به گزارش خبرنگار فرهنگی ایرنا، نشست مطبوعاتیِ فیلم سینمایی آنها مرا دوست داشتند به تهیه‌کنندگی و کارگردانی محمدرضا رحمانی روز جمعه ۲۱ بهمن در سانس اول برای اصحاب رسانه و جامعه منتقدان در سینمای رسانه (پردیس سینمایی ملت) با حضور عوامل فیلم برگزار شد.
در نشست خبری فیلم سینمایی آنها مرا دوست داشتند، محمدرضا رحمانی تهیه‌کننده و کارگردان، ایرج رحمانی و مهسا اسماعیلی بازیگران این فیلم حضور داشتند.
در ابتدای این جلسه محمدرضا رحمانی گفت: هنرمندانی که فیلم را دیدند آن را دوست داشتند و به من دلگرمی دادند. فیلم آنها مرا دوست داشتند فیلمی است که با سینمای مستقل گره خورده و شاید ارزان‌ترین فیلمی که در جشنواره امسال ساخته شده همین باشد، پیش از این تجربه ساخت این مدل فیلم را داشتم. فیلم نقص‌های فنی هم دارد که امیدوارم بتوان آن را رفع کرد.
تهیه کننده و کارگردان فیلم آنها مرا دوست داشتند، افزود: دوستان و مخاطبان سینما قبل از اینکه من را به عنوان کارگردان بشناسند، من را در جایگاه نویسنده می‌شناسند. ایده خرید و فروش نوزاد که در فیلم آنها مرا دوست داشتند به آن اشاره شده است. به ۱۰ سال پیش بازمی‌گردد و این اتفاق را در اطرافم دیدم.
از نظرِ منِ صاحب فیلم، موضوع فیلم شرافت، امید و نجات جان یک انسان است
این کارگردان ادامه داد: پس از آن، تحقیقات میدانی و آماری را شروع کردم به چیزهای عجیبی در زمینه دزدیدن کودکان رسیدم. حدود چهار سال پیش شروع به نوشتن فیلمنامه کردم. از نظرِ منِ صاحب فیلم، موضوع فیلم شرافت، امید و نجات جان یک انسان است.
رحمانی ادامه داد: لا به لای این موارد می توان به خرید فروش بچه، اجاره جنین بچه و موارد سیاسی و... هم اشاره کرد. فیلمنامه را هفت تا هشت بار بازنویسی کردیم. فیلمبرداری در اسفندماه انجام شد و بعد از آن چند فلاش بک اضافه شد؛ زیرا یکی از بازیگرها دوست داشت در این فیلم جایگاهی داشته باشد، برای او چند فلاش بک اضافه کردیم.
او بااشاره به کودکی که در سطح زباله پیدا کردند، ادامه داد: قرار شد اردیبهشت چند فلاش بک دیگر بگیریم، اما با پیدا شدن یک کودک در سطل زباله، متوجه شدیم هرقدر در فیلم قوی ظاهر شویم، مانند آنچه در واقعیت اتفاق افتاده بود، نمی‌شد، پس آن را در فیلم رها کردیم.
تلاش کردیم همه چیز براساس واقعیت باشد
رحمانی در پاسخ به این پرسش که چرا این فیلم سیاه است، توضیح داد: تمام فیلم‌هایی که تا به الان کار کرده‌ام، موضوعات اجتماعی داشته است. مفهوم فیلم سیاه را متوجه نمی‌شم. سوال من همیشه این بوده که دیگران سیاه‌نمایی را چگونه معنا می‌کنند. ما برای ساخت آنها مرا دوست داشتند تلاش کردیم تا همه چیز براساس واقعیت باشد. حتی در سکانس قهوه‌خانه، افراد حاضر در آن‌جا بازیگر نبودند، بلکه زندانی‌هایی بودند که به تازگی آزاد شده بودند.
او با اشاره به تعریف سیاه‌نمایی خاطر نشان کرد: سیاه‌نمایی لفظ اشتباهی است. زمانی که سیاهی وجود نداشته باشد و ما بخواهیم به زور و خیالی زندگی را بد نشان دهیم یعنی سیاه‌نمایی کرده‌ایم.
در سکانس قهوه‌خانه، افراد حاضر در آن‌جا بازیگر نبودند، بلکه زندانی‌هایی بودند که به تازگی آزاد شده بودند
این کارگردان اضافه کرد: برای ساخت این فیلم به دنبال لوکیشن‌های واقعی بودیم. به سراغ جنوب‌تهران رفتیم تا ببینیم کجا را می‌توان پیدا کرد که کاملا واقعی باشد. به همین دلیل به منطقه خلازیر رسیدیم. آن‌جا مکانی است که برخی مردم در فاضلاب و زیرزمین زندگی می‌کنند. در این مکان ساخت و ساز امکان‌پذیر نیست و بیشتر مکان‌هایی برای ضایعات وجود دارد. آن‌جا منطقه‌ای عجیب است و فردی را شناختم که کارمند نیروی انتظامی بوده و اکنون معتاد شده است.
هنر در طول تاریخ تحریم شدنی نیست
کارگردان فیلم آنها مرا دوست داشتند ذکر کرد: معتقدم باید انصاف را هم رعایت کرد. بالاخره هر کس که معروف شده، تلاش‌هایی هم کرده است. در کارهایی که با ایرج رحمانی ساخته‌ایم، سوپراستار هم حضور داشته است.
وی افزود: موسیقی فیلم انتخابی نیست و آهنگساز فیلم بهنام ابطهی است. البته موسیقی‌ای که در فیلم شنیدید اصلی نیست و در نسخه بعدی تصحیح خواهد شد. فیلم هم ایرادات تدوین و مونتاژ دارد که رفع خواهد شد.
این هنرمند درباره تحریم جشنواره فیلم فجر تاکید کرد: هنر در طول تاریخ تحریم شدنی نیست؛ نه تنها هنر بلکه سینما را هم نمی‌توان تحریم کرد. این که بخواهیم سینما را تحریم کنیم، مصداق حرف کسانی است که تجزیه‌طلب هستند. همه هنرمندان ما شریف و نجیب هستند.
اهدای بخشی از فروش فیلم به مردم
ایرج رحمانی در ادامه با ابراز همدردی با زلزله زدگان خوی ادامه داد: بخشی از فروش این فیلم را به این مردم عزیز کشورمان تقدیم می کنیم. مدیر تولید، مجری طرح، بازیگر و انتخابگر بازیگران هستم. یک تنه پای فیلم ایستادم. هفت هنرجوی من در اینجا نشسته اند.
بازیگر فیلم آنها مرا دوست داشتند افزود: نمی دانم جرمم چیست که در جشنواره فجر شرکت کردم. جشنواره انتخاب من بوده است. مورد بی احترامی قرار گرفتم چراکه پای مهسا اسماعیلی و لیلا بلوکات ایستادم، در نتیجه بقیه بازیگران سرشناس پروژه را رها کردند.
رحمانی انتقاد خود از بازیگران را اینگونه بیان کرد: خوشحال هستم پای بازیگرانی همچوت لیلا بلوکات و مهسا اسماعیلی ایستادم زیرا خیلی از بازیگرانی که قرار بود در فیلم حضور داشته باشند، انصراف دادند و می‌گفتند ما مقابل این افراد بازی نمی‌کنیم. همه بازیگران در نشست خبری حضور پیدا نکردند. چرا زمانی که دستمزدشان کمی عقب افتاد، سریع اعتراض کردند؟ چرا سینمای ایران بازیگرمحور است؟ شما بازیگرانی که اینگونه پشت فیلم را خالی می‌کنید تاریخ مصرفتان تمام شده است.
او افزود: بازیگری که اکنون فاز حمایت از مردم را برداشته به من می‌گفت: برای قرارداد ۲۰ روزه، سه میلیارد پول می‌گیرم. مگر کسی می‌تواند فرهنگ کشور را تحریم کند؟ این‌ها چه کسانی هستند که تحریم می‌کنند؟
سینما محتاج بازیگر نیست
مگر وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به ما مجوز نداده‌اند؟ پس چرا باز هم به نسخه‌ای که در جشنواره فیلم فجر قرار بود نمایش داده شود، ایراد گرفتند؟
رحمانی با طرح این سوال چرا قانون مالکیت فکری وجود ندارد؟ ادامه داد: اخیرا برای تامین بودجه فیلم دادگاه بودم. بازیگرهای مطرح گفتند می‌مانیم و پشت ما را خالی نکردند خیلی از این بازیگران فقط اعتبار اینستاگرامی دارند و مجبوریم به آنها باج دهیم. نسبت به ساختار بازیگر سالاری معترضم. چرا فکر می‌کنند سینمای ما محتاج آنها است. سینما محتاج بازیگر نیست.
بازیگر و مدیرتولید فیلم آنها مرا دوست داشتند بیان کرد: باید از برخی سوپراستارها التماس کنیم که برای فیلم بلیت بگیرند؟ باید تدبیری بیندیشیم.
«آقایان بازیگری که اکثرتان دو تابعیتی هستید، برای ما فاز روشنفکری در نیاورید. شما در آپارتمان لاکچری‌تان نشسته‌اید و غم مردم خوی را می‌خورید؟»
وی اضافه کرد: روز اول اکران فیلم، از نسخه نهایی چند ایراد گفته شد. مگر وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به ما مجوز نداده‌اند؟ پس چرا باز هم به نسخه‌ای که در جشنواره فیلم فجر قرار بود نمایش داده شود، ایراد گرفتند؟
نباید سینما به بازیگر باج دهد
رحمانی به انتقادات خود ادامه داد و تشریح کرد: اعتراض و نقدم به بازیگرانی است که امروز به سینما خیانت می‌کنند. شاید اگر مثل خیلی‌ها به جای فیلمسازی،دلار می‌خریدم، اوضاعم بهتر بود. آیا جشنواره فیلم فجر در دهه‌های قبل، حکومتی نبود؟ امسال که فیلم ما در جشنواره حضور دارد از نظر شما ملحد شده‌اند؟ خوشبختانه مردم ما آگاه هستند و گول بازی‌های شما را نمی‌خورند.
وی افزود: سینما وابسته به بازیگر است اما به بازیگر نباید باج دهد. زمانی که بازیگر تصمیم‌گیرنده می‌شود، اوضاع بهم می‌ریزد. پدر من آپاراتچی بوده و من از پنج سالگی در سالن‌های سینما رشد کردم. این را هم بگویم که اگر برخی معتقدند که من سینما را نمی‌شناسم، بالاخره یاد خواهم گرفت.
فیلم را صرفا برای نظر منتقدان نمی‌سازیم
رحمانی درباره عدم استفاده از سه پایه و استفاده از لنزهای تله توضیح داد: وقتی فیلمنامه شکل گرفت، نظرمان این بود بخشی از قسمت‌های فیلم مستندگونه باشد و این قانونی برای فضای مستند گونه است. و اینکه یکی از دلایلش این است که با این روش هزینه ها کم می‌شود.
در سینمای ما اگر فیلم‌هایی که با ۲میلیارد تومان ساخته می‌شوند، زیر ۳۰ میلیارد بفروشد، با شکست مواجه شده اند
بازیگر و مجری طرح فیلم آنها مرا دوست داشتند گفت: بودجه پایین یک فیلم به این معنی است که فیلمی با ۵۰۰ میلیون تومان ساخته شود. در سینمای ما اگر فیلم‌هایی که با ۲میلیارد تومان ساخته می‌شوند، زیر ۳۰ میلیارد بفروشد، با شکست مواجه شده اند.
وی با اشاره به تاثیر نظر منتقدان توضیح داد: من فکر می‌کنم متر خوب یا بد بودن فیلمی، تفاوت دارد. در نهایت ما فیلم را برای مردم می‌سازیم و صرفا برای نظر منتقدان نمی‌سازیم. منتظر می‌مانیم تا ببینیم این فیلم در اکران عمومی چه میزان استقبال خواهد شد.
نگاه مخاطب همیشه مهم‌تر از هر چیزی است
مهسا اسماعیلی گفت: نقش آفرینی من در این فیلم بسیار شیرین و تجربه بسیار بزرگی است که خیلی منتظرش بودم. نگاه مخاطب همیشه مهم‌تر از هر چیزی است، امیدوارم آنها هم راضی باشند.
بازیگر فیلم آنها مرا دوست داشتند ادامه داد: در ابتدای فیلمنامه نقش من در فیلم فقط یک دقیقه‌ای بود و در لحظات آخر قسمت شد که نقش مهشید را بازی کنم. نقش یک مادر خیلی از من دور بود و کارگردان و بازیگران در نزدیک شدن به نقش و ایفای آن به من کمک کردند.