تهران- ایرنا- پژوهشگر تاریخ اسلام از باور و شناخت ولایت به عنوان مهمترین امتحان الهی یاد کرد و گفت: هر کسی در این امتحان بزرگ الهی مردود شود، تمام سوابق گذشته خود را از دست می‌دهد.

به گزارش ایرنا از سازمان هیات و تشکل های دینی، محمدحسین رجبی دوانی امروز یکشنبه چهارم دی در وبینار تخصصی ایام فاطمیه با عنوان خانه مادری درباره ولایت پذیری و دفاع از ولایت در سیره حضرت زهرا (س) گفت: خداوند، اسلام را بدون ولایت از مدعیان مسلمانی نمی‌پذیرد. عدم باور و قبول ولایت مساوی با کفری غیرقابل هدایت است

وی افزود: خداوند به پیامبر ۷۰ روز پیش از وفات آن حضرت و پایان رسالتش می‌فرماید که اگر ولایت را ابلاغ نکنی، رسالت خود را انجام نداده‌ای. کسانی که ولایت را نپذیرند، کفر ورزیده اند. در غدیرخم تمام افراد حاضر، مسلمان بودند. لذا عدم باور و قبول ولایت مساوی با کفری است که قابل هدایت نیست.

رجبی دوانی با اشاره به آیه سوم سوره مائده گفت: خداوند پس از ابلاغ ولایت در آیات قرآن کریم می‌فرماید، امروز روزی است که به برکت ابلاغ ولایت امیرمومنان، کافران از اینکه دین شما را به انحراف ببرند، مایوس شدند. امروز با ابلاغ ولایت حضرت علی (ع) دین شما کامل شد و نعمت خود را بر شما تمام کردم و در این حالت اسلام را به عنوان دین شما می‌پذیرم. یعنی حالا راضی شدم که اسلام دین شما باشد؛ همان ویژگی خاصی که فقط حضرت زهرا (س) در میان اهل بیت داشتند.

این کارشناس تاریخ تشیع گفت: در روایت آمده است در روز قیامت اولین سوالی که مطرح می‌شود، درخصوص ولایت است. حضرت فاطمه (س) که خود اسلام کامل است، زمانی که می‌بیند بعد از رحلت پیامبر (ص)، اسلام در معرض خطر است و از سوی خواص جامعه مورد بی‌اعتنایی قرار گرفته است و این ترس وجود دارد که دستاوردهای رسالت از بین برود، خود به میدان می‌آید تا از ولایت دفاع کند.

وی با بیان اینکه در زیارتنامه حضرت زهرا (س) ویژگی ممتحنه مطرح شده که درباره اهل بیت (ع) وجود ندارد، گفت: ممتحنه به معنای کسی است که مورد امتحان واقع شده است و مهمترین امتحانی که خداوند به عمل می‌آورد، امتحان باور و شناخت ولایت است که در غدیر خم هم نبوده است. زیرا در غدیر خم کسانی که بغض امیرمومنان را هم داشتند، مشکلی ایجاد نکردند اما با رحلت پیامبر (ص)، چنان فضایی ایجاد می‌شود که خدا یک امتحان بزرگ از مسلمانان می‌گیرد.

رجبی دوانی گفت: در این امتحان بزرگ الهی فقط ۱۲ نفر پیروز می‌شوند و پای کار ولایت می‌مانند که در روز حمله در خانه امیرمومنان (ع) حضور داشتند. این ۱۲ نفر، ولایت شناس و آماده فداکاری و جانفشانی بودند. در مقابل، افراد دیگری هم بودند که سوابق خوبی در زمان پیامبر (ص) داشتند و به حضرت علی (ع) هم بغضی نداشتند و در ظاهر به ولایت هم باور داشتند اما حاضر به دفاع از ولایت نشدند. مانند ابودجانه انصاری، عبدالله بن منصور یا بلال حبشی که حاضر نشدند برای دفاع از حضرت علی (ع) به میدان بیایند. در این امتحان بزرگ الهی هر کس مردود شد، به فرموده امیرمومنان تمام سوابق گذشته خود را از دست داد.

وی با طرح این سوال که حضرت زهرا (س) در این امتحان الهی چه کرد، گفت: حضرت زهرا (س) به میدان می‌آید و طبق نقل‌های معتر اهل سنت و شیعه، شبانه همراه با امیرمومنان و حسنین (ع) به خانه های یاران با سابقه پیامبر می رفت که در جنگ بدر و احد شرکت کرده بودند و سفارش‌های رسول خدا (ص) را درخصوص امیرمومنان یادآوری می‌کرد. بعد با آن‌ها برای همراهی حضرت علی وعده می‌گذاشت اما در نهایت فقط چهار یا ۱۲ نفر، سرِ آن قرار برای دفاع از حق حاضر شدند.

رجبی دوانی افزود: کاری که حضرت زهرا (س) کرد، دفاع از همسر نیست. زیرا این دفاع فضیلت محسوب نمی‌شود و شاید زنان دیگری هم از همسر خود دفاع کنند اما ایشان از ولایت دفاع کرد. برخی نام خطبه ایشان در مسجد را فدکیه گذاشتند که اشتباه است. ایشان در این خطبه بعد از حمد و سپاس خدا، بیان نعمت‌ها، نعمت رسالت پیامبر و تشریح وضعیت اعراب پیش از اسلام، به ولایت امیرمومنان به عنوان دوم شخص عالم اشاره می‌کند و می‌فرماید اگر علی نبود، اسلام هم نبود و بعد در انتقاد از انصار می‌فرماید چرا برای دفاع از امیرمومنان و اهل بیت اقدامی نمی‌کنید. در انتها هم درخصوص فدک مطالبه‌ای نمی‌کنند و فقط می‌گویند که مانند شتری است که روز قیامت گلوی شما را خواهد گرفت. هرکس ولایت را قبول دارد باید خود را فدای آن کند.

این پژوهشگر تاریخ اسلام افزود: این خطبه را باید خطبه دفاع از ولایت، خطبه روشنگری و بصیرت افزایی و خطبه محاکمه غاصبان ولایت نامید. لذا هرکس به ولایت اعتقاد داشته باشد، باید خود را فدای ولایت کند و در زمان لازم به دفاع از ولایت بپردازد.