به گزارش روز سه شنبه ایرنا از رویترز، مدیر آژانس برنامه جهانی غذا (WFP) در افغانستان مجبور شده است به دلیل محدود شدن منابع مالی، سهیمه غذایی را به ۲ میلیون افغان کاهش دهد و در مورد زمستان «فاجعه بار» هشدار می دهد که بودجه یا مواد غذایی برای بخش‌های دورافتاده تمام خواهد شد.
کاهش سهمیه ها در میان نگرانی فزاینده در مورد کاهش کمک ها به افغانستان صورت می گیرد، جایی که برنامه واکنش بشردوستانه سازمان ملل تنها حدود یک چهارم تامین مالی می شود.
انتظار می رود که بودجه برنامه جهانی غذا برای کمک های غذایی و نقدی تا پایان ماه اکتبر (آبان ماه) تمام شود و آژانس مجبور شده است کمک های خود را در طول سال به ۱۰ میلیون افغان کاهش دهد.
ارسال غذا به مناطقی که در زمستان دسترسی به آن قطع می شود نیز محدود شده است. مدیر این آژانس گفت: اگر بودجه لازم تامین نشود، ۹۰ درصد از مناطق دورافتاده بدون غذا باقی می مانند و حتی در مکان‌های قابل دسترس نیز مردم در طول زمستان سخت هیچ غذایی دریافت نخواهند کرد.
«هسیائو وی لی»، مدیر کشوری برنامه جهانی غذا در افغانستان به رویترز گفت: این فاجعه ای است که ما باید از آن جلوگیری کنیم. حدود سه چهارم مردم افغانستان به کمک‌های بشردوستانه نیاز دارند، کمک‌های توسعه‌ای که سال‌ها ستون فقرات مالی دولت افغانستان را تشکیل می‌داد، قطع شده و حکومت فعلی در معرض تحریم قرار گرفته و دارایی‌های بانک مرکزی افغانستان در خارج از این کشور مسدود شده است.
محدودیت‌های طالبان بر زنان، از جمله جلوگیری از کار بیشتر کارکنان زن بشردوستانه افغان، مانعی در برابر رسمیت شناختن آن است و کمک‌ها را نیز به تعویق انداخته است، بسیاری از نهادهای کمک‌رسان توجه خود را به سایر بحران‌های بشردوستانه معطوف کرده‌اند.
لی درباره کمک‌کنندگان گفت: کاری که من در تعامل با آنها انجام می‌دهم این است که به آنها یادآوری کنم که در پایان روز، ما باید بر کسانی تمرکز کنیم که بیشترین نیاز را دارند. هزینه بی عملی امروز، در نهایت به آسیب پذیرترین و فقیرترین بخش جامعه یعنی مادران و کودکان می رسد.
تقریباً ۲۰ درصد از افرادی که برنامه جهانی غذا به آنها کمک می‌کند، زنان سرپرست خانوار هستند که به گفته لی، هر روز ناامیدتر می‌شوند زیرا محدودیت‌ها بر زنان و بحران اقتصادی به این معنی است که راه‌های کمتری برای کسب درآمد دارند.
لی گفت: برنامه جهانی غذا، آخرین راه نجات برای کسانی است که گزینه های دیگری ندارند. نه تنها برای خودم، بلکه برای تیم ما بسیار دشوار است که به مادران توضیح دهیم که نمی‌توانیم به آنها کمک کنیم، اکنون سه میلیون نفر از این برنامه کمک غذایی دریافت می کنند، اما پس از اکتبر، ممکن است چیزی دریافت نکنند.
لی گفت: برنامه جهانی غذا، برای ارائه کمک های غذایی و اجرای پروژه های برنامه ریزی شده تا مارس (فروردین 1403) به یک میلیارد دلار بودجه نیاز دارد.
«بارای بابا کریم»، ساکن کابل، ۴۵ ساله، می‌گوید: پول نقدی که او امسال دو بار از برنامه جهانی غذا به دست آورده است، مکملی حیاتی برای درآمد کمتر از ۲ دلار در روز او بوده که در یک بازار با یک چرخ دستی کار می کرد.
او که پدر پنج فرزند است، گفت: حالا که کمک ها به پایان رسیده است، خیلی نگران هستم که بعداً چه اتفاقی خواهد افتاد. شب‌ها بیدار می‌مانم و نگران آینده فرزندانم هستم.