تهران- ایرنا-  مروری بر تحقیقات علمی نشان می‌دهد که شهرنشینی، منجر به کاهش تعاملات با طبیعت می‌شود هر چند که تحقیقات در این زمینه محدود است.

به گزارش گروه علم و آموزش ایرنا از «سای تک دیلی»‌، بطور گسترده‌ این اعتقاد وجود دارد که تعاملات انسان با طبیعت در حال کاهش است. دانشمندان برای رسیدن به شناخت روشن‌تری از این مساله، میانگین فاصله از خانه‌های انسان‌ها تا اولین مناطق دارای کمترین تاثیر انسانی را در مدت یک دهه گذشته بررسی کردند.

آنها دریافتند که در حال حاضر انسان ها بطور میانگین در فاصله ۹.۷ کیلومتری از نواحی طبیعی زندگی می‌کنند که این فاصله نسبت به سال ۲۰۰۰ به میزان هفت درصد دورتر شده است. اروپا و آسیا بطور میانگین بیشترین فاصله را تا نواحی طبیعی دارند. برای مثال این فاصله در آلمان ۲۲ کیلومتر و در فرانسه ۱۶ کیلومتر است.

دکتر «ویکتور کازالیس» محقق دانشگاه لایپزیگ آلمان و از محققان اصلی این مطالعه گفت: مساله جالب توجه این است که تمام کشورهای دیگر جهان از الگوی مشابعی تبعیت می‌کنند.

این محققان همچنین نشان دادند که پوشش درخت در درون شهرها از سال ۲۰۰۰ تاکنون در سرتاسر جهان به خصوص در آفریقای مرکزی و جنوب شرقی آسیا کاهش یافته است.

این بررسی همچنین نشان داده است که تعداد مطالعات تحقیقی ارزیابی کننده این روندها بسیار کم است (تنها تعداد ۱۸ مورد بوده است) و این مطالعات هم گرایش شدیدی به سمت آمریکا، اروپا و ژاپن دارند.

بر اساس این گزارش، این مساله (کم بودن تحقیقات) نشان می دهد که هرگونه ادعا در مورد انقراض طبیعت بر اساس شواهد و مدارک ضعیف استوار است و مطالعات بیشتری باید در مورد این مساله به خصوص در آفریفا، آمریکای لاتین و آسیا انجام شود.