محمد حمزهزاده در گفت وگو با خبرنگار سینمایی ایرنا با اعلام خبر آماده شدن کتاب در دست انتشار خود گفت: سی سال در ارتش خدمت کردم و دورانی مدیر امور هنری ارتش بوده ام با این سابقه قرار است کتابی را با عنوان یک صدسال تئاتر ارتش (از سال ۱۳۰۰ تا ۱۴۰۰) با همراهی معاونت فرهنگی، عقیدتی و سیاسی ارتش منتشر کنیم.
وی که چندین سال صرف تهیه مطالب این کتاب کرده است، بیان کرد: از سال ۱۳۰۰ تئاتر در ارتش وجود دارد؛ مثلا بروشوری دارم مرتبط با سال ۱۳۱۴ که برای نمایشی است که در این سال اجرا شده، البته آن زمان اجرای نمایش در خود ارتش کم بوده است و مثلا در لاله زار و بیرون اجرا شده اما نویسنده و کارگردان و بازیگران ارتشی بوده است.
این بازیگر سینما تصریح کرد: شروع این داستان در ۱۳۰۰ این گونه بوده که از بیرون اجراها به ارتش می آمده است یعنی گروه هایی از بیرون آمده اند به مناسبتی برنامه ای را اجرا کرده اند و رفته اند اما در کتاب من شرط این است که نویسنده و کارگردان و بازیگران ارتشی باشند.
بازیگر فیلم سینمایی بهشت جای دیگری است (عبدالرسول گلبن حقیقی ۱۳۸۱) در پاسخ به این سوال که آغاز به کار فعالیت های نمایشی ارتش از کجا و چگونه بوده است، خاطرنشان کرد: شروع آن از دانشگاه افسری سابق و دانشگاه افسری امام علی امروز بوده است. بر این اساس دانشجویان کار تئاتر می کرده اند و در مراسم فارغ التحصیلی اجرا می کرده اند و این موضوع کم کم گسترش پیدا کرده است تا به سایر یگان ها، پادگان ها و شهرستان ها رسیده است (دانشگاه افسری با نام قدیمی مدرسه صاحب منصبی از قدیمیترین مراکز آموزش عالی در سطح کشور است که توسط سردار سپه و در اجرای بند ج ماده ۵ حکم قشونی ۱۴ آذر ماه سال ۱۳۰۰ تشکیل شد. سردار سپه با الگو برداری از مدرسه نظامی سن سیر فرانسه و با ادغام تجهیزات آموزشی موجود در مدرسه صاحب منصبی قزاق خانه، مدرسه صاحب منصبان ژاندارمری و مدرسه نظام مشیرالدوله ابتدا در خیابان اکباتان همت گمارد؛ مدرسه صاحب منصبی از سال ۱۳۱۴ به دانشکده افسری تغییر نام داد و با بهرهگیری از استادان ایرانی و خارجی به آموزش کلاسیک و نوین افسران نیروهای سهگانه و نوپای ارتش شاهنشاهی با محوریت نیروی زمینی در رستههای پیاده، سواره، توپخانه و بعدها مهندسی و اردونانس پرداخت).
وی افزود: تئاتر در ارتش در دهه ۸۰ گسترش بسیار زیادی داشت؛ در سمت مدیریتی خودم جشنواره های میثاق را در ۷ دوره برگزار کرده ام و در این جشنواره کار در سطح نیروهای مسلح انجام شد و در تقویم مرکز هنرهای نمایشی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی هم بود.
بازیگر سریال معمای شاه (محمدرضا ورزی ۱۳۹۴) در پاسخ به این پرسش که چه کسانی در این تاریخ تئاتر ارتش برجسته بوده اند، گفت: اگرچه تعداد انگشت شمار آموزش دیده بودند اما افراد بسیار حرفه ای تئاتر در ارتش بوده اند مثلا مرحوم ناصر فروغ، اصغر شریف زاده و رضا حافظی یا اکبر مددی مهر که از دوستان حرفه ای تئاتر است جزو کسانی است که ارتشی بوده اند و امروز بیرون کار می کنند.
حمزهزاده یادآور شد: بعضی اول در ارتش بوده اند و بعد تئاتر کار کرده اند و برخی دیگر تئاتری بوده اند و استخدام ارتش شده اند و بعد ادامه دادند؛ مثلا خودم از سال ۴۹ کار تئاتر را شروع کرده ام و در سال ۵۵ استخدام ارتش شده ام و از سال ۵۶ در ارتش کار تئاتر را ادامه داده ام و بعد به دانشگاه رفتم.
بازیگر فیلم سینمایی مارمولک (کمال تبریزی۱۳۸۲) در پاسخ به این سوال که منابع این کتاب را چگونه گردآوری و تولید کرده است، اظهار داشت: منابع از مرکز اسناد ارتش تهیه شده است یعنی تمامی خبرهایی که از مجله صف (از رسانههای ارتش جمهوری اسلامی ایران) و سایر مجلات بوده است را بیرون آوردهام به اضافه اطلاعاتی که خودم داشته ام؛ از سال ۵۷ در نیروی هوایی ارتش فعال بودم و با دوستان نیروی زمینی و دریایی هم ارتباط داشتم و بیشتر اطلاعاتی که برای این کتاب کسب کرده ام را از رزومه فعالیت های دوستان تئاتری بیرون کشیده ام. منابع میدانی این کتاب بیشتر از منابع کتابخانه ای آن است.
وی در توضیح منابع این اثر گفت: تا سال ۸۳ به عنوان پایان نامه کارشناسی ارشدم روی این اثر کار کردم و استاد راهنمای من پیشنهاد داد که این کار را جدی دنبال کنم؛ چند سال گذشت، بازنشسته شدم و پس از آن مدیر عامل انجمن هنرهای نمایشی بودم و چند سالی درگیر کارهای اداری بودم تا کرونا پیش آمد و فرصتی برایم فراهم شد که به صورت جدی پیگیر این کار شوم و سالهای بعد از ۸۳ را به جمع آوری داده تخصیص دادم و آمار به این کار اضافه کردم.
این بازیگر تئاتر اظهار داشت: سه سال است که به صورت مستمر روی این مجموعه کار میکنم. به اضافه سال هایی که در دهه ۷۰ بر این اثر متمرکز بوده ام.
بازیگر مجموعه تلویزیونی ایوب پیامبر (فرجالله سلحشور ۱۳۷۳) در توضیح این مطلب که آیا عکس های منتشر نشده در این کتاب وجود دارد، بیان کرد: بله عکس هایی هست از اجراهایی در دهه ۳۰ و ۴۰ در دانشگاه افسری و من این عکس ها را از مرکز اسناد درآورده ام؛ این ها عکس گزارش هایی بوده که از یگان ها به مرکز اسناد آمده و این اسناد پیشتر بیرون از ارتش چاپ نشده و اولین بار است که عکس هایی از این نمایش ها و صحنه آنها منتشر می شود.
حمزهزاده در توضیح زمان نشر این کتاب یادآور شد: کتاب امروز در دست ویراستاری و صفحه بندی است. امیدوار هستم که این سوی سال منتشر شود. این کتاب بیش از ۶۰۰ صفحه است و نزدیک به ۲۰۰ عکس دارد.