تاریخ انتشار: ۲۹ فروردین ۱۴۰۲ - ۰۸:۵۴

تهران- ایرنا- آمریکا به عنوان کشور مدعی حقوق بشر با کمتر از ۵ درصد جمعیت جهان حدود  ۲۰ درصد از کل جمعیت زندانی کره خاکی را در خود جای داده‌است؛ ضمن اینکه آتش تبعیض نژادی سیستماتیک، دامن اقلیت‌های قومی-نژادی همچون سیاه‌پوستان را گرفته تا این اقلیت ۱۴ درصدی، یک سوم جمعیت زندانی آمریکا را تشکیل ‌دهند.

اگرچه خشونت سیستماتیک پلیس و نظام قضایی آمریکا بر کس پوشیده نیست اما اخیرا انتشار خبری مبنی بر خورده شدن یک زندانی توسط حشرات، جهان را در شوک فرو برده‌است.

«مایکل دی هارپر» وکیل خانوادگی «لاشان تامپسون» یک زندانی که در ایالت آتلانتا آمریکا دوران محکومیتش را می‌گذرانده، می‌گوید: «این زندانی که در سلول زندان جان خود را از دست داده‌، زنده زنده توسط حشرات و ساس‌ها خورده شده‌است.»

این وکیل عکس‌هایی را منتشر کرده است که جسد آقای تامپسون را درحالی که حشرات در آن می‌لولیدند، نشان می‌دهد و سپس در بیانیه‌ای گفته است: «سلولی که آقای تامپسون در آن بسر می‌بُرد، به هیچ وجه برای یک بیمار روحی مناسب نبود؛ انصاف در مورد او رعایت نشد.»

به گزارش «یواس‌ای تودی» و بر اساس گزارش بازرس پرونده، جسد تامپسون در ۱۹ سپتامبر در سلول زندان در شرایطی پیدا شد که نشان از بی‌توجهی مسئولان زندان داشت. این گزارش همچنین به تلاش پلیس محلی و پرسنل پزشکی برای نجات او، پس از این «بی‌توجهی‌ها» اشاره می‌کند.

زندانیان پرشمار در غیاب حداقل استاندارد

چندی پیش روزنامه «گاردین» به انتشار گزارش دانشکده حقوق دانشگاه ییل آمریکا پرداخت؛ گزارشی از وضعیت زندان‌های این کشور که نشان می‌داد بر خلاف ادعاهای حقوق بشری آمریکا، حداقل استانداردهای سازمان ملل در مورد افراد زندانی رعایت نمی‌شود.

در این گزارش با استناد به آمارهای دولتی آمده‌بود که در حال حاضر حدود ۵۰ هزار نفر از زندانیان آمریکایی در سلول‌های انفرادی نگهداری می‌شوند که طبق قوانین سازمان ملل این نوع از زندانی شکنجه محسوب می‌شود. بیش از ۶ هزار زندانی به طور مطلق در انزوا نگهداری می‌شوند و نزدیک به هزار نفر از این تعداد یک دهه در چنین شرایطی بوده‌اند.

در ارتباط با شمار زندانیان در آمریکا لازم به ذکر است در حالی که آمریکا کمتر از ۵ درصد از جمعیت جهان را تشکیل می‌دهد، سیستم زندان آن حدود ۲۰ درصد از کل جمعیت زندانی جهان را در خود جای داده است.

به گزارش اندیشکده «پریسون پالیسی»، اگرچه این روند از سال ۲۰۰۸ کاهش جزئی داشته است، جمعیت کل آمریکایی‌های زندانی از سال ۱۹۷۰، تا ۵۰۰ درصد افزایش یافته است.

چندی پیش «گلوبال تایمز» در این باره نوشت: سیستم قضایی آمریکا در حال حاضر تقریباً ۲.۳ میلیون نفر را در هزار و ۸۳۳ زندان ایالتی، ۱۱۰ زندان فدرال، هزار و ۷۷۲ مرکز اصلاح و تربیت نوجوانان، ۳ هزار و ۱۳۴ زندان محلی، ۲۱۸ بازداشتگاه مهاجران و ۸۰ زندان برای بومیان و همچنین در زندان‌های نظامی، مراکز تعهد مدنی، بیمارستان‌های روان‌پزشکی ایالتی و زندان برای تروریست‌ها نگهداری می‌کند.

تبعیض سیستماتیک و سهم بالای سیاه‌پوستان از زندان

همان گونه که «لاشان تامپسون» سیاه‌پوست توسط حشرات در زندان خورده‌شد، این اقلیت همواره مورد تبعیض و خشونت پلیس قرار دارد و بیشترین فضای زندان‌های آمریکا را نیز اشغال کرده‌است.

اگرچه جمعیت آمریکایی‌های آفریقایی تبار کمتر از ۱۴ درصد جمعیت آمریکا را تشکیل می‌دهد اما حدود ۲۴ درصد تیراندازی‌های مرگبار توسط پلیس از سال ۲۰۱۵ تاکنون به آنها مربوط می‌شود. تحقیقات بیشتر نشان می‌دهد میزان تیراندازی مرگبار پلیس به سیاهپوستان غیرمسلح در ایالات متحده بیش از سه برابر بیشتر از افراد سفیدپوست است.

چندی پیش گروه «رصد خشونت پلیس» در گزارشی اعلام کرد که پلیس در سال ۲۰۲۲ میلادی یک هزار و ۱۷۶ نفر را به قتل رسانده است. بر پایه این گزارش، پلیس آمریکا به طور متوسط روزانه، بیش از سه نفر را کشته است.

همچنین شمار آمریکایی‌های آفریقایی‌تبار که به دلیل مصرف مواد دستگیر می‌شوند به مراتب بیشتر از سفیدپوستان است. در حالی که بررسی‌ها نشان می‌دهد مواد مخدر در سطوح مشابهی بین سفیدپوستان و سیاه‌پوستان مصرف می‌شود.

در ارتباط با شمار زندانیان سیاه‌پوست نیز لازم به یادآوری است که این اقلیت که از آنان تحت عنوان آمریکایی‌های آفریقایی‌تبار نام می‌برند، پنج برابر آمریکایی‌های سفیدپوست و دو برابر آمریکایی‌های اسپانیایی‌تبار در زندان هستند.

سیاه‌پوستان با اینکه حدود ۱۴ درصد از جمعیت ایالات متحده را تشکیل می دادند اما تقریباً یک سوم جمعیت زندانی این کشور به آنها اختصاص دارد. سفیدپوستان آمریکایی با وجود اینکه بیش از ۶۰ درصد از کل جمعیت ایالات متحده را تشکیل می‌دهند، تنها حدود ۳۰ درصد از جمعیت زندانی را تشکیل می‌دهند.

بنابراین نژادپرستی در آمریکا به عنوان کشور مدعی حقوق بشر به قدری تعمیق یافته و نهادینه شده‌است که در سطوح مختلف این کشور از سطوح قانونگذاری گرفته تا اجرا، همواره رگه‌های این این رفتار تبعیض‌آمیز به چشم می‌خورد.