مشهد- ایرنا- ۲۵ شوال سالروز شهادت امام صادق(ع) است و شهادت امامان (ع) و نیز ولادت آن بزرگواران فرصت ارزنده‌ای برای استفاده و درس گرفتن بیشتر از کلام، سیره و زندگی مصومین(ع) است که بدون شک آشکارترین نشانه ارادت به آن بزرگواران توجه به منظومه فکری و سیره عملی آنان است.

به گزارش ایرنا، امام جعفر صادق(ع) در ۱۷ ربیع‌الاول سال ۸۳ هجری قمری در مدینه متولد شد، آن حضرت در دوران عمر شریف خویش از مکتب نورانی و آسمانی جدش امام سجاد(ع) پیشوای چهارم شیعیان و پدرش امام محمدباقر(ع) کسب فیض کرده و پس از شهادت پدر بزرگوارش در ۳۱ سالگی به امامت رسید و با پایه‌ریزی مکتب جعفری موجب بازسازی و زنده نگه داشتن شریعت محمدی (ص) شد.

همه جریان‌ها و حرکت‌های علمی مسلمانان در دوره امامت امام صادق(ع) رونق گرفت و مجالس درس و مناظره‌های علمی دایر و از رونق خاصی برخوردار شد، در همین راستا امام شاگردان بسیاری را برای عرضه افکار خالص اسلام و طرد اندیشه‌های باطل و منحرف تربیت کرد.

دوران امامت ۳۴ ساله امام صادق (ع) مصادف با اواخر حکومت امویان و اوایل حکومت عباسیان بود که سرانجام این امام بزرگوار در ۶۵ سالگی بر اثر توطئه‌های منصور عباسی در سال ۱۴۸ هجری به شهادت رسید. مزار شریف آن حضرت در قبرستان بقیع در مدینه‌النبی قرار دارد.

باید به این منظومه فکری و سیره عملی اهل بیت(ع) توجه داشت. روش ائمه معصومین(ع) و عمدتا سیره امام صادق(ع) به عنوان رییس مذهب در آن وضعیت پیچیده و فتنه‌هایی که در زمان آن حضرت به وسیله جنایتگران صورت می‌گرفت، موقعیت عملیاتی و سیره سیاسی امام صادق(ع) در آن زمان چه بود؟نماینده ولی فقیه در خراسان رضوی به مناسبت سالروز شهادت امام صادق(ع) گفت: باید به منظومه فکری و سیره عملی اهل بیت(ع) توجه داشت. اینکه روش ائمه معصومین(ع) و عمدتا سیره امام صادق(ع) به عنوان رییس مذهب، در آن وضعیت پیچیده و فتنه‌هایی که در زمان آن حضرت به وسیله جنایتگران صورت می‌گرفت، موقعیت عملیاتی و سیره سیاسی امام صادق(ع) در آن زمان چه بود؟

آیت الله سید احمد علم‌الهدی افزود: برخی دنبال این هستند که ثابت کنند امام صادق(ع) یک استاد با چهار هزار شاگرد بود و تنها علم ارائه می‌داد و شاگرد تربیت می‌کرد و حوزه فعالیت ایشان را به تدریس و شاگردپروری محدود کرده و می‌گویند که آن حضرت به حکومت کاری نداشت و در سیاست مداخله نمی‌کرد و وضعیت اجتماعی و سیاسی مسلمانان را به خود آنها و حکومت جائرانه عباسی و اموی واگذاشته بود.

وی با اشاره به اینکه این یک تحلیل باطل و غیرمنصفانه از زندگی و سیره امام صادق(ع) است، گفت: مگر می‌شود حجت خدا سرنوشت مسلمانان را وابگذارد و صرفا درس و مساله بگوید و در جریان حکومت و سیاست دخالتی نداشته باشد؟

نماینده ولی فقیه در خراسان رضوی اظهار داشت: هر یک از ائمه معصومین در سیاست از یک سیره خاص برخوردار بودند که هم با ظلم مبارزه می‌کردند و هم در جهت امامت و حکومت فعال بودند، منتهی پندارهای اجتماعی در زمان‌های مختلف، متفاوت بوده و برحسب روشی که امت داشته‌اند و شرایطی که مردم ایجاد می‌کردند، ائمه به سیره خود عمل می‌کردند.

هر یک از ائمه معصومین ما در سیاست از یک سیره خاص برخوردار بودند که هم با ظلم مبارزه می‌کردند و هم در جهت امامت و حکومت فعال بودند منتهی پندارهای اجتماعی در زمان‌های مختلف، متفاوت بوده و برحسب روشی که امت داشته‌اند و شرایطی که مردم ایجاد می‌کردند، ائمه سیره خود را عمل می‌کردند.

آیت الله علم الهدی گفت: درس و فلسفه سیاسی امام صادق(ع) یک مساله جهت‌دار بود، حرکت ایشان جهت داشت و جهت آن نیز انقلابی بود.

وی با اشاره به اینکه امام سجاد(ع) نیز افکار را متوجه خداوند متعال کرد و زمینه آماده شد تا مردم نسبت به اسلام به عنوان یک مرام فکری و برنامه انسان زیستی نگاه کنند، گفت: وجود مقدس امام باقر(ع) دست به انقلابی فرهنگی زد که بینش‌ها متوجه شرایط فکری اسلام شد و امام صادق(ع) نیز این برنامه را ادامه داد.

نماینده ولی فقیه در خراسان رضوی بیان کرد: اصل این بود که بینش مردم به سمتی برود که اسلام در خط حاکمیت ولایی قرار گیرد، بنابراین، در پایان حکومت بنی‌امیه، امام باقر(ع) این زمینه را مهیا کرد و امام صادق(ع) این رویه را دنبال کرد.

مدیر حوزه علمیه خراسان هم گفت: همانطور که پیامبری رسول الله(ص)به صورت پیوسته در ادامه و تکمیل کننده رسالت پیامبران است، امامت، تداوم رسالت است و به تبیین آموزه های شریعت می پردازد و یکی پس از دیگری تکمیل کننده این راه هستند.

حجت الاسلام علی خیاط به ماجرای سوال منصور دوانیقی از امام صادق(ع) اشاره و بیان کرد آن حضرت از رفت و آمد به دربار منصور به جز در مواردی سر باز می‌زدند و به همین علت روزی به آن حضرت عرض شد که چرا (امام) مانند دیگران به دیدار او نمی‌رود؟

وی ادامه داد: امام صادق(ع) پاسخ دادند که لیس لنا ما نخافک من أجله و لا عندک من أمر الآخره ما نرجوک له و لا أنت فی نعمه فنهنّیک و لا تراها نقمه فنعزّیک بها، فما نصنع عندک؟ ما کاری نکرده‌ایم که به خاطر آن از تو بترسیم و از امر آخرت هم، پیش تو چیزی نیست که به آن امیدوار باشیم و این مقام تو در واقع نعمتی نیست که آن را به تو تبریک بگوییم و تو نیز آن را مصیبتی برای خود نمی‌دانی که تو را دلداری بدهیم. پس پیش تو چه کار داریم؟ این‌گونه بود که امام (ع) نارضایی خود را نسبت به حکومت منصور ابراز می‌داشت.

مدیر حوزه علمیه خراسان افزود: درس این فرمایش آن است که انسان برای معاشرت با دیگران باید حساب و کتاب کند زیرا باید برای دنیا به صورتی حلال نتیجه بگیرد و نسبت به آخرت نیز فایده ای داشته باشد. زندگی بی حساب و کتاب و تلف کردن عمر، منطقی ندارد.

وی گفت: انسان باید توجه کند که برای رفت و آمد با افراد، موقعیت و هدف الهی داشته باشد، هر چیزی جز این امر، رفتنی است و ارزشی ندارد.

حجت الاسلام خیاط اظهار داشت: امام صادق(ع)، امام صامت و ساکت نبودند. همواره مساله امامت را مطرح می‌کردند و شاگردان تربیت شده ایشان نیز مردم را متوجه امامت می‌کردند. آن حضرت در زمینه علمی نیز فرصتی یافت تا اسلام ناب محمدی را به روش سنت رسول‌الله و ائمه هدی تبیین کنند.