۱۵ اسفند ۱۴۰۱، ۸:۳۸
کد خبرنگار: 5334
کد خبر: 85048283
T T
۶ نفر

برچسب‌ها

چند کلام با خانم مرضیه برومند

۱۵ اسفند ۱۴۰۱، ۸:۳۸
کد خبر: 85048283
چند کلام با خانم مرضیه برومند

تهران- ایرنا- خانمِ مرضیه برومند، شما نخستین مدیرعامل خانم خانه‌سینما هستید که پس از ۳۳ سال که ۱۲ مدیرعامل مرد، بر کرسی این خانه تکیه کردند، به این منصب رسیده‌اید؛ آن‌هم در دوره‌ای که انتخاب مدیرعامل، بسیار بیشتر از آن‌چه در اساس‌نامه ذکر شده است، به طول انجامید. حتما دلیل این تاخیر طولانی را هم می‌دانید.

آقای محمدمهدی عسگرپور، ۲ هفته پیش در گفت‌وگویی اذعان داشتند که؛ با چند نفر مذاکره کردم که مدیریت خانه سینما را قبول کنند. به من گفتند اگر شرایط به عقب برگردد و این موقعیت باشد، به خودت بگویند بیا مدیر شو، قبول می‌کنی؟ ایشان از مصائب فراوانی می‌گفتند که پیش پای مدیریت جدید خانه سینما به‌عنوان مهم‌ترین نهاد صنفی سینمایی کشور قرار داشت که کار را برای آنها دشوارتر می‌کرد.

وقتی نام شما به‌عنوان مدیرعامل جدید خانه سینما، رسانه‌ای شد، استقبال خوبی از این انتخاب صورت گرفت؛ البته باید به این مورد مهم توجه داشته باشید که این استقبال، درنتیجه فعالیت حرفه‌ای شما برای بیش از ۴ دهه حضور در سینما، تلویزیون و تئاتر این سرزمین است و این استقبال، فعلا تا همین اندازه و تا همین امروز که نخستین تصمیمات شما اعلام نشده، اعتبار دارد. از امروز، این سابقه درخشان، قاطی رزومه مدیریتی‌تان نمی‌شود و برای این پروسه خدمت، نسخه دیگری پیچیده خواهد شد.

خانم برومند، به این نکته هم توجه داشته باشید که تقریبا تمام مدیران‌عامل این خانه، علی‌الخصوص بزرگوارانی که طی ۱۵ سال اخیر، به چنین جایگاهی تکیه زدند، هیچ‌گاه نتوانستند اندازه محبوبیت ۱ روز قبل از تصدی این پست را در فردای خروج از خانه سینما، ببینند. آنها نه‌تنها محبوب‌تر نشدند بلکه حجمی از سوالات و ابهاماتی را باقی گذاشته‌اند که حتی تا امروز نیز بسیاری از رسانه‌ها، خواستار شفافیت و توضیح راجع به آنها هستند. قطعا به خوبی می‌دانید که شرایط امروز، به‌مراتب بغرنج‌تر از آن دوران است. کرونا و البته حوادث اخیر، نتوانسته ریتم تولیدات و امنیت شغلی ۳۲ کانون و انجمن زیرشاخه خانه سینما را به سال ۹۸ بازگرداند.

مشکل بیمه را هم دست‌کم نگیرید. صندوق اعتباری هنر، در این سال‌ها، گام‌های بلندی در مسیر بیمه کردن اعضا برداشته است اما قطعا کافی نیست

مشکلات دیگر هم هست. مهم‌ترینش همین امنیت شغلی است که طی ادوار قبلی، به‌شکلی روتین به جلو پیش می‌رفت و در معدود مواردی که شامل هنرمندان بیکار و کهنسال می‌شد، مدیرعامل خانه، ورود می‌کرد و اتفاق‌های خوبی را رقم می‌زد. امروز اما حجمی از هنرمندان شاخه‌های مختلف تولید، طعم بیکاری را چشیده‌اند و تولیدات فعلی، تکافوی هزینه‌های جاری را هم نمی‌دهد. بنابراین همان جریانی که در شرایط نرمال، به‌شکلی روتین به جلو پیش می‌رفت، اکنون دچار سکته شده و شما در راس خانه سینما، اصلی‌ترین مدیری هستید که حدود ۷ هزار نفر از اعضای خانه سینما، منتظر درایت و تدبیر شما هستند.

