به گزارش گروه علم و آموزش ایرنا از وبگاه سایِنس اَلِرت (Science Alert)، این نمونه‌ها همچنان دفینه‌ای از اطلاعات جالب برای دانشمندان است که تجزیه‌وتحلیل جدید آن محل تولد ریوگو را نشان می‌دهد. به نظر می رسد ریوگو در دامنه بیرونی منظومه شمسی شکل گرفته است که معمولاً دنباله‌دارها در آن شکل می‌گیرند.
تیم بزرگی از محققان به سرپرستی محققان دانشگاه هوکایدو در ژاپن، با استفاده از ابزارهایی از جمله میکروسکوپ الکترونی‌روبشی و طیف‌سنج جرم یون ثانویه، مواد معدنی تشکیل‌دهنده ریوگو و به طور خاص، سطوح ایزوتوپ‌های اکسیژن ۱۶ را بررسی کردند.
دنباله‌دارها در مقایسه با سیارک‌ها در فاصله بیشتری از خورشید شکل می‌گیرند و به دلیل سرمای بیشتر آن مناطق، مقدار چشمگیری یخ را به عنوان بخشی از ترکیب خود حفظ می‌کنند. سیارک‌ها تقریباً به طور کامل از سنگ ساخته شده‌اند.
وجود مواد معدنی کربنات در نمونه‌های غبار ریوگو، همراه با اسیدهای آمینه، نشان می‌دهد که این سیارک در دمای پایین و در حضور آب شکل گرفته است؛ یعنی جایی که یخ به‌راحتی تبخیر نمی‌شود، شاید در مناطق اطراف سیاره اورانوس و سیاره نپتون.
تیم پژوهشی همچنین توانست برخی از مواد معدنی مانند اسپینل، الیوین و پروسکایت را که در دماهای بالاتر (بالاتر از ۱۰۰۰ درجه سانتیگراد) تشکیل می‌شوند، شناسایی کند.
فرضیه این است که برخی از مواد از درون منظومه شمسی به سمت خارج از خورشید حرکت و در نهایت با سیاره ریوگو برخورد می‌کنند و بخشی از آن می‌شوند.
این سیارک احتمالاً میلیاردها سال عمر دارد و اطلاعاتی درباره اولین سال‌های منظومه شمسی به ما می‌دهد. دانشمندان همچنان به بررسی مواد جمع‌آوری‌شده از این سیارک ادامه می‌دهند.