به گزارش خبرنگار ایرنا، در آیین برافراشته شدن مرتفع ترین پرچم کشورمان به ارتفاع ۵۰ متر در ابعاد ۱۵ در ۹ متر در پاسگاه تاریخی روستای باسعیدو در غربی ترین قسمت جزیره قشم، سرود ملی جمهوری اسلامی ایران توسط گروه های رزم نوازان ناو تیپ رزمی ۱۱۲ ذوالفقار نیروی دریایی سپاه (ندسا) نواخته و یاد و نام شهیدان گمنامی که در راه وطن و برای حفظ مرزهای پر ماجرای جنوبی در دریای پارسی شهید شدند، گرامی داشته شد.
از دیگر زیبایی های این مراسم حضور قایق های تندرو رزمندگان ناوتیپ رزمی ۱۱۲ ذوالفقار نیروی دریایی سپاه، در حاشیه برگزاری این مراسم در آب های ساحلی این روستا، جزیره نشینان و جامعه محلی به ویژه برادران اهل سنت و کودکان خردسال سرزمین آب و آفتاب بود که به این آیین با شکوه اقتدار، انسجام و معنویت بیشتری بخشیده بود.
عادل پیغامی مدیرعامل سازمان منطقه آزاد قشم، حجت الاسلام غلامرضا حاجبی امام جمعه شهرستان قشم، شیخ محمد صالح امینی امام جمعه اهل سنت شهر طبل، محمد محمدحسینی فرماندار شهرستان و سردار سرتیپ دوم پاسدار اسکندر میرشکاری نسب فرمانده ناوتیپ رزمی ۱۱۲ ذوالفقار حضور داشتند.
مرتضی فیروزی رییس دادگستری شهرستان قشم، امید مهدوی مجد داستان عمومی و انقلاب قشم و جمعی از مدیران اجرایی، اداری و اعضای شورای تامین شهرستان قشم نیز از دیگر میهمانان آیین برافراشتن پرچم مقدس جمهوری اسلامی ایران در روستای باسعیدو در غربی ترین نقطه جزیره قشم به مناسبت روز ملی خلیج فارس بودند.
روستای باسعیدو بندر گاهی در دماغه شمال غربی انتهای جزیره قشم است که قریه آن دارای نخلستان و برج ها و قلعه های باقیمانده از قرون مختلف است که نشان از قدمت و اهمیت آن دارد و کوه (تاغ) در غرب قریه (باسعیدو) آن را از بخش های بایر مجاور جدا می کند.
باسعیدو دارای شناسنامه کهن و معتبر همچون یادگاری از روزگاران دیرین است که سالیان دور و درازی است که در کنار دریا فراز و نشیب فراوانی به خود دیده است.
قدمت و دیرینگی آن را می تواند از اسکله سنگی روستا که به قبل از اسلام در زمان ساسانیان باز می گردد و همچنین وجود قلعه، برج مراقبت و قبرستان سربازان انگلیسی دریافت.
در اهمیت و بزرگی و آبادانی آن همین بس که روزگاری کل جزیره را به مناسبت اینکه باسعیدو مرکز فرمانروایی بوده است، با سعدو یا جزیره باسعیدو می‌نامیدند آنچنان که صنعت الدوله در کتاب مرآت البلدان آورده است: «جزیره قشم یا کیش که آن را با سعد و قیس هم می‌گویند از جزایر معروف خلیج فارس در دهانه بغاز هرمز واقع شده است.»
این منطقه از جزایر از زمان های دور به دلیل موقعیت جغرافیایی خاص خود مورد دست‌اندازی و حملات اقوام مختلف قرار گرفته است. از حکومت راس الخیمه گرفته تا جواسم(جواسم، از قبیله قاسمی) و انگلیسی ها همواره با سعیدو به دید یک منطقه راهبردی می نگریسته اند.
انگلیسی ها در سال ۱۲۱۷ هجری قمری باسعیدو را تصرف کردند و در آنجا برای ذخیره کردن ذغال سنگ و اسکان دادن سربازان خویش قلعه و انبار های متعددی ساختند و تعدادی سرباز و چند عراده توپ در آنجا قرار دادند.
بنابر اعتقاد سدیدالسلطنه قلعه با سعیدو معروف به قلعه «کرتو» و «محمدحاجی» از آثار پرتغالی هاست و «مستر کلارک» انگلیسی ابتدا در آن مقیم شد و بعد در بنگله «در کولی» یا «سرکوهی» که پنج مایل دورتر از با سعیدو است و ساختمان آثار آن هنوز باقی می باشد اقامت گزید.
«دولت انگلیس در آغاز دولت رضاخان هم چنان بندر باسعیدو در جزیره قشم و جزایر دیگر ایران را در اشغال داشت که در سال ۱۳۱۲ به دستور فرماندهی نیروی دریایی ایران یعنی دریادار غلامعلی بایندر ناو پلنگ نیروی دریایی ایران به فرماندهی ناوبان جعفر قضاوتی به بندر باسعیدو رفته و با پایین آوردن پرچم انگلستان پرچم ایران را در این بندر به اهتزاز درمی آورد که در این میان با اعتراض دولت انگلیس به دولت ایران، رضاشاه بایندر را سرزنش می کند و او را از هر گونه اقدام تهاجمی علیه انگلیسی‌ها در خلیج فارس بر حذر می دارد و او را به خودسری متهم می‌کند. با این حال انگلیسی ها از باسعیدو اخراج می‌شوند ولی همچنان به اشغال دیگر جزایر ایرانی در خلیج فارس ادامه می‌دهند.»
دهم اردیبهشت سالروز بیرون راندن و اخراج استکبار جهانی به سر کردگی پرتغالی ها از جزایر دریای پارس توسط سرداران ایرانی است که به عنوان روز ملی خلیج فارس نام گذاری شده و در همین راستا برای حقانیت این نام مقدس و حساس برای ایرانیان برنامه های متنوعی در استان هرمزگان و جزیره قشم به اجرا در می آید.
پرتغالی ها، هلندی ها و انگلیسی ها کشورهای قدرتمند آن زمان به ویژه در بخش دریایی بودند که هر کدام به نوبه خود بر بخش هایی از جزایر و بنادر خلیج فارس مسلط شده و برخی بیش از یک تا دو قرن براین مناطق حکمرانی کردند.
پرتغالی ها نخستین استعمار گرانی بودند که به خلیج فارس هجوم آوردند و بخش های عمده ای از جزایر و بنادر آن را تصرف و به پایگاه های نظامی و حکمرانی خود تبدیل کردند.
آنان به ویژه در جزایر جنوبی خلیج فارس از جمله هرمز بیشتر حضور داشتند و ظلم و آزار اذیت آنان بر مردم بومی این مناطق به حدی رسید که آنان به ناچار تاب نیاوردند و دست به قیام های متعددی علیه این اشغالگران و استعمارگران زدند.
در نهایت حکومت مرکزی ایران در زمان شاه عباس صفوی امام قلی خان سردار مبارز خود را با سپاهش روانه مبارزه با استعمار گران در جزیره هرمز کرد و این فرمانده شجاع به کمک نیروهای مردمی با تجاوزگران و استعمارگران پرتغالی موفق به شکست آنها و بیرون راندنشان از جزیره هرمز و خلیج فارس شد.
امام قلی خان، فرزند دلاور الله وردی خان(حاکم ایالت فارس) که پس از مرگ پدرش به فرمان شاه عباس صفوی به امیر الامرایی فارس(شامل چند استان فعلی جنوب کشور) منصوب شده بود، در سال ۱۰۳۱ هجری قمری (۱۶۲۲ میلادی)، برای بیرون راندن پرتغالی ها از سواحل و جزایر ایران، فعالیت های خود را آغاز کرد.
وی به بندر گامبرون(بندرعباس) حمله برد و آنجا را تصرف کرد، سپس با پیاده کردن نیرو در سواحل قشم، برای نبردی تمام عیار با پرتغالی ها آماده شد؛ تا اینکه با قدرت فرماندهی، ابتکارات نظامی و سرعت عملی قابل تحسین، توانست پرتغالی های اشغالگر را با آن همه سلاح و تجهیزات نظامی، به زانو در آورد، همچون اجداد دلاورش، فرمانده نظامی قلعه را اسیر کند.
به این ترتیب و سرانجام در دهم جمادی الاخر سال ۱۰۳۱ هجری قمری (۲۹ اوت سال ۱۶۲۲ میلادی) پرچم کشور استعمارگر، پس از یکصد و ۱۷ سال تسلط استعماری و نظامی بر منطقه ای سوق الجشی از خطه دلیر پرور ایران، توسط دلاور دیگری از این دیار فرود آورده و به جای آن، بار دیگر پرچم پر افتخار ایران در خلیج فارس برافراشته شد.
در جنگ میان سپاه امام قلی خان و ارتش پرتغالی ها، چندین هزار نفر از فرزندان ایران شرکت داشتند که هزاران نفر از آنان در راه باز پس گیری جزایر هرمز شهید شدند.
اهتمام و رشادت امام قلی خان در اینجا پایان نیافت و با همت و مبارزه او، پرتغالی ها در مسقط و عمان نیز شکست خوردند و سرانجام در سال ۱۰۳۱ هجری قمری پرتغالی ها به طور کامل از خلیج فارس بیرون رانده شدند.
جزیره قشم با وسعت یک هزار و ۵۰۰ کیلومتر مربع از تنگه هرمز به موازات ساحل جنوبی ایران به طول ۱۳۵ کیلومتر و عرض میانگین ۱۱ کیلومتر از توابع هرمزگان است و ۳۰۰ کیلومتر خط ساحلی دارد.
شهرستان قشم شامل جزیره های قشم، هنگام و لارک با حدود ۱۵۰ هزار نفر جمعیت از تنگه هرمز به موازات ساحل استان هرمزگان به طول ۱۵۰ و عرض میانگین ۱۱ کیلومتر در میان آب های خلیج فارس گسترده شده است.