شاید شما هم به یاد داشته باشید، از همان کودکی که در کلاس های قرآن حاضر می شدیم، می گفتند اگر می خواهید قرآن بخوانید؛ اول باید روخوانی، بعد روانخوانی، بعد تجوید و قرائت را یاد بگیرید اما برخی کارشناسان معتقدند نحوه آموزش روخوانی مربوط به ۱۰۰ سال پیش است که کودکان را برای آموزش قرآن به اکابر می فرستانند ولی حالا که زمانه عوض شده باید تحولی در نظام مکتب خانه ای ایجاد کرد که آموزش روخوانی قرآن متناسب با نیاز و توان و ذائقه دانش آموزان باشد.
در این میان برخی اساتید و پیشکسوتان می گویند اگر مربی و استاد قرآن به صورت صحیح به تلاوت آیات بپردازد و دانش آموزان هم تکرار کنند، اصلا نیازی به روخوانی نیست اما بعضی دیگر را عقیده بر آن است که نباید انتظار داشته باشیم که همه دانش آموزان قاری قرآن شوند بلکه در حد روخوانی کافی است. برخی نیز معتقدند تمام مسائل مربوط به آموزش روخوانی به استاد و مربی برمی گردد و چنانچه معلم قرآن دارای جذابیت لازم در امر آموزش باشد، دانش آموز گریزپا، جمعه نیز به مکتب خواهد آمد.
در این مستند برخی از مسائل مطرح شده را از زبان پیشکسوتان و اساتید آموزش قرآن همچون حسینعلی شریف، بهروز یاریگل، معصومه شعبان خمسه، حجت الاسلام سیدمحمدجواد موسوی درچه ای و محبوبه سادات سیدصالحی می شنویم و بررسی بیشتر این موضوع را به فرصتی دیگر واگذار می کنیم.