به گزارش گروه علم و آموزش ایرنا از وبگاه روانشناسی امروز (Psychology Today)، هنگامی که در ارتباط با افرادی هستید که آن‌ها را زیاد نمی‌شناسید و مسائل حساسی پیش می‌آید باید بیشتر مراقب رفتارتان باشید. تصور کنید در جمع دوستان همسرتان هستید و هر قدر تلاش می‌کنید نمی‌توانید روش زیرکانه‌ای پیدا کنید تا بگویید غذایی را که صاحبخانه با زحمت فراوان برای شما آماده کرده است، دوست ندارید. وقتی اولین لقمه را در دهان می‌گذارید، دلتان می‌خواهد آن را داخل دستمال تف کنید. همه تلاشتان را می‌کنید که از میزبان تعریف کنید و در عین حال تعارف آن‌ها مبنی‌بر خوردن غذای بیشتر را نپذیرید.
در نهایت، متوجه می‌شوید که متأسفانه تلاش شما برای مؤدب‌بودن بسیار کمتر از حد خود بوده است؛ زیرا میزبان به وضوح از بی‌اشتیاقی شما رنجیده است.
آیا راهی وجود دارد که بتوانید با موفقیت بیشتری در این شرایط دشوار عمل کنید؟
حفظ وجهه دیگران و نظریه ادب
بر اساس پژوهش جدید مینگیوان چو (Mingyuan Chu) و همکارانش در دانشگاه آبِردین در اسکاتلند، حفظ وجهه دیگران در قلب ارتباطات مؤدبانه قرار دارد. شکست در حفظ وجهه دیگران ممکن است به بروز مشکلات در تعامل اجتماعی، سوء‌تفاهم و حتی درگیری منجر شود؛ زیرا طبق «نظریه ادب»، «در طول تعامل اجتماعی، وجهه افراد موضوعی حساس و در معرض تهدید دائمی است». همه این‌ها به چه معناست؟
نظریه ادب را ادب زبان‌شناختی نیز نامیده‌اند. مفهوم کلیدی ادب زبان‌شناختی مبحث وجهه و نیازهای افراد است. وجهه به معنی تصویر کلی است که دیگران از هر فرد دارند.
محققان خاطرنشان می‌کنند که ارتباط مؤدبانه تا اندازه‌ای مستلزم استفاده از انتخاب صحیح کلمات و همچنین تقویت آن کلمات با زبان بدن است.
آن‌ها توصیه می‌کنند برای حفظ وجهه افراد در هنگام تعامل با آن‌ها، در هنگام نظردادن از عبارات و کلماتی استفاده کنید که احتمال را نشان می‌دهند؛ مثل «احتمالاً»؛ زیرا آن‌ها به شما کمک می‌کنند یک نظر انتقادی را تعدیل کنید.
محققان به این نتیجه رسیدند که ادب زمانی در نهایت خود قرار دارد که نشانه‌های کلامی و غیرکلامی با هم همراه شده باشند که شامل ترکیبی از کلمات و عبارات نشان‌دهنده عدم قطعیت، نقش نمای کلامی (کلماتی که به‌تنهایی معنا ندارند و رابط میان قطعات کلامی هستند مثل خب، اُه و ...) و کج‌کردن سر است.
داستان ادب ادامه دارد...
نکته‌ای که محققان دانشگاه آبردین آن را بررسی نکرده‌اند اما شاید به همان اندازه مهم است، نحوه صحبت‌کردن شما و همچنین کلماتی است که از آن‌ها استفاده می‌کنید. نشانه‌ها شامل تغییرات زیر یا بم‌بودن صدا، بلندی صدا، مدت زمان صحبت‌کردن و کیفیت صدا هستند. هر چه صدای شما بلندتر باشد، بی‌ادب‌تر به نظر می‌رسید.
خلاصه اینکه، جدا از آنچه می‌گویید و نحوه بیان آن، خم‌کردن ساده سر ممکن است تمام چیزی باشد که لازم است برای حفظ وجهه افرادی انجام دهید که رضایتشان برای شما اهمیت دارد.