یاسوج- ایرنا- کهگیلویه و بویراحمد با توجه به تنوع منابع طبیعی، ثروت‌های فرهنگی و توانایی‌ها از قافله توسعه عقب افتاده و نیازمند توسعه اقتصادی است. رشد اقتصادی پایدار این منطقه به عنوان یک هدف کلان می‌تواند نقش مهمی در توسعه کشور داشته باشد اما در کنار تمامی ظرفیت‌های اقتصادی، موانع و چالش‌هایی نیز وجود دارند که باید به آن‌ها به صورت کلان پرداخته شود.

به گزارش ایرنا،کهگیلویه و بویراحمد با تنوع منابع طبیعی، ثروت‌های فرهنگی و توانایی‌های مختلف، می تواند به عنوان یکی از نقاط قوت اقتصادی کشور مطرح شود. رشد پایدار اقتصادی این منطقه، به عنوان یک هدف کلان و تجاری، نه تنها می‌تواند برای کهگیلویه و بویراحمد فرصت‌های فراوان ایجاد کند، بلکه به توسعه کشور نیز کمک چشمگیری خواهد کرد.

یکی از ظرفیت‌های برجسته این منطقه، تولید زعفران با کیفیت و مرغوب است. با توجه به آمار سال ۱۴۰۰، مساحت زیرکشت زعفران به بیش از ۶۰ هکتار افزایش یافت و در سالهای بعد نیز ادامه داشت. این تولیدات نه تنها به منطقه درآمدزایی می‌کند بلکه به تقویت جایگاه ایران در بازار جهانی زعفران نیز کمک می‌کند.

با توجه به شرایط آب و هوایی منطقه، تولید محصولات کشاورزی نیز از ظرفیت‌های مهم اقتصادی این استان به شمار می‌رود. تنوع تولیدات از گندم و جو تا میوه‌های خشکی مانند زردآلو و هلو، به تنوع در منابع درآمدی منطقه کمک کرده و اشتغالزایی را افزایش داده است.

درخشش منطقه در زمینه‌های دیگری نیز چشمگیر است. تولید عسل، صنایع دستی محلی مانند قالی‌بافی و گلیم‌بافی، و همچنین جذب گردشگران با مناظر طبیعی و مناطق گردشگری، به توسعه اقتصادی کمک کرده و درآمدی برای مردم منطقه ایجاد می‌کند. در مورد کهگیلویه و بویراحمد ظرفیت های زیر می‌توانند بر رشد اقتصادی این منطقه اثر بگذارند:

۱. تولید زعفران:

کهگیلویه و بویراحمد پس از سال ها بررسی مشخص شد یکی از مناطق تولید زعفران در ایران است. در سال ۱۴۰۰ (۲۰۲۱)، مساحت زیر کشت زعفران در این استان به بیش از ۶۰ هکتار افزایش یافت و این رقم در سالهای بعد نیز ادامه داشت. از سویی تمایل کشاورزان به کشت زعفران هم رو به افزایش است.

۲. تولید محصولات کشاورزی:

اقلیم متنوع این منطقه به کشت و تولید انواع محصولات کشاورزی زمینه مناسبی می‌دهد. میزان تولید گندم در سال ۱۴۰۲ حدود ۱۸۰ هزار تن بوده است. اگر آسمان نعمتش را فزونی کند هر ساله بر تولید محصوات کشاورزی استان افزوده می شود.

۳. تولید میوه‌های مختلف:

مناطق کهگیلویه و بویراحمد بویژه حوزه سردسیر برای تولید میوه‌هایی مانند زردآلو، گیلاس و سیب مناسب هستند. در سال ۱۴۰۱ بیش از ۲۰ هزار تن انواع میوه هسته دار تابستانی شامل زردآلو، گیلاس، شلیل،هلو و آلبالو براشت شد در حوزه گرمسیر استان هم بیش از ۳۳ هزار تن میوه پرتقال و نارنگی تولید و روانه بازار شد.

۴. پرورش زنبورعسل و تولید عسل:

شرایط آب و هوایی این منطقه مناسب برای پرورش زنبورعسل و تولید عسل است. تولید عسل در سال ۱۴۰۰ به بیش از یک هزار و ۸۰۰ تن رسید.

۵. صنایع دستی:

قالی‌بافی و گلیم‌بافی در این منطقه از آثار صنایع دستی مهمی هستند. در سال ۱۴۰۰، بیش از ۲۰ هزار متر مربع انواع صنایع دستی در کهگیلویه و بویراحمد تولید شد و میلیاردها تومان از فروش قالی‌های دست‌بافت به دست آمده است.

۶. گردشگری:

مناظر طبیعی و مناطق گردشگری مانند شهربازی دنا و آبشارهای ریگ‌زار باعث جذب گردشگران داخلی و خارجی شده است. در سال ۱۴۰۰، بیش از ۱.۲ میلیون گردشگر به این منطقه سفر کرده‌اند.

۷. تولید انرژی خورشیدی و بادی:

ظرفیت تولید انرژی از منابع خورشیدی و بادی در این منطقه به دلیل شرایط آب و هوایی مناسب بسیار بالاست. توسعه نیروگاه‌های تولید انرژی پاک از این منابع به توسعه اقتصاد سبز کمک می‌کند.

۸. توسعه فرهنگ و تاریخ:

تاریخچه و فرهنگ غنی منطقه می‌تواند به عنوان منبع درآمد از طریق گردشگری فرهنگی مورد استفاده قرار گیرد. ارتقاء موزه‌ها و تفریحات فرهنگی می‌تواند جذابیت منطقه را افزایش دهد.

۹. تولید صنایع غذایی محلی:

تولید محصولات غذایی محلی مانند لبنیات، کشک و شیرینی‌های محلی به توسعه اقتصاد منطقه کمک می‌کند. تولید شیر در سال ۱۴۰۰ به بیش از ۷۴ هزار تن رسید. این رقم با توجه به معیارهایی در سال های مختلف تغییر می کند.

۱۰. توسعه مناطق آزاد تجاری و صنعتی:

ایجاد مناطق آزاد تجاری و صنعتی با ارتباط‌پذیری بالا می‌تواند به جذب سرمایه‌گذاری و توسعه صنایع تبدیلی و فرآوری کمک کند.

۱۱. توسعه فناوری اطلاعات و ارتباطات:

توسعه فناوری اطلاعات و ارتباطات و ایجاد فضایی مناسب برای انفورماتیک و نرم‌افزار می‌تواند به اشتغالزایی در زمینه فناوری کمک کند و به توسعه شهرهای هوشمند منطقه ایجاد انگیزه دهد.

۱۲. توسعه معدن:

در حال حاضر ۸۲ پروانه بهره‌برداری معتبر معدن در استان کهگیلویه و بویراحمد وجود دارد که از این تعداد ۴۵ معدن فعال و مابقی غیرفعال و یا در حال تجهیز هستند.ظرفیت استخراج اسمی سالیانه این معادن بیش از پنج میلیون تن است که با استخراج واقعی بیش از ۲.۵ میلیون تن در سال فعالیت می‌کنند.

این ظرفیت‌های اقتصادی با توجه به آمار و ارقام به وضوح نشان از ظرفیت های بالقوه این منطقه برای توسعه اقتصادی دارند. با سرمایه‌گذاری هوشمندانه و برنامه ریزی صحیح می توان از آنها استفاده کرد با این حال، موانعی نیز در راه رشد اقتصادی این منطقه وجود دارد که باید به آن‌ها پرداخته شود.

ضعف در زیرساخت‌های حمل و نقل، کیفیت پایین آموزش و تخصص‌دهی، کمبود منابع مالی و سرمایه، تکنولوژی پایین و کمبود تسهیلات اعتباری از جمله چالش‌هایی هستند که باید با تدابیر مناسب رفع شوند.

رشد اقتصادی منطقه همواره با موانع و چالش‌هایی همراه است که باید به آن‌ها پرداخت. در مورد کهگیلویه و بویراحمد نیز، موانع زیر می‌توانند به رشد اقتصادی این منطقه اثر بگذارند:

۱. زیرساخت‌های ناکافی:

ضعف در زیرساخت‌های حمل و نقل، ارتباطات، انرژی و توزیع می‌تواند مانع انجام فعالیت‌های تجاری و صنعتی باشد و افراد و کسب‌وکارها را با مشکلاتی در مسیر توسعه مواجه کند.

۲. کمبود منابع مالی و سرمایه:

کمبود منابع مالی و سرمایه برای سرمایه‌گذاری، توسعه تولید و ایجاد کسب‌وکارهای جدید می‌تواند مانع رشد اقتصادی شود.

۳. کیفیت پایین آموزش و تخصص‌:

کمبود دسترسی به آموزش‌های کیفیتی و تخصص‌دهی متناسب با نیازهای بازار کار می‌تواند منجر به کمبود نیروی کار ماهر و توانمند شود.

۴. کمبود تسهیلات اعتباری:

کمبود تسهیلات اعتباری مناسب و نرخ‌های بهره‌بری بالا می‌تواند مشکلات مالی و سرمایه‌گذاری را افزایش داده و به توسعه کسب‌وکارها اجازه ندهد.

۵. نبودن تنوع اقتصادی:

اگر اقتصاد منطقه بر اساس چند منبع درآمدی تمرکز داشته باشد، وابستگی بیش از حد به این منابع می‌تواند منطقه را در معرض ریسک‌های اقتصادی قرار دهد.

۶. جذب پایین سرمایه‌گذاری:

مشکلاتی مانند نداشتن تسهیلات، بخشنامه‌ها، قوانین کسب‌وکار نامناسب و ناپایداری مدیریتی می‌تواند سرمایه‌گذاران را از سرمایه‌گذاری در منطقه منصرف کند.

۷. کمبود توانمندی‌های محلی:

نبودن توانمندی‌های محلی در مدیریت منابع، توسعه کسب‌وکارها و برنامه‌ریزی جهت توسعه می‌تواند به تعطیلی پروژه‌ها و عدم رشد اقتصادی منطقه منجر شود.

۸. کمبود کارآمدی دولتی:

کارآمدی ناکافی در نظارت، مدیریت و ارائه خدمات دولتی می‌تواند به تعطیلی یا تأخیر در پروژه‌ها و تجارت منطقه منجر شود.

۹. نوسانات قیمت محصولات:

نوسانات قیمت محصولات کشاورزی و تولیدی می‌تواند تأثیرات منفی بر اقتصاد منطقه داشته باشد و تنوع تولیدات را کاهش دهد.

۱۰. کمبود نیروی کار ماهر:

کمبود نیروی کار ماهر و تخصصی می‌تواند به کاهش توانایی تولید و ایجاد اشتغال در صنایع مختلف منطقه منجر شود.

برای رشد پایدار اقتصادی، منطقه باید به حل این موانع و چالش‌ها توجه کند و با تدابیر مناسب سعی در برطرف کردن آن‌ها داشته باشد.

با توجه به تلاش‌های جاری برای حل موانع و بهره‌برداری از ظرفیت‌های اقتصادی، کهگیلویه و بویراحمد قطعاً می‌تواند به عنوان یک قطب توسعه در کشور شناخته شود. با ترکیب منابع طبیعی، فرهنگ بومی و توانمندی‌های انسانی، این منطقه می‌تواند نقشی مهم در تحقق توسعه پایدار و اقتصادی ایران ایفا کند.