تهران- ایرنا- با توجه به عنصر کمیاب «زمان» برای آموزش سربازان اوکراینی، سلاح‌های غربی بیشتر به ضایعات فلزی در دست نابلدها با عواقب غم‌انگیز می‌ماند و به نظر می‌رسد که راهکار پایان جنگ اوکراین را می‌بایست در پایان دادن به سودهای مالی شرکت‌های تسلیحاتی غربی به نفع جلوگیری از یک فاجعه جهانی جست‌وجو کرد.

به گزارش روز سه شنبه ایرنا به نقل از تارنمای شبکه تلویزیونی تله‌سور آمریکای لاتین، آمریکا و متحدانش همچنان به ایفای تعهد میلیاردها دلار کمک‌های نظامی به اوکراین پایبند هستند و به آن ادامه می‌دهند با این حال، در موارد متعددی، سربازان اوکراینی نمی‌دانند چگونه از این سلاح‌های غربی در جنگ استفاده کنند و در نتیجه از استفاده از تسلیحات خارجی خودداری می‌کنند. در سایر موارد یا روس‌ها در حین نبرد، این تجهیزات را نابود می‌کنند و یا آن‌ها را تحت اختیار خود در می‌آورند.

واقعیت این است که یادگیری نحوه استفاده از سلاح‌های مدرن، مستلزم دوره‌های آموزشی طولانی‌مدت است. به این ترتیب، زمان، عنصر بسیار کمیابی است که در طول درگیری‌های مسلحانه از آموزش متخصصان واجد شرایط جلوگیری می‌کند و پیامدهای غم‌انگیزی برای افراد بی‌تجربه و کارنابلد به دنبال دارد. در حال حاضر تعداد کمی از سربازان اوکراینی از مهارت کافی برای استفاده از سلاح‌های غربی یا مدرن برخوردار هستند و زمانی که این گروه افراد از دور جنگ کنار روند، چه کسانی جایگزین آن‌ها خواهد شد؟ سربازان ساده و آموزش ندیده.

جوسپ بورل مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا به تازگی در مورد رسیدن تانک‌ها به اوکراین و آموزش‌های نظامی مقتضی گفت: تانک‌ها به خدمه آموزش‌دیده نیاز دارند. این مثل آموزش رانندگی ماشین نیست و نیاز به هفته‌ها آموزش بسیار تخصصی دارد.

تنوع زیاد تسلیحات تحویل داده شده به اوکراینی‌ها نیز مشکلات بسیاری را برای تضمین تامین بی‌وقفه مواد مورد نیاز سربازان ایجاد کرده است؛ برای تعمیر و نگهداری تجهیزات و مهمات با ماهیت و کاربردهای مختلف از جمله کالیبرهای مختلف، انواع سوخت و قطعات یدکی. همه این موانع و مشکلات بیانگر این واقعیت است که نیروهای نظامی در استفاده از سلاح‌ها، از ظرفیت‌های کامل خود استفاده نمی‌کنند و حتی ممکن است از به کار بردن تسلیحات امتناع کرده و به سادگی‌ آن‌ها را در میدان جنگ رها کنند.

سیاستمداران آمریکایی میلیاردها دلار از جیب مالیات‌دهندگان خود را برای ایجاد درگیری در آن سوی کره زمین هدر می‌دهند. در ادامه این گزارش آمده است: علاوه بر این، کشورهای غربی حتی سلاح و تجهیزات منسوخ‌شده نیز به کی‌یف ارسال می‌کنند و گواه این ادعا، ویدئوهای متعدد سربازان اوکراینی با تجهیزات فاسد و غیر فعال است. وادیم پریستایکو سفیر اوکراین در انگلیس در مصاحبه با مجله نیوزویک تاکید کرد «برخی تجهیزات دارای تاریخ انقضا هستند» و افزود: اگر می‌خواهید از شر آن خلاص شوید، آن را به ما بدهید.

در همین حال، سیاستمداران آمریکایی میلیاردها دلار از جیب مالیات‌دهندگان خود را برای ایجاد درگیری در آن سوی کره زمین هدر می‌دهند، به همین دلیل شهروندان آمریکایی در موقعیت‌های مختلف علیه این جنگ‌ها تظاهرات می‌کنند؛ به عنوان نمونه، ساکنان شهر نیویورک توقف فوری تخصیص بودجه به دولت اوکراین و تخصیص مجدد آن به برنامه‌های اجتماعی به ویژه در حوزه آموزش بهداشت و مسکن را خواستار شدند.

نویسنده این گزارش با طرح این پرسش که «آیا مردم آمریکا از تامین تسلیحات به اوکراین سود می برند؟» نوشت: فکر کنم نه، پس چه کسی سود می‌برد؟ پاسخ ساده است، شرکت‌های مجتمع نظامی-صنعتی آمریکا ذینفع اصلی هستند زیرا فروش آن‌ها به میزان قابل توجهی افزایش یافته و از ۱۰۳ میلیارد دلار در سال ۲۰۲۱ به ۱۵۳ میلیارد دلار در سال ۲۰۲۲ رسیده است. چنان که انتظار می‌رود، همتایان اروپایی ایالات شرکت‌های نظامی- صنعتی آمریکا از دیگر ذینفع‌های جنگ اوکراین هستند که بهبود وضعیت مالی خود را از محل درگیری مسکو- کی‌یف در سر می‌پرورانند. به عنوان نمونه، در مارس ۲۰۲۲، شرکت استونیایی بریستول تراست، ۳۰ درصد از مبلغ معامله را به دلیل واسطه‌گری تامین ۱۲ هزار و ۵۰۰ پرتاب‌کننده‌های موشک ضد تانک قابل حمل RPG-۷ برای اوکراین به دست آورد؛ کارشناسان اروپایی ادعا می‌کنند که کمیسیون مذکور، بین سه تا شش برابر بیشتر از ارقام بازار است.

به گفته رالف زیمرمن، مدرس سابق استراتژی نظامی «نیروهای مسلح ایالات متحده»، غرب مسئول طولانی شدن درگیری در اوکراین است، زیرا آن‌ها تجهیزات نظامی در اختیار اوکراینی‌ها قرار می‌دهند و چنان که انتظار می‌رود، این مسئله مانع از مذاکره و دستیابی به توافق‌های آتش‌بس می‌شود. وی تاکید کرد ضرورت دستیابی به یک راه‌حل فوری برای وضعیت اوکراین وجود دارد؛ راهکاری که به تامین مالی شرکت‌های تسلیحاتی غربی به نفع «هزینه‌ای معقول‌تر» پایان دهد؛ راهکاری که هیچ عقل سلیمی آن را انکار نمی‌کند و خطر یک فاجعه جهانی را به حداقل می‌رساند.