به گزارش ایرنا، همکاری نفتی روسیه و عربستان سعودی به عنوان شریک ایالات متحده در خاورمیانه، خطری برای اقتصاد آمریکا و همچنین برای سرنوشت سیاسی جو بایدن رئیس جمهوری این کشور است که قصد دارد دوباره در انتخابات ۲۰۲۴ شرکت کند.
تصمیم اخیر اوپک پلاس به رهبری ریاض و مسکو برای کاهش تولید نفت خام به میزان ۱.۶ میلیون بشکه در روز، ممکن است تازه آغاز این راه باشد و می‌توان انتظار شوک‌های اقتصادی و سیاسی جدید را داشت تا جاییکه پیمان سنتی «نفت در برابر امنیت» بین آمریکایی‌ها و سعودی‌ها نابود شود.
بیانیه روز ۲۰ آوریل، قیمت‌های نفت را تا حدود ۵ دلار در هر بشکه افزایش داد. تصور اوپک پلاس بر این است که کاهش تولید، عرضه را به شدت کاهش می‌دهد. این بدین معنی است که تورم بالاتر خواهد رفت و خطرات رکود بیشتر از آنچه بوده، خواهد شد زیرا مصرف کنندگانی که هزینه بیشتری برای انرژی می‌دهند پول کمی برای مصارف دیگر خود دارند.
طی ۱۸ ماه گذشته یک وضعیت ناپایدار در بازارهای نفت خام وجود داشته است. در ژوئن ۲۰۲۲ قیمت نفت خام با شروع جنگ اوکراین به ۱۲۰ دلار در هر بشکه رسید. پس از آن روند معکوسی شکل گرفت. نگرانی‌ها درباره رکود در اروپا، نرخ‌های بهره را به سرعت در آمریکا بالا برد و محدویت‌های کرونایی چین، قیمت را در ماه دسامبر به حدود ۷۵ دلار کاهش داد.
تقاضا با شروع سال ۲۰۲۳ عمدتا به علت رفع محدودیت‌های کرونایی چین به عنوان بزرگترین وارد کننده، شروع به افزایش کرد. بحران بانکی ماه گذشته آمریکا اما این روند را متوقف کرد با اینحال پیش از کاهش تولید نفت توسط اوپک قیمت‌ها از ۸۰ به ۸۵ دلار در هر بشکه رسیده بود.
برای اقتصاد جهانی عرضه کمتر نفت و قیمت‌های بالا خبر بدی است. صادر کنندگان برنده‌های بزرگ هستند و واردکنندگان مانند اغلب کشورهای اروپایی، بخاطر انرژی گرانتر ضربه بیشتری می‌بینند چرا که با افزایش تورم رشد اقتصادی طولانی تر می‌شود. آمریکا حد وسط در این قضیه را دارد چرا که به عنوان یک تولید کننده بزرگ از افزایش قیمت‌ها سود می‌برد.
پیش یینی مدل شوک اقتصادی بلومبرگ این است که افزایش هر ۵ دلار در قیمت‌های نفت، تورم آمریکا را تا ۰.۲ درصد افزایش خواهد داد اما در زمانیکه بانک مرکزی آمریکا برای تحت کنترل در آوردن قیمت‌ها دست و پنجه نرم می‌کند، هیچ کدام خوشایند نیست. به مدت چند دهه، پیمان "نفت در برابر امنیت" بین آمریکا و عربستان یک ستون محکم برای بازار انرژی بود اما اکنون در حال از بین رفتن است. این توافق که به زمان ریاست جمهوری فرانکلین روزولت باز می‌گردد، در ازای تامین امنیت پادشاهی سعودی به واشنگتن دسترسی به نفت ریاض را داد.
در جهانی که اتحادهای ژئوپلیتیکی در حال تغییر هستند، عربستان در حال دوری از محور آمریکا است. سعودی‌ها با هماهنگی روسیه میزان تولید نفت را تعیین می‌کنند. زمانیکه آنها به دنبال کاهش تنش و توافق با ایران بودند، برای وساطت به چین روی آوردند. به عبارت دیگر نفوذ غرب بر روی کارتل نفتی در پایین ترین سطح خود در چند دهه اخیر قرار دارد.
نقش اوپک پلاس با هدایت عربستان و روسیه می‌تواند عرصه را برای دولت آمریکا در زمینه اقتصادی تنگ تر کند و غرب را با بحران انرژی در آینده روبرو سازد.
اوپک پلاس به عنوان سازمانی که برخلاف نظر بایدن دو بار در عرض کمتر از یک سال دست به کاهش تولید می‌زند، می‌تواند به ابزاری مهم علیه آمریکا تبدیل شده است.
حالا که عربستان به صورت مشخص از واشنگتن فاصله گرفته و نگاه به شرق دارد، می‌تواند با همکاری روسیه بحران جدی برای آمریکا و متحدانش در زمینه انرژی رقم بزند که این شرایط موجب افزایش تورم در غرب و رکود اقتصادی خواهد شد.