به گزارش روز دوشنبه ایرنا به نقل از اسپوتنیک موندو، به فاصله چند روز تا برگزاری هفتمین اجلاس سران جامعه کشورهای آمریکای لاتین و کارائیب (CELAC)، آلبرتو فرناندز رئیسجمهوری آرژانتین و لولا داسیلوا همتای برزیلی او، متن مشترکی را منتشر کردند که در آن، اهداف و ضرورت ایجاد اتحادیه منطقهای در آمریکای لاتین شرح داده شده است.
علاوه بر این، سران دو کشور از اقدامات جدید در راستای همکاری دوجانبه خبر دادند که به آنها اجازه میدهد پس از سالها اختلاف ایدئولوژیک و سیاسی میان آلبرتو فرناندز و ژائیر بولسونارو رئیسجمهوری سابق برزیل، روابط را به صورت مجدد فعال کنند.
یکی از موضوعاتی که بیش از همه در متن اعلامی از سوی روسای جمهوری آرژانتین و برزیل مورد توجه قرار گرفته، ایجاد واحد پول مشترک آمریکای جنوبی است که زمینه برای تسهیل مبادلات و فرآیندهای تجاری و اقتصادی این منطقه را فراهم میکند.
در متن منتشر شده از سوی دو رئیس جمهور آمده است: ما قصد داریم بر موانع مبادلات خود غلبه کنیم، قوانین را ساده و مدرن و استفاده از ارزهای محلی را تشویق کنیم. همچنین تصمیم گرفتیم که بحثها را در مورد ارز مشترک آمریکای جنوبی که میتواند برای جریانهای مالی و تجاری استفاده شود، پیش ببریم و عملیات اجرایی و هزینهها و آسیبپذیری خارجی را کاهش دهیم.
نشریه ال اکونومیستا اسپانیا پیشتر نوشته بود که بازگشت لولا داسیلوا به عرصه قدرت غول آمریکای لاتین در کنار ابعاد گوناگون منطقهای و بینالمللی، نتیجه شگفتانگیزی خواهد داشت؛ پیشنهاد و عزمی قاطع برای ایجاد یک «یورو» ی آمریکای لاتین با حمایت دولتهای چپگرای اصلی منطقه.
در متن مشترک ، سران دو کشور تاکید کردند که در بوئنوس آیرس (پایتخت آرژانتین) دیدار خواهند داشت که این نخستین دیدار بین روسای جمهوری آرژانتین و برزیل در سه سال اخیر است. به گفته فرناندز و داسیلوا، این دیدار، فعال شدن مجدد رابطهای است که هرگز نباید قطع میشد و تاریخ برادری آمریکای لاتین از سر گرفته میشود.
در ادامه این متن آمده است: روابط بین آرژانتین و برزیل بر پایه تحکیم صلح و دموکراسی بنا میشوند. ما خواستار دموکراسی برای همیشه هستیم. دیکتاتوری دیگر هرگز. ما همه اشکال افراطگرایی ضد دموکراتیک و خشونت سیاسی را محکوم میکنیم.
فرناندز و داسیلوا افزودند: ما قرار است اتحاد راهبردی دوجانبه را با فعالسازی مجدد فضاهای مختلف همکاری و گفتوگو از سر بگیریم. حوزههای متعددی وجود دارند که در آنها دوباره در مورد موضوعات مهم برای کیفیت زندگی مردم با هم کار خواهیم کرد.
پیش به سوی آمریکای جنوبی یکپارچهتر
از جمله اقدامات اعلام شده در چارچوب دویستمین سالگرد آغاز روابط دیپلماتیک بین آرژانتین و برزیل، پروژههای راهبردی مربوط به طرحهای زیربنایی، دامداری و کشاورزی برای تضمین امنیت غذایی است. سران دو کشور همچنین بر یکپارچگی انرژی تاکید کردند که عمدتاً یک اتحادیه گاز با ظرفیت تبدیل شدن به یکی از پروژههای استراتژیک در چارچوب روابط دوجانبه است.
فرناندز و داسیلوا همچنین از تقویت آژانس برزیلی-آرژانتینی حسابداری و کنترل مواد هستهای (Agencia Brasileño-Argentina de Contabilidad y Control de Materiales Nucleares) به منظور تداوم پروژههایی همچون راکتور چند منظوره خبر داده اند.
علاوه بر این، انتظار میرود کارگروه مشترک همکاریهای فضایی دوباره فعال شود که بر اساس آن قرار است ماهوارهها برای انجام مطالعات ساحلی و اقیانوسشناسی در مدار قرار گیرند.
روسای جمهوری افزودند: ما همراه با شرکای خود قصد داریم مرکوسور (بازار مشترک کشورهای آمریکای جنوبی) از طریق مذاکره مشترک در مورد توافقنامههای تجاری متوازن که به اهداف توسعه استراتژیک منطقه پاسخ میدهد، بستری برای همگرایی موثر ما در جهان ایجاد کند.
فرناندز و داسیلوا همچنین بر ضرورت رویارویی با جهانی به طور فزاینده پیچیده و چالشبرانگیز تاکید کردند که در آن، اراده سیاسی موثر برای مقابله با چالشهای مربوط به تغییرات آبوهوایی، بیماریهای همهگیر، جنگها، گرسنگی و مهاجرت وجود ندارد. سازمان ملل متحد و گروه ۲۰ باید به پر کردن این شکاف برای دستیابی به تغییر در شرایط جهانی کمک کنند.
طی چند ماه گذشته، پارلمانهای ملی کشورهای اصلی آمریکای لاتین برای حمایت از ایجاد ارزی واحد به توافق رسیدهاند؛ هدفی که نیل به آن، به آنها اجازه میدهد تا از نوسانات ارزی فرار کنند، از پولی قدرتمند بهرهمند شده و با دلار رقابت کنند.
هنوز هیچ تصمیم الزامآوری در این زمینه وجود ندارد اما پیشتر سندی با عنوان «اعلامیه بوگوتا» از سوی مجالس قانونگذاری اکوادور، بولیوی، کلمبیا، ونزوئلا، آرژانتین و پرو امضا شده و هدف آن، همگرایی کشورهای آمریکای لاتین عنوان شده است. ایده این سند، ایجاد یک پارلمان مشترک آمریکای لاتین برای رسیدگی به مسائلی است که سراسر منطقه را تحت تاثیر قرار داده و ساختار پولی واحدی را ایجاد میکند.
کارشناسان معتقدند، تفاوتهای نهادی و ساختاری و ملاحظات حساس و جداگانه کشورها از منظر حاکمیت ملی از جمله چالشهایی است که در مسیر دستیابی به هماهنگی مورد نیاز وجود دارد. با این حال، طرح این مسئله حتی خارج از مرحله طراحی، متخصصان را شگفتزده کرده است.