مشکل بیمه را هم دست‌کم نگیرید. صندوق اعتباری هنر، در این سال‌ها، گام‌های بلندی در مسیر بیمه کردن اعضا برداشته است اما قطعا کافی نیست. اکنون، برخی، منتقد ثبت صنوف در وزارت کار هستند. آنها معتقدند که خانه سینما با همه دبدبه و کبکبه خود، نه تحت پوشش وزارت ارشاد است و نه وزارت کار، آن‌طور که باید، تمایلی به تحویل گرفتن این انتخاب تحمیلی دارد. بنابراین طبیعی است که در مسیر خدمت‌رسانی به اعضا، مشکلاتی پیش بیاید. ازجمله بیمه اعضا و نداشتن یک بیمه کامل یا داشتن یک درمانگاه و بیمارستان نسبتا اختصاصی به‌مانند بسیاری از ارگان‌های مهم مملکتی.

اکنون، برخی، منتقد ثبت صنوف در وزارت کار هستند. آنها معتقدند که خانه سینما با همه دبدبه و کبکبه خود، نه تحت پوشش وزارت ارشاد است و نه وزارت کار، آن‌طور که باید، تمایلی به تحویل گرفتن این انتخاب تحمیلی دارد

در حوزه معیشت نیز قطعا چالش‌هایی متوجه شماست. گرچه در طول سالیان اخیر، برخی مدیران‌عامل اعتقاد داشتند که شان خانه، بالاتر از آن است که به بحث معیشت اعضا ورود کنند اما شما چندان به این اصل نانوشته، اعتنایی نکنید. اگر می‌خواهید محبوبیت شما، در راستای سابقه درخشان‌تان، حالا در حوزه مدیریتی نیز تداوم داشته باشد، رفع ولو حداقلی مشکلات معیشتی این حدود ۷ هزار عضو را جدی بگیرید. اگر قرار است برای این مشکل نیز به‌مانند مدیران قبلی، راهکاری اجرایی ارائه ندهید، شک نکنید که با خاطره‌ای خوب، خانه را ترک نخواهید کرد.

عدم‌امنیت شغلی، مشکل بیمه و شکاف معیشتی اعضا، ۳ مشکل بزرگ و برجسته خانه سینمای فعلی است. تمام‌شان هم به شما مربوط می‌شود. سینماگری که ماه ها و چه‌بسا سال‌ها بیکاری را چشیده، به کجا جز خانه سینما می‌تواند برای کار آبرومندانه و حرفه‌ای خود پناه ببرد؟ وقتی یک کارگر ساده، از نعمت بیمه حداقلی برخوردار است، چرا هنرمندانی که تعدادشان به ۷ هزار نفر هم نمی‌رسد، باید با چالش‌های مختلف این حوزه، دست‌وپنجه نرم کنند و در مورد مشکل معیشتی نیز طبیعی است که چشم اعضا و پرسنل، به نهاد بالادستی خود باشد. یعنی اگر این اعضا، از خانه خود امید رفع مشکلات را نداشته باشند، باید از کجا، چنین توقعی را داشته باشند؟

اگر گمان می‌برید می‌توانید در این زمینه‌ها، گام اجرایی بردارید؛ بسم‌الله ولی اگر قرار است در مواجهه با این مشکلات و خواست اهالی، تبصره و ماده بیاورید و به هر نحو، گشایشی در این حوزه به دست نیاورید، لطفا و لطفا اجازه دهید که نام مرضیه برومند، با خاطرات خوشایند بیش از ۴ دهه فعالیت در سینما، تلویزیون و تئاتر، ماندگار بماند و به واسطه این مشکلاتی که مدیریت مردانه نتوانست آن را رفع‌ورجوع کند، خدشه‌دار نشود.

هم‌اکنون چشمان حدود ۷ هزار خانواده به شماست. امیدواریم که به‌مانند کارنامه‌ هنری‌تان، سربلند از این چالش مدیریتی بیرون بیائید.

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha