به گزارش خبرنگار سینمایی ایرنا، طی چند روزی که از پایان ماه صفر گذشته، ۵ فیلم جدید به روی پرده رفته‌اند: هولیا، شماره ۱۰، زنبور کارگر، هتل و بچه زرنگ، ترکیب اکران جدید را تشکیل داده‌اند. گیج‌گاه هم از چهارشنبه این هفته نمایش داده می‌شود و احتمالا یک فیلم دیگر نیز به این فهرست افزوده می‌شود تا با نارگیل ۲ که در اواخر ماه صفر به روی پرده رفت، تکلیف ۸ سرگروه سینمایی کشور مشخص شود.
طبیعی بود که با اتمام ماه صفر و تزریق فیلم‌های جدید به ناوگان اکران، گیشه سینماها با رونق خوبی مواجه می‌شود؛ همین‌طور هم شد و چند فیلم جدید تا به امروز، بیش از ۲۳ میلیارد تومان فروش داشته‌اند. رویکردی که طی روزهای آینده و با افزایش تبلیغات این فیلم‌ها، رسوب سبک زندگی که با آغاز به کار مدارس بر خانواده‌ها مترتب شده و البته تبلیغ دهان‌به‌دهان مردم، شتاب بیشتری گرفته و سرمایه بیشتری را به سینما تزریق می‌کند.
با شلوغ شدن تدریجی سینما، تلاش کردیم تا طی یک گزارش میدانی، صحبت‌های مخاطبان سینما را هم بشنویم. به همین دلیل به پردیس آزادی رفتیم تا نظر چند مخاطب سینما را راجع فیلمی که انتخاب کرده‌اند و اوضاع‌احوال این روزهای سینما از دریچه دید آنها، جویا شویم.
پیشنهاد نمایش یک انیمیشن در طول سال
در بدو ورود به سالن انتظار، حضور یک خانواده ۵نفره، توجه ما را به خود جلب می‌کند. یک پدرو مادر حدودا میانسال در کنار ۳ فرزند ۵، ۸ و ۱۰ ساله. پدر خانواده، محمدمهدی نام دارد و دبیر است. او به ما می‌گوید: پسر بزرگم، علاقه بسیاری به سینما دارد و سلیقه او در انتخاب فیلم، باب طبع همه خانواده است. در جشنواره سال گذشته، او اصرار بسیاری داشت تا به تماشای بچه زرنگ بنشینیم اما متاسفانه وقت نشد تا این فیلم را تماشا کنیم. بعدها هم که در رسانه‌ها از توفیق این فیلم خواندیم، خیلی دلمان سوخت که نتوانستیم این فیلم را تماشا کنیم به همین دلیل پیگیر اکران این فیلم بودیم و الان فکر کنم چهارمین روز نمایش این فیلم است که تصمیم گرفتیم باز هم تا دیر نشده، به تماشای این فیلم بنشینیم.
محمدمهدی افزود: باعث خوشحالی است که سینمای ایران از استعدادهایی برخوردار است که توان تولید انیمیشن‌هایی در استاندارد ملی را دارند. ما تقریبا به تماشای تمام انیمیشن‌هایی که طی سال‌های اخیر در سینما اکران شده‌اند، نشسته‌ایم و از تمام آنها راضی هستیم. من با همین انیمیشن‌ها، ۳ فرزندم را به سینما علاقمند کرده‌ام. چقدر خوب است که مسئولان امر، زمینه‌ای را ترتیب دهند که سینماها در اکثر مواقع سال، یک فیلم انیمیشن بر روی پرده داشته باشند. این اتفاق سبب می‌شود تا هم گیشه سینماها رونق خوبی داشته باشد چرا که برای این فیلم‌ها، عمدتا خانواده‌ها مراجعه می‌کنند و هم خانواده‌های بسیاری مانند ما، با این فیلم‌ها، فرزندان خود را با سینما آشنا می‌کنند که این هم خود نوعی فرهنگ‌سازی است.
هر ماه یک کمدی خوب را اکران کنید
در ادامه به سراغ یک زوج جوانی می‌رویم که با شور و حرارت خاصی در گوشه سالن انتظار، مشغول صحبت کردن هستند. مرد جوان خود را حجت معرفی می‌کند که در مقطع کارشناسی ارشد کتابداری مشغول به تحصیل است. او به ما می‌گوید: من و همسرم، هر دو دانشجو هستیم و سینما به‌نوعی حلقه وصل ماست. ما فقط فیلم کمدی تماشا می‌کنیم و الان هم برای هتل که فروش خوبی هم داشته، به سینما آمده‌ایم. در این مدت که فسیل بیشتر از ۶ ماه به عنوان فیلم اصلی کمدی روی پرده بود، نتوانستیم فیلم دیگری جز شهر هرت را تماشا کنیم. الان هم امید زیادی به هتل داریم که بتوانیم یک فیلم مفرح و شاد را تماشا کنیم.
حجت ادامه می‌دهد: گویا درصد بسیاری از تولیدات سالانه کشور، فیلم‌های کمدی است و من متوجه نمی‌شوم چرا با این شرایط، سینماها حداقل هر ماه، یک کمدی جدید را به روی پرده نمی‌آورد. الان فسیل بیشتر از ۶ ماه روی پرده بود و جا داشت که در همین مدت زمانی، چند کمدی قوی دیگر نیز به روی پرده برود که این اتفاق نیفتاد بنابراین اگر صدای ما به گوش مسئولان می‌رسد، از آنها تقاضا دارم تا فیلم‌های کمدی خوب بیشتری را اکران کنند.
اتفاق خوب سینمای دفاع مقدس با شماره ۱۰
اکران این ۲ فیلم تقریبا در یک بازه زمانی بود و ما برای اینکه از صحبت مخاطبان آثار دیگر بهره‌مند شویم، مدتی صبر می‌کنیم تا به سانس نمایش فیلم‌های دیگر نزدیک شویم.پس از نیم ساعت، سالن انتظار مجددا حضور افراد بیشتری را به خود می‌بیند. به سراغ جوانی می‌رویم که تنها به سینما آمده. او خود را بصیر معرفی می‌کند که در کار فروش لوازم خانگی، مشغول به کار است و سینما، اصلی‌ترین تفریح اوست. بصیر به ما می‌گوید: برای من سینما یعنی همه گونه‌ها و هر فیلمی که ایده و ابتکار خوبی در سوژه و داستان داشته باشد، محترم است و حتما به تماشای آن می‌روم. امروز هم آمدم تا شماره ۱۰ را ببینم. فیلم را در آخرین روز جشنواره سال گذشته تماشا کرده‌ام و آن‌قدر دوستش داشتم که تصمیم گرفتم ابتدا به تماشای این فیلم بنشینیم تا بعدا به تماشای فیلم زنبور کارگر که آن را ندیده‌ام، بروم.
بصیر اضافه کرد: برای من بسیار جالب بود که طی یکی، دو سال اخیر، اتفاق‌های خوبی در سینمای دفاع مقدس روی داده است. اگر روزی تصور می‌کردم که موقعیت مهدی، تصادفا فیلم خوبی از آب درآمده است، حالا با شماره ۱۰ مطمئن شده‌ام که یک جریانی پشت کار است تا کیفیت و سوژه پرداختی این گونه کارها، بالاتر برود. بنابراین مطمئن هستم که اتفاق‌های بسیارخوبی در این حوزه رخ می‌دهد و فیلم‌های دفاع مقدس قابل دفاعی به تولید می‌رسند که می‌توانند سرنوشت و آینده این گونه را به سمت درست و شایسته خود تغییر دهند. من به همه سینمادوستان فارغ از هر سلیقه‌ای توصیه می‌کنم تا به تماشای فیلم شماره ۱۰ بنشینند.
ما منتظر فیلم‌های اجتماعی خوب هستیم
رضا، ۳۶ ساله است و به گفته خودش، چندماهی می‌شود که به کلاس کارگردانی می‌رود و در تلاش است تا در انتهای سال بتواند اولین فیلم کوتاه خود را جلوی دوربین ببرد. او که برای تماشای فیلم زنبور کارگر به سینما آمده، به ما می‌گوید: کارگردانی، همواره بزرگ‌ترین چالش من در این سال‌ها بوده است. تصور می‌کنم سینمای اجتماعی، قدرتمندترین عرصه‌ای است که یک کارگردان می‌تواند لیاقت و دانش فنی خود را با آن محک بزند و به همین دلیل، از تمام فیلم‌های اجتماعی و خانوادگی استقبال می‌کنم و گاها برخی از آن فیلم‌ها مانند ابلق و تی‌تی را تا چند بار بر روی پرده مشاهده کرده‌ام.
اخیرا یکی از مسئولان سازمان سینمایی در گفت‌وگو با خبرگزاری شما عنوان کردند که بیشتر از ۵۰ درصد تولیدات سالانه سینمای کشور را آثار اجتماعی تشکیل می‌دهند بنابراین انتظار داریم که سینمای اجتماعی، سهم بیشتری در اکران داشته باشند. الان طی دو، سه هفته اخیر چند فیلم نمایش داده شدند که تنها یکی از آن فیلم‌ها، اجتماعی است بنابراین تقاضا دارم که درصد بیشتری از اکران، به سینمای اجتماعی اختصاص داده شود و اجازه ندهند که کلیت اکران در انحصار آثار کمدی باشد. اگر این اتفاق بیفتد، قطعا با مخاطبان جدی و حرفه‌ای بیشتری در سینما مواجه هستیم که برای آینده فرهنگی این مملکت و رشد کمی و کیفی و گیشه‌ای سینما بسیار خوب است.
رشد مخاطبان آگاه سینما
گفت‌وگوهای خوبی با چند مخاطب سینما صورت گرفت. نکته‌ای که در تمام این گفت‌وگوها مشهود است آن‌که سواد سینمایی مخاطبان تا چه اندازه رشد کرده است. در سال‌هایی نه‌چندان دور، بسیار از مخاطبان سینما، به صفات ساده‌ای چون خوب یا بد در مورد فیلم‌ها بسنده کرده و قدرت تحلیل و آسیب‌شناسی جریان روز سینما و حتی فیلمی که تماشا کرده بودند را نداشتند. اما حالا از صحبت‌های چند مخاطب کاملا مشخص است که آنها، اخبار و جریانات روز سینمایی را دنبال می‌کنند و دقیقا می‌دانند که چه چیزی از سینما می‌خواهند.
این یک اتفاق مسرت‌بخش است که مخاطبان سینما به چنین دانش و شعوری رسیده‌اند که مطابق با نیاز و سلیقه خود، به تماشای فیلم‌ها نشسته و قدرت تحلیل آن اثر و سینما را دارند. این اتفاق یعنی رشد مخاطبان آگاه در حوزه سینما که وظیفه فیلمسازان را در قبال تعهدات خود به رسالتی که بر دوش دارند، بیشتر کرده و این گزاره را پررنگ‌تر می‌کند که مردم دیگر هر فیلمی را دوست ندارند و بسیاری از ویژگی‌های سنتی و کلاسیک، دیگر جذابیت چندانی برای مخاطبان امروز سینما ندارد پس برای اقبال آثار باید به سمت ابتکارعمل و پرداخت صحیح و مردمی آثار رفت.