به گزارش گروه علم و آموزش ایرنا از وبگاه مِدیکال اِکسپرس (Medical Xpress)، همه‌گیری کووید-۱۹ نشان داد که ویروس‌های جدید بالقوه خطرناک ممکن است قبل از اینکه نظام نظارت بهداشت عمومی جهانی آنها را شناسایی کند، منتشر شوند؛ با این حال، محققان دریافته‌اند آزمایش وجود یک مولکول سیستم ایمنی روی سواب‌های بینی کمک می‌کند ویروس‌های پنهانی که در آزمایش‌های استاندارد شناسایی نشده‌اند، مشخص شوند.
اِلِن فاکسمَن (Ellen Foxman)، یکی از محققان تیم پژوهشی دانشگاه یِیل در آمریکا، می‌گوید: یافتن یک ویروس خطرناک جدید مانند جست‌وجوی سوزن در انبار کاه است. ما راهی برای کاهش چشمگیر اندازه انبار کاه پیدا کرده‌ایم.
مقامات بهداشت عمومی معمولاً به چند منبع برای علائم هشداردهنده بیماری در حال پیدایش نگاه می‌کنند. آنها ویروس‌های نوظهور را در حیوانات مطالعه می‌کنند. ممکن است این ویروس‌ها عفونت را به انسان منتقل کنند؛ اما تعیین اینکه کدام یک از صدها یا هزاران گونه ویروسی جدید نشان‌دهنده یک خطر واقعی است، دشوار است.
هنگامی که یک ویروس جدید شیوع پیدا می‌کند، ممکن است برای مهار آن خیلی دیر باشد؛ بنابراین، اعضای تیم پژوهشی دانشگاه ییل، تلاش کردند راه جدیدی برای نظارت بر پاتوژن‌های (عوامل بیماری‌زای) غیرمنتظره بیابند.
سواب بینی معمولاً از بیماران مشکوک به عفونت‌های تنفسی گرفته می‌شود و برای تشخیص علائم خاص ۱۰ تا ۱۵ ویروس شناخته‌شده آزمایش می‌شود. نتیجه بیشتر آزمایش‌ها منفی می‌شود؛ اما پژوهش قبلی این تیم پژوهشی در سال ۲۰۱۷ نشان داده بود که در موارد معدودی، سواب‌های افرادی که نتیجه آزمایش آنها منفی بود، نشانه‌هایی از فعال‌شدن سیستم‌های دفاعی ضدویروس داشتند که حاکی از وجود ویروس بود. این علامت، سطح بالایی از یک پروتئین ضدویروس بود که توسط سلول‌هایی ساخته می‌شد و مجرای بینی را می‌پوشانند.
براساس یافته‌های محققان، آزمایش یک پروتئین ضدویروس ساخته‌شده توسط بدن، به پزشکان کمک می‌کند تشخیص دهند کدام سواب‌های بینی احتمالاً حاوی ویروس‌های غیرمنتظره هستند؛ حتی اگر آزمایش ویروس‌های تنفسی شناخته‌شده منفی باشد.
به طور خاص، غربالگری برای نشانگر زیستی به محققان کمک می‌کند جست‌وجوی پاتوژن‌های غیرمنتظره را محدود کنند و نظارت بر ویروس‌های غیرمنتظره را با استفاده از سواب‌های جمع‌آوری‌شده در طول مراقبت‌های معمول از بیمار امکان‌پذیر می‌سازد.
نشانگرهای زیستی می‌توانند خصوصیات زیستی یا مولکول‌های زیستی باشند که با آزمایش قسمت‌هایی از بدن مانند برخی بافت‌های خاص یا آزمایش خون شناسایی می‌شوند و فرایندهای بیمار یا طبیعی را در بدن نشان می‌دهند. همچنین این نشانگرها می‌توانند برخی سلول‌های خاص، ژن‌ها، محصولات ژن‌ها، آنزیم‌ها یا هورمون‌ها باشند.
نمونه‌های دارای نشانگر زیستی را می‌توان با استفاده از روش‌های پیچیده‌تر آزمایش ژنتیکی به‌منظور شناسایی پاتوژن‌های غیرمنتظره یا نوظهور در حال گردش در جمعیت بیمار بررسی کرد و در برابر آن به‌سرعت واکنش نشان داد.