به گزارش خبرنگار ایرنا، هر چند طبق آمار رسمی سازمان جهاد کشاورزی مازندران کشت مکانیزه شالی هر سال در حال افزایش است اما از ۲۱۵هزار هکتار زمین های شالیزاری استان همچنان نیمی از آن به صورت دستی و سنتی نشاکاری می شود، با توجه به کمبود کارگران غیر بومی و البته ماه مبارک رمضان کارگرانی که حاضر به نشاء در زمین شالیزاری هستند دستمزد کمتر از ۷۰۰ هزار تومان را به صرفه نمی دانند و جواب رد می دهند، یعنی کشاورزی که با این قیمت ها کنار نیاید، باید از میدان تجمع کارگران نشا کار در منطقه مرکزی استان دست خالی به روستا برگردد.
در نشا کاری سنتی کشاورزان مناطق مختلف مازندران معمولا از اواخر اسفند تا اواخر فروردین سال بعد عملیات خزانه گیری برای عمل آوری نشاء را انجام می دهند و پس از ۴۰ تا ۴۵ روز مراقبت، بوته را برای کشت به زمین اصلی منتقل می کنند. در این روش هر کشاورز برای کاشتن نشاء در هر هکتار شالیزار باید دستکم ۱۵ کارگر ماهر به کار بگیرد، اما در کشت مکانیزه این فرایند به صورت یکجا در بازه زمانی کمتر از ۲۲ تا ۲۵ روز توسط یک نفر به عنوان طرف قرارداد بانک نشاء صورت می گیرد.
بیشترین هزینه در کشت برنج مربوط به دستمزد کارگران است. به عبارتی شالیکاران امسال علاوه بر تحمل افزایش ۵۰ تا ۷۰ درصدی قیمت بیشتر نهاده های کشاورزی نظیر کود و سموم، با افزایش حدود ۳۰ تا ۵۰ درصدی دستمزد تراکتور ها برای شخم و شیار و نشاکاران نسبت به سال گذشته مواجه هستند.
در حال حاضر دستمزد کارگران مرد نشاء کار ۷۰۰ هزار تومان و کارگران زن ۶۰۰ هزار تومان است، همچنین دستمزد روزانه کارگرانی که نشاء را از خزانه به شالیزار منتقل می کنند به ۸۰۰ هزار تومان رسیده است.
بررسی ها نشان می دهد، دستمزد نشاکاران برنج مازندران در روزهای آینده روند صعودی داشته باشد، چراکه بر اساس اعلام جهاد کشاورزی استان هم اکنون کمتر از پنج درصد زمین های استان نشاکاری شده است.
یکی از شالیکاران بخش لاله آباد بابل با بیان این که پرداخت ۷۰۰هزار تومان برای دستمزد یک روز کارگری بسیار سنگین است، گفت: اگر همانند سال های گذشته کارگران غیر بومی از جمله زنان شرق مازندران، استان های همجوار گلستان و خراسان شمالی بیایند قیمت ها کارگران بومی شکسته می شود.
سید جابر حسینی در گفت و گو با خبرنگار ایرنا دستمزد کارگری را که درخزانه برنج کار می کند ۸۰۰هزار تومان اعلام کرد و افزود: به رغم این که کمبود کارگر به نسبت تقاضا احساس نمی شود، اما این کارگران بومی حاضر به کم کردن دستمزد خود نیستند، یعنی با بیکاری روز و نگرفتن مزد کنار می آیند ولی راضی به کم شدن دستمزدشان نمی شوند.
وی به مشکلات نقدینگی کشاورزان اشاره کرد و بیان داشت: پرداخت ۱۳تا ۱۵میلیون تومان دستمزد برای یک هکتار نشا کاری بسیار سنگین است، با توجه به افزایش قیمت نهاده های کشاورزی و نگرانی شالیکاران مازندران ، برنجکاری به صرفه نیست.
هر ساله شمار زیادی از کارگران نشا کار از شرق مازندران و همچنین استان های همجوار به ویژه استان گلستان، خراسان شمالی و حتی از منطقه برنج خیز "کام فیروز" استان فارس نیز به استان مازندران می آمدند و در واقع با حضور کارگران نشاکار غیر بومی، نرخ دستمزد ها بر اساس عرضه و تقاضا متعادل می شده است، اما امسال به دلیل ماه مبارک رمضان و این که هر ساله شاهد افزایش کشت مکانیزه هستیم، کارگران بومی تعیین کننده نهایی هستند.
کارکردن در خزانه برنج به خاطر سختی شرایط کار، گران ترین نرخ دستمزد را دارد و نشاء نیز پس از آن قرار می گیرد. برای نشای هر هکتار شالیزار به حدود ۱۵ کارگر مرد نیاز است. کشاورزانی که مجبورند برای کار در شالیزارهای خود از کارگران روزمزد استفاده کنند، در شرایط عادی باید علاوه بر دستمزد، صبحانه، ناهار و عصرانه آنها را هم تامین کنند.
نخستین نشاء مکانیزه برنج مازندران از نوع گونه طارم محلی هفته گذشته، در شهرستان ساری انجام شد. کشت مکانیزه برنج نیازمند در اختیار داشتن نشاء یکدست از لحاظ ارتفاع ریشه و ساقه است تا ماشین نشاکار بتواند آن را در شالیزار بکارد. عمل آوری اینگونه نشاء عمدتا در بانک های نشاء امکان پذیر است و نشایی که در خزانه گیری سنتی به دست می آید نمی تواند برای کشت مکانیزه مناسب باشد.
طبق آمار رسمی سازمان جهاد کشاورزی مازندران در حال حاضر ۱۹۶ واحد بانک نشاء در استان فعال است، ایجاد بانک نشا و به کارگیری دستگاه نشاکار در زمین های یکپارچه شالیزاری از مهم ترین راهکارها برای بهبود روند تولید برنج و کاهش هزینه است تا زنجیره مکانیزاسیون کشت و کار برنج شتاب بگیرد.