گنبدکاووس- ایرنا- مجری طرح مردمی کاشت یک میلیارد درخت، وسعت سطوحی که در کشور تحت تاثیر بیابان‌زایی و فرسایش خاک قرار دارد را ۴۴ میلیون هکتار اعلام کرد و گفت: بر اساس آخرین آمار آنچه در کشور تحت عنوان بیابان می‌شناسیم حدود ۳۰ میلیون هکتار است.

به گزارش خبرنگار ایرنا، رضا احمدی روز چهارشنبه در بازدید از ایستگاه تولید نهال «چپرقویمه» شهرستان مرزی گنبدکاووس به خبرنگاران اظهارکرد: در خصوص بیابان‌زدایی اقدامات فوق العاده‌ای انجام شده و خدمات در چند دهه گذشته آشکار است و سطوح قابل توجهی از بیابان‌ها به تثبیت رسیدند و دیگر نمی‌توانند منشا گرد و غبار و ریزگردها برای کشور باشند و پهنه‌های ماسه‌ای فعالی که قبلا منشا بروز بیابان‌ها بودند هم تثبیت شدند.

وی افزود: در حوزه‌های جدید متاثر از ۲۵۰ میلیون هکتار کانون بحران فرسایش بادی یا بیابان‌هایی که ایران را احاطه کردند در کشورهای همسایه هستیم و این موضوع باعث شده تا شرایط ریزگرد بحرانی و گرد و غبار را در خیلی از استان‌ها داشته باشیم.

مجری طرح مردمی کاشت یک میلیارد درخت ادامه داد: باید تلاش کنیم در یک دیپلماسی بین‌المللی این چالش‌های مدیریت شود از جمله در عراق با تفاهمنامه‌هایی در حوزه محیط زیست و سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری کشور با هماهنگی وزارت امور خارجه فعالیت‌هایی در حال انجام است.

احمدی افزود: در بقیه کشورهایی که از آنها تاثیرپذیر هستیم هم این تفاهمنامه‌ها امضا شده و در حال حاضر روند کارهایشان را انجام می‌دهند.

وی گفت: در حوزه داخلی هم فعالیت‌هایی از جمله طرح مردمی کاشت یک میلیارد درخت می‌تواند خیلی کمک کند به اینکه حدود ۱.۴ میلیون هکتار به سطح جنگل اضافه شود و همچنین اهداف قانون برنامه پنجم و قانون افزایش بهره وری بخش کشاورزی و منابع طبیعی در ماده ۱۵ محقق خواهد شد.

مجری طرح مردمی کاشت یک میلیارد درخت گفت: نیازمند کمک هستیم که برنامه هفتم توسعه به این مباحث بپردازد و بحث‌های اعتباری آن دیده شود که به امید خدا کشوری سرسبز داشته باشیم و با بحث بیابان و بیابان زایی هم مقابله منطقی و مدیریت صحیح به عمل بیاوریم.

به گزارش ایرنا، طرح‌های بوته‌کاری در مراتع گلستان از دهه ۷۰ با هدف تقویت مراتع فقیر آغاز شد که با شدت گرفتن خشکسالی از سال ۱۳۹۵ ردیف بودجه مستقل برای بیابانزدایی اختصاص یافت و عملیات مقابله با بیابانزایی در قالب طرح‌های مرتعداری شامل بوته کاری، ذخیره نزولات آسمانی (مانند احداث هلالی آبگیر)، کپه کاری، تامین آب شرب دام و بذرپاشی مراتع ییلاقی به ۲ صورت مشارکتی و پیمانکاری انجام می‌شود.

گلستان ۸۶۲ هزار هکتار مرتع دارد که بخش قابل توجهی از آن واقع در مناطق شمالی استان به‌ویژه در شهرستان‌های «آق قلا، گمیشان و گنبدکاووس» در معرض بیابانی شدن است که برای جلوگیری از پیامدهای ریزگردها که آثار آن حتی تا شهرهای گرگان و گنبدکاووس نیز رسیده باید تدابیر ویژه‌ای اتخاذ شود.

ریزگردها در گلستان ۲ منشا داخلی و خارجی دارند که عمده دلایل داخلی آن «تخریب مراتع و تبدیل آن به اراضی زراعی، کشت در اراضی زراعی کم بازده، خشک شدن تالاب‌ها و چرای بیش از حد دام در مراتع» و عمده دلایل خارجی آن که بیشترین سهم را دارند، وجود صحرای «قره قوم» کشور ترکمنستان و ورود گردو غبار از برخی استان‌های همجوار (سمنان و خراسان شمالی) است.

گلستان با بیش از ۲۰ هزار کیلومتر مربع وسعت و جای دادن هفت اقلیم از ۱۳ اقلیم دنیا در همسایگی سه استان مازندران، خراسان شمالی و سمنان و کشور ترکمنستان قرار دارد.