به گزارش ایرنا، رئیس مرکز میراث ناملموس تهران در آیین افتتاح، هدف از برگزاری این نشست را ایجاد بستری برای به اشتراک‌گذاری تجارب و اطلاعات سایر کشورها، استفاده از ظرفیت فعالان غیردولتی، پاسخ به پرسشها و همچنین تدوین راهکارها و سیاست های لازم به منظور پیشگیری، کاهش آسیب و مدیریت شرایط موجود عنوان‌کرد.
آتوسا مومنی اظهار داشت: این نشست فرصتی برای اشتراک‌گذاری تجارب از طریق ارائه مطالعات موردی و بحث و بررسی پیرامون آنها و در نهایت رصد مشترک آثار تغییرات اقلیمی بر میراث فرهنگی ناملموس است.
وی اظهار امیدواری کرد که این هم‌اندیشی بتواند طرح های اجرایی در کشورهای منتخب را به عنوان طرحی جامع تدوین کند که منجر