به گزارش روز سه شنبه ایرنا، روزنامه گاردین در مطلبی تحت عنوان آیا احزاب راست میانه اروپا شکست خود را می پذیرند و در مقابل راست افراطی تسلیم می شوند؟ تهدیدی را که به دلیل تلاش محافظه کاران اروپا برای تشکیل ائتلاف با ناسیونالیست های افراطی در پارلمان اروپا، برای سیاست های ترقی خواهانه وجود دارد، گوشزد کرده است.
این رسانه انگلیسی افزود: روزگاری راست میانه که اکثریت را در اروپا تشکیل می داد به وضوح مشی خود را از سیاست های پوپولیست های اروپاستیز و بیگانه ستیزهای راست افراطی جدا کرده بود. افرادی مانند هلموت کهل یا آنگلا مرکل از سیاستمداران حزب راست میانه دموکرات مسیحی آلمان هیچ فصل مشترکی با افرادی همچون مارین لوپن و خیرت ویلدرز رهبران راست افراطی فرانسه و هلند نداشتند.
اما این وضعیت دیگر ادامه ندارد. در آستانه انتخابات پارلمانی ۲۰۲۴ در اروپا، خط پر رنگی که بین احزاب محافظه کار حامی اروپا با ناسیونالیست های راست افراطی کشیده شده بود در حال کمرنگ شدن است زیرا دو طرف تلاش می کنند خشم و اضطراب عمومی بر سر مسائل مهاجرتی، هزینه های زندگی و انتقال به انرژی های سبز را مهار کنند.
براساس این گزارش، رویه منع همکاری با احزاب راست افراطی به سرعت در حال کاهش و تغییر است و این روند در ابتدا در سطح محلی و ملی و اکنون احتمالا در سطح بروکسل مشاهده می شود و از این لحاظ اهمیت دارد که پارلمان اروپا باید مقررات انرژی و آب و هوایی را تصویب کند و این در حالیست که راست افراطی تاکنون تلاش کرده این اهداف را بی اثر کند.
در هفته های اخیر، حزب محافظه کار مردم در اسپانیا به رغم این که اعلام کرده بود آماده همکاری با حزب مهاجر ستیز بُکس (Vox) (پوپولیست دست راستی یا حزب راست تندرو) است، نتوانست در انتخابات پیروز شود.
فریدریش مرتس (Friedrich Merz) رهبر حزب راست میانه اتحاد دموکرات مسیحی آلمان (CUD) (منتقد مرکل) پیشنهاد کرده که حزبش در سطح محلی –البته فعلا نه در سطح ملی یا اروپا- با حزب راست افراطی آلترناتیو برای آلمان (AfD) همکاری کند. حزب آلترناتیو آلمان در نظرسنجی های اخیر خود را به رتبه دوم ارتقا داده است. البته مرتس بعد از مخالفت ها در داخل حزبش از این پیشنهاد خود عقب نشینی کرد.
همچنین دیلان یشیلگز زگریوس (Dilan Yeşilgöz-Zegerius) جانشین مارک روته نخست وزیر هلند به عنوان رهبر حزب میانه لیبرال که ژوئیه گذشته با استعفای خود باعث برگزاری انتخابات زودهنگام در ماه نوامبر شد، امتناع از همکاری با حزب ضد مهاجرت «برای آزادی» به رهبری خیرت ویلدرز سیاستمدار راست افراطی این کشور را کنار گذاشته است.
گاردین افزود: دولت های محافظه کار در سوئد و فنلاند نیز به لطف حمایت ناسیونالیست های راست افراطی شامل «دموکرات های سوئد» و حزب «فنلاندی های واقعی» روی کار آمده اند.
در ایتالیا، جناح راست تندرو سال گذشته در دولتی به ریاست جورجیا ملونی قدرت را به دست آورد. در فرانسه، گولیست هایی از حزب (Les Republicains) در حال رقابت برای پیشی گرفتن از لوپن و رقیب راست افراطی او اریک زمور در ستیز با اسلام و پیشنهاد راه های جدید برای توقف پناهجویان هستند. اریک سیوتی، رهبر حزب LR قصد دارد رسما اعلام کند که قانون اساسی فرانسه بر قوانین اروپا اولویت دارد تا نظام سهمیه بندی پناهجویان را اعمال کند.
ناسیونالیست های تندرو راست افراطی در دولت های لهستان و مجارستان نیز همین هدف را دنبال می کنند و به دنبال به چالش کشیدن اتحادیه اروپا بر سر استقلال دستگاه های قضایی کشورهایشان هستند.
این روزنامه انگلیسی در ادامه آورده است: دلایل انحراف به سمت راست افراطی در اروپا روشن است. احزاب راست میانه بزرگ در اروپا در حال حاضر تسلیم پراکندگی انتخابات شده اند که جریان اصلی چپ را تحت تاثیر قرار داده است، و گروه های سبز و چپ رادیکال رای دهندگان را از احزاب سوسیال دموکرات دور می کنند. در جامعه‌ای متنوع‌تر و فردگرا، رأی‌دهندگان محافظه‌کار دیگر چندان وابستگی به کلیسا، ارزش‌های خانوادگی یا ایدئولوژی بازار آزاد ندارند و آنها در حمایت گرایی اقتصادی، ادغام اروپا، اقدام آب و هوا و مسائل اجتماعی اختلاف نظر دارند.
در آلمان، حزب اتحادیه دموکرات مسیحی و حزب باواریا متحد آن بعد از بازنشستگی مرکل تنها توانست در انتخابات سراسری سال ۲۰۲۱ میلادی ۲۴.۱ درصد آرا را کسب کند. حتی با محبوبیت کنونی آن به میزان ۲۶ درصد این حزب راست میانه آلمانی امیدی به تشکیل دولت محافظه کار بدون همکاری حزب راست افراطی آلترناتیو برای آلمان ندارد.
این گزارش می افزاید: در سراسر اروپا جریان اصلی محافظه‌کاران تلاش می‌کنند آرای از دست رفته خود را در میان رای‌دهندگان طبقه کارگر، روستایی و طبقه متوسط به دست آورند و جوانانی را که از سوی راست افراطی اغوا شده اند یا به دنبال رای ممتنع هستند، جذب کنند.
به حاشیه راندن و اهریمن سازی راست رادیکال نتوانسته این زیان ها را جبران کند. اتخاذ بخشی از واژگان و سیاست پوپولیست ها نیز در مورد موضوعاتی مانند مهاجرت و هویت کارساز نبوده است.
گزینه های دیگری شامل تلاش برای تعامل و تعدیل سیاست های راست افراطی از طریق ائتلاف ها یا هدف قرار دادن گروه های ناراضی مانند کشاورزان و رانندگان بوده است؛ گروه هایی که از توافق سبز اتحادیه اروپا که توسط رهبرانی همچون اورسلا فون در لاین رئیس کمیسیون اروپا از حزب دموکرات مسیحی آلمان به اجرا گذشته شده بیم دارند و نگران هستند چنین توافقاتی معاش آنها را تخریب کند.
گاردین در پایان گزارش خود نوشت: احزاب راست میانه اروپا در تصمیم گیری برای طرد کردن، تقلید یا تشکیل ائتلاف با ناسیونالیست های راست افراطی، مجبورند بین دو گزینه یکی را انتخاب کنند: احتمال از دست دادن رای دهندگان خود یا انجام دادن کاری هر چند اشتباه برای دستیابی به اهداف خود.