اصفهان - ایرنا - مدیرعامل شرکت آب و فاضلاب اصفهان گفت: این روزها آبرسانی به ۳۰۰ روستای استان بصورت سیار و بوسیله تانکر انجام می‌شود.

به گزارش خبرنگار ایرنا، حسین اکبریان روز دوشنبه در نخستین گردهمایی مدیران روابط عمومی دستگاه‌های اجرایی استان اصفهان با موضوع مصرف بهینه آب افزود: آبرسانی سیار به این تعداد روستا هم نشانگر شرایط نامطلوب آبی منطقه است هم ضرورت مصرف بهینه آب توسط دیگر ساکنان استان را گوشزد می‌کند.

مدیرعامل آبفا اصفهان ادامه داد: هم‌اکنون ۸۰ درصد از مساحت استان با معضل خشکسالی روبه‌روست از همین رو تامین آب آشامیدنی برای تمام شهرها و روستاها با سختی انجام می‌شود.

وی اضافه کرد: طرح جهاد آبرسانی با هدف تامین آب آشامیدنی پایدار و سالم همچون سایر نقاط کشور در استان اصفهان نیز در حال انجام است و سال قبل ۱۸ روستا در مدار این طرح قرار گرفتند.

مدیرعامل شرکت آب و فاضلاب اصفهان اظهار داشت: کمترین میزان هدررفت آب در مقایسه با سایر استان‌ها در این اصفهان گزارش شده است بخصوص اینکه ما در استان از سامانه‌های هوشمند مانند "تِله‌متری"، "تلِه کنترل" و "سامانه پایش فشار شبکه" و "هوش مصنوعی" در شبکه آب استان بهره می‌گیریم.

اکبریان تصریح کرد: این روزها تولید آب آشامیدنی و تحویل آن به مردم کار سختی است که ارزش آب را بیش از گذشته افزایش می‌دهد، بنابراین عموم مشترکان باید در زمینه مصرف بهینه آب، هوشیار باشند.

وی گفت: دستگاه‌های اجرایی، سازمان‌ها و نهادها نقش ویژه‌ای در مصرف بهینه آب و اصلاح فرهنگ مصرف دارند که می‌طلبد روابط عمومی‌های آنها در این پیوند برنامه و اقدامات گسترده‌ای داشته باشند.

مدیرعامل شرکت آب و فاضلاب اصفهان خاطرنشان کرد: استفاده از نیکوکاران نیز در اجرای طرح‌های آبی نقش موثری دارد، زیرا خیران استان در زمینه‌های مختلف عام المنفعه، موثر واقع شده‌اند.

به گزارش ایرنا، رودخانه زاینده‌رود به طول بیش از ۴۰۰ کیلومتر در دهه‌های اخیر بدلیل برداشت‌های غیرقانونی در بالادست، انتقال آب به حوضه دیگر، تراکم جمعیت و تا حدودی کاهش نسبی بارندگی‌ها، به یک رودخانه با جریان دوره‌ای، تبدیل و در پایین‌ دست در فصول گرم بویژه تابستان با خشکی مواجه شده است.

خشکی زاینده‌رود مهمترین چالش دهه‌های اخیر استان اصفهان به شمار می‌رود، چرا که این منبع آبی مهم برای مصارف مختلف از جمله محیط زیست، آشامیدنی، کشاورزی، صنعت، گردشگری و امور شهری اهمیت حیاتی دارد اما بدلایل مختلف از جمله بی‌تدبیری در سال‌های گذشته، خشکی آن سال به سال افزایش یافته، بطوری که این پدیده مشکلات مُتعددی از جمله انتشار ریزگردها، فرونشست زمین، مشکلات اجتماعی و محیط زیستی، از بین رفتن منابع طبیعی و مشقت در کشت و کار کشاورزی منطقه را رقم زده است.