محمد شریفی روز سه شنبه در گفت و گو با ایرنا، به پیامدهای فردی و اجتماعی انگ اجتماعی در بیماران مبتلا به ایدز اشاره کرد و گفت: بر اساس پژوهش‌های اجتماعی، افکار و نگرش منفی موجود در جامعه، راه‌های حساس انتقال بیماری از نظر فرهنگی، نبود دانش عمومی و طردکردن بیماران ایدز، زمینه سازحساسیت آنها به انگ اجتماعی است.
وی افزود: مشکلات روانی، انزوا و افسردگی، نگرانی‌های اقتصادی، ازدست دادن شغل، توسل به پنهان کاری در محیط کار، تجربه طردشدن، محدودیت دسترسی به درمان، نگرانی درمورد ازدواج و تعاملات اجتماعیِ محدودتر، از جمله مشکلاتی است که پیش روی این بیماران قرار دارد که در کنار ترس ازافشای بیماری و انگ و داغ ننگ آن، سطح کیفیت زندگی در این بیماران را کاهش می دهد.
این مددکار اجتماعی ادامه داد: انگ اجتماعی بیماری و عُقده‌های روانی و اجتماعی به بار می‌آورد و در نهایت به انزوا ختم می‌شود.
وی افزود: نگاه منفی جامعه و اطرافیان به بیمار رنجی مضاعف بر درد بیماری تلقی می‌شود که همین مساله از عوامل اساسی در کتمان ابتلا و اقدام نکردن برای درمان از سوی شمار چشمگیری از مبتلایان است.
محمد شریفی اضافه کرد: این درحالی است که همه خدمات انجام مشاوره، آموزش و انجام آزمایش تشخیصی تنها با یک قطره خون و در کمتر از ۲۰ دقیقه، در مراکز و پایگاه‌های بهداشتی و مرکز مشاوره بیماری‌های رفتاری به صورت داوطلبانه و محرمانه و رایگان انجام می‌گیرد و در صورت تشخیص عفونت " اچ آی وی" نیز، خدمات درمانی، مشاوره و آزمایش به صورت مادام العمر در مراکز مشاوره بیماری های رفتاری به صورت رایگان و محرمانه به بیماران ارائه خواهد شد.
این مددکار اجتماعی با بیان اینکه انگ اجتماعی، رفتارهای تبعیض آمیز با بیماران به‌دنبال دارد، افزود: این مساله بیماران مبتلا به ایدز را از جامعه جدا می‌کند و در نتیجه با این فرد یا گروه با بدگُمانی یا دشمنی رفتار می‌شود در حالی که بیشتر بیماری‌ها با حس همدردی یا دلسوزی از طرف افراد جامعه روبرو می‌شوند.
وی افزود: احساس انگ حاصل از ابتلا به ایدز می‌تواند تاثیر منفی و پایداری بر میزان رضایت از زندگی در مبتلایان بگذارد و باعث می‌شود افراد از زندگی ناراضی بوده و از آن لذت نبرند، فعالیت و ارتباط های اجتماعی خود را از دست داده و سرانجام برداشت خوبی از وضعیت سلامت اجتماعی خود نداشته باشند.
مددکار اجتماعی ادامه داد:سیاست‌گذاران و مدیران بهداشتی درمانی جامعه، ضمن توجه به اثرات فردی و اجتماعی بیماری نسبت به افزایش آگاهی عمومی، تقویت معنویت افراد و راه اندازی کلینیک های مخصوص بیماران تلاش نموده تا اثرات انگ اجتماعی در آنها کاسته شود.
محمد شریفی تصریح کرد: در این رابطه باید آموزش و آگاهی‌رسانی در جامعه جدی گرفته شود و مردم را ترغیب کنیم که از انگ زدن به بیماران پرهیز کنند.
به گفته معاون بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان،افزون بر ۳۰ سال از تشخیص بیماری ایدز در اصفهان گذشته است.آمار جهانی درصدشیوع این بیماری را ۱۵ صدم درصد اعلام کرده است که این رقم برای کشورهای غربی است و در کشور ما کمتر است.
اگر براساس همین ۱۵ صدم درصد در استان اصفهان با جمعیت حدود پنج میلیون نفر ارزیابی کنیم باید حدود هفت هزار نفر شناسایی شده باشند در حالی که کمتر از یکهزار نفر شناسایی شدند که این آمار در کشور ۴۲ هزار نفر است.