تهران- ایرنا- قهرمان مسابقات جهانی مستریونیورس در رشته قوی‌ترین مردان ۱۰۵- کیلوگرم درباره سختی‌های مالی این ورزش گفت: با این جوایز مسابقات نمی‌توانیم تمام زندگی خودمان را مدیریت کنیم اما برخی مشکلات و بدهی‌ها را می‌توانیم پشت سر بگذاریم.

میلاد عباس‌آبادی روز چهارشنبه در گفت‌وگو با خبرنگار ورزشی ایرنا در مورد سطح مسابقات جهانی مستر یونیورس ۲۰۲۳ که در ایران برگزار شد، اظهار داشت: سطح مسابقات خیلی بالا بود و بعضی از حریفان را می‌شناختم و در بین آن‌ها از قهرمانان جهان نیز حضور داشت. در ایران ورزشکارانی داریم که جزو سه نفر برتر ایران هستند و این مقام‌ها باعث می‌شود که سطح سختی مسابقات بسیار متفاوت باشد. با این‌حال با آمادگی خوبی در مسابقات حاضر شدم و با کمک خدا و تلاش بسیار حتی در یکسری از آیتم‌ها مثل اسکات تعادلی توانستم رکورد همه را بزنم و مقام اول را کسب کنم.

قهرمان ۳ دوره ۱۰۵- کیلوگرم ایران در خصوص نقش فدراسیون پرورش اندام در برگزاری این مسابقات عنوان کرد: فدراسیون خیلی خوب از ما حمایت داشت و یکی از عالی‌ترین اسکان‌ها و وعده‌های غذایی را برای ما پیش‌بینی کرده بود. تقریبا همه چیز برای ما رایگان بود و خرجی نداشتیم و بابت این موضوع از مسئولین فدارسیون متشکرم. اگر همین مسابقه را خارج از ایران می‌رفتیم، فقط هزینه رفت‌ و آمد و اسکان به ۶۰ یا ۷۰ میلیون تومان می‌رسید و در این وضعیت اقتصادی هرکسی توان شرکت در مسابقه را نخواهد داشت.

قهرمان سنگین وزن جهان با اشاره عدم حمایت و حضور صدا و سیما از رشته قوی‌ترین مردان، گفت: این مسابقه قرار بود در کرمانشاه برگزار شود اما مکان برگزاری به شهرستان رامسر منتقل شد و این موضوع باعث کمبود تبلیغات میدانی و عدم حضور مخاطبان کافی در سالن برگزاری بود. هر سال منتظریم که صدا و سیما به مسابقات ما بیاید اما خبری نمی‌شود. یکی از دلایل تغییر رشته من از وزنه‌برداری به قوی‌ترین مردان، همین دیده شدن در رسانه ملی بود اما نمی‌دانم چرا خبری نمی‌شود و سراغ ما نمی‌آیند. مسئولین کمی به ورزش ما نگاه خوبی داشته باشند و اجازه بدهند باز هم مسابقات قوی‌ترین مردان در تلویزیون پخش شود.

وی درباره جوایز نفرات برتر مسابقات جهانی مستریونیورس خاطر نشان کرد: جوایز خوبی برای جایگاه‌های برتر در نظر گرفته شد و من به عنوان نفر اول، ۲۵۰۰ دلار برنده شدم. مسابقات کشور امارات که شرکت کردم، خیلی از این امکانات را نداشتیم و حتی جایزه‌ای هم درکار نبود. فقط توانستم کارت حرفه‌ای بگیرم. اینطور نیست که بگوییم با این جایزه می‌توانیم تمام زندگی خودمان را مدیریت کنیم اما برخی مشکلات و بدهی‌ها را پاسخگو است ولی بیشتر از آن نه. در واقع برای عشق به این رشته است که ورزش حرفه‌ای را ادامه می‌دهیم نه آنکه نگاه مالی داشته باشیم.