آوات بازیار روز جمعه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا، افزود: پاسگاه محیط بانی پناهگاه حیات وحش دشت سوتاو حمامیان در نزدیکی روستای شیخ‌لر به مساحت ۳۰۰ مترمربع در ۲ طبقه احداث شده است و به صورت مستمر زیستگاه‌های پرنده در حال انقراض میش‌مرغ را پایش می کند.
وی اضافه کرد: دشت سوتاو حمامیان بوکان که هم اکنون به تنها محل زیست این پرنده نادر در کشور تبدیل شده، در سال ۱۳۸۹ با مساحت حدود چهار هزار هکتار از سوی سازمان حفاظت محیط زیست به عنوان پناهگاه حیات وحش ارتقا یافته است.
وی درخصوص اقداماتی که برای حفاظت از پرنده در حال انقراض میش مرغ انجام شده است، اظهار کرد: ساخت پناهگاه، نصب تابلو در زیستگاه، نصب دوربین‌های آنلاین و عملیات میله گذاری در محدود زیستگاه این پرنده در حال انقراض انجام شده است.
رییس اداره حفاظت محیط زیست بوکان ادامه داد: برگزاری نشستی با کارشناسان محیط زیست در مورد میش مرغ، برپایی نمایشگاه صنایع دستی بانوان، برگزاری دوره های آموزش برای جوامع محلی پیرامون زیستگاه های میش مرغ، بازدید از سایت زباله شهری شیخ‌لر، بازرسی و نظارت بر فعالیت واحدهای صنعتی، تولیدی و خدماتی و مراکز معاینه فنی از دیگر برنامه های این هفته در بوکان است.
۱۶ تا ۲۲ خرداد به نام هفته محیط زیست نامگذاری شده و شعار امسال این هفته «نهضت ملی کاهش آلودگی‌های پلاستیکی» است.
به گزارش ایرنا، کمال حسین پناهی، محمود احمدی ن‍ژاد، معمر مرغوبی و مسعود علیخانی چهار محیط بان محیط زیست کردستان اسفند سال ۱۳۸۹ در حین ماموریت به درجه رفیع شهادت نایل شدند.
پرنده میش‌مرغ، که در زبان محلی «چیرگ» نیز نامیده می‌شود، یکی از بزرگترین پرندگان ایران و از گونه‌های منحصر به فرد و بسیار مهم جانوری در جهان به شمار می‌آید که نسل آن با خطر انقراض روبرو است.
این پرنده نادر(Otis tarda) نام دارد که جزو بزرگترین پرندگان گیاهخوار بوده و با جثة بزرگ و بال‌های کشیده و پرتوان، لقب سنگین‌ترین پرنده قادر به پرواز جهان را دارد.
میش‌مرغ طی سال‌های گذشته به دلیل محدودشدن زیستگاه‌های طبیعی، شکار بی‌رویه و اختلال در مناطق زیست و تخم‌گذاری، در معرض خطر انقراض بوده و به همین دلیل هم‌اکنون در فهرست قرمز اتحادیه جهانی حفاظت (IUCN) در طبقه آسیب‌پذیر (VU) قرار دارد.
تخریب زیستگاه و تبدیل زمین‌های دیم به آبی (مکانیزه شدن کشاورزی) باعث کاهش نسل این گونه کمیاب در دهه‌های اخیر شده به طوری که جمعیت آن در کشور تنها محدود به بخش‌هایی از شهرستان‌های بوکان و مهاباد در آذربایجان‌غربی است.
میش‌مرغ که در جهان به اسم‌های مختلفی شناخته می‌شود برای نخستین بار در سال ۱۷۵۸ میلادی توسط "کارل‌لینه" به نام علمی (Avis tarda) نامگذاری شد و بر اساس بررسی‌های انجام شده بیش از ۶۰ درصد جمعیت این گونه در پرتغال و اسپانیا زیست می‌کند.
این پرنده دارای گردن و پاهای کشیده، بال‌ها و منقاری پهن و برگ‌های رنگارنگ است و طول بدن آن حدود یک متر و بیش از ۱۵ کیلوگرم وزن دارد و روی زمین لانه می‌سازد.
بر اساس بررسی های میدانی کرشناسان حفاظت محیط زیست بوکان از جمعیت این گونه مهم حدود ۳۰ قطعه مشاهده شده است که زنگ خطر تهدید جمعیت را به صدا درآورده است.
بوکان در جنوب آذربایجان غربی واقع شده است.