سارا جمال‌پور بازیگر گروه تنهایی مانا به کارگردانی رحیم نوروزی در گفت وگو با خبرنگار ایرنا اظهار داشت: با توجه به این‌که یک بازیگر تئاتر ارتباط‌های گسترده‌ای ندارد و حیطه تئاتر یک سری مخاطب خاص و عمدتا از بین تئاتری‌ها دارد، هنرمندان این حوزه فرصت حضور چندانی در حوزه تصویر پیدا نمیکنند.
جمال‌پور گفت: با هدفی که دارم خیلی فاصله دارم اما قدم به قدم رشد خودم را می‌بینم. دوست دارم تئاتر و تصویر را در کنار هم پیش ببرم اما کار کردن در تصویر را بیشتر دوست دارم.
تصویر و تئاتر هر کدام مباحث جداگانه‌ای هستند و دنیای مختلفی دارند. احساسات تئاتر با تصویر خیلی متفاوت است. حس تئاتر را بیشتر دوست دارم اما تصویر هم برای من جایگاه جداگانه‌ای دارد
او می‌گوید: تئاتر زندگی و این احساس را به من می‌دهد که بارها در بدن‌ها و نگاه‌های مختلف جامعه زندگی کنم و این حس را دوست دارم.
این بازیگر تئاتر که از سال ۹۷ فعالیت خود را در تئاتر آغاز کرده گفت: پیش از آن از دوران کودکی عاشق تئاتر و موسیقی و مخاطب هر دو بودم.
وی خاطرنشان کرد: در زمان اجرا و تمرین تئاتر احساس می‌کنم از زندگی واقعی خودم دور شدم و این‌که می‌توانم برای ساعتی از هر مشقتی که دارم فاصله بگیرم حس خوبی به من دست می‌دهد.
جمال‌پور همچنین گفت: تصویر و تئاتر هر کدام مباحث جداگانه‌ای هستند و دنیای مختلفی دارند. احساسات تئاتر با تصویر خیلی متفاوت است. حس تئاتر را بیشتر دوست دارم اما تصویر هم برای من جایگاه جداگانه‌ای دارد. انتظار دارم تصویر ذهنی‌ام را به زندگی بدهم و نقشی که همیشه در ذهنم هست به زندگی‌ام ببخشم و احساس می‌کنم این اتفاق می‌افتد. اگر تصویری از چیزی داری آن تصویر آینده توست.
وی درباره عرصه فرهنگ و هنر هم این گونه گفت: این عرصه، زیست، زندگی و نگاه‌های آدم‌هایی است که می‌تواند حتی شاید متفاوت از هم باشد اما در کنار هم حالشان خوب باشد.