به گزارش ایرنا، سید احمد فاضل زاده روز شنبه در این ارتباط افزود: اهداف توسعه پایدار مجموعهای از ۱۷ هدف جهانی است که از سوی سازمان ملل متحد به منظور ارائه طرحی برای دستیابی به آینده بهتر و پایدارتر برای همگان، طراحی شده است.
وی اضافه کرد: این اهداف در سال ۲۰۱۵ برای پایان دادن به فقر، حفاظت از کره زمین و تضمین صلح و رفاه همگان تا سال ۲۰۳۰ فراخوان جهانی شده است.
رئیس پایگاه استنادی علوم جهان اسلام با اشاره به اهمیت این اهداف، ادامه داد: نظام رتبهبندی تایمز یک رتبه را با نام رتبهبندی تأثیر ارائه کرده و بر این اساس دانشگاههای جهان را بر اساس مشارکت در تحقق اهداف توسعه پایدار سازمان ملل رتبه بندی کرده است.
فاضلزاده اعلام کرد: بر اساس مدارک علمی نمایه شده در موضوعات اهداف توسعه پایدار در پایگاه وب آو ساینس از سال ۲۰۱۵ ، دانشگاههای جمهوری اسلامی ایران در بهترین رتبه خود سال ۲۰۱۵ به پانزدهمی دنیا دست یافتهاند و در آخرین رتبهبندی نیز با انتشار بیش از ۴۸ هزار مدرک در جایگاه ۱۷ این رتبهبندی قرار گرفتهاند.
وی عنوان کرد: بر این اساس دانشگاههای ایران در تاثیرگذاری بر اهداف آب تمیز رتبه پنج، در انرژی مقرون به صرفه و پاک رتبه ۱۳، در ریشه کن کردن گرسنگی جایگاه ۱۴، در شهرها و جوامع پایدار رتبه ۱۵، در مصرف و تولید مسئولانه رتبه ۱۷، در سلامتی و تندرستی رتبه ۱۸ و در ۲ هدف تغییرات آب و هوایی و برابری جنسیتی رتبه ۱۹ را کسب کردهاند که نشان دهنده توجه جدی پژوهشگران کشور به این اهداف است.
رئیس پایگاه استنادی علوم جهان اسلام افزود: بیشترین آثار علمی ایران در هدف سلامتی و تندرستی بوده است و کمترین تعداد انتشارات در هدف صلح، عدالت و نهادهای قوی نمایه شده است.
فاضلزاده اظهار کرد: انتظار میرود سرمایهگذاری و حمایت لازم برای کاربردی کردن این پژوهشها در سطح شرکتهای دانش بنیان و صنایع مرتبط صورت گیرد.
وی یادآور شد: رصد تولیدات علمی و فناوری برای سیاستگذاری و برنامه ریزی در سطح کلان و در جهت توسعه پایدار بسیار حائز اهمیت است و نشان دادن خط مشی تحقیقاتی به دانشگاهها و موسسات پژوهشی و فناوری کشور و معرفی موضوعات کاربردی در سطح محلی و جهانی از جمله رسالت های مؤسسه ISC است.
چندین دهه استفاده نادرست از منابع آبی ، مدیریت ناکارآمد ، برداشت بیش از حد از آب های زیرزمینی و آلودگی منابع آب شیرین، تنش آبی را در بسیاری از نقاظ جهان تشدید کرده است. علاوه بر این، کشورها با چالشهای فزاینده مرتبط با اکوسیستمهای تخریبشده مرتبط با آب، کمبود آب ناشی از تغییرات آب و هوایی، سرمایهگذاری ناکافی در آب و فاضلاب و همکاری ناکافی در آبهای فرامرزی مواجه هستند.
برای دستیابی به دسترسی جهانی به آب آشامیدنی و بهداشت تا سال ۲۰۳۰، سرعت پیشرفت فعلی باید چهار برابر شود. دستیابی به این اهداف سالانه ۸۲۹ هزار نفر را نجات میدهد که به دلیل بیماریهایی که مستقیماً به آب ناسالم، بهداشت نامناسب و اقدامات بهداشتی ضعیف مربوط میشوند، جان خود را از دست میدهند.