهد مهاجمی جدید در فوتبال پرتغال رشد کرده که می‌توان به او اتکا کرد و حتی به جای کریستیانو رونالدو وارد زمینش کرد. راموس در بازی مقابل سوئیس فیکس شد. تنها هت‌تریک جام را به ثبت رساند و یک پاس گل هم داد تا بالاترین نمره‌ی ممکن را از کارشناسان بگیرد و محبوب تیم‌های بزرگ اروپایی شود. راموس نسبت به دیگر بازیکنان حاضر در این لیست کمتر به میدان رفت اما همان یک مسابقه کاری کرد تا چاره‌ای جز قراردادنش در بین ستاره‌های کم سن و سال نداشته باشیم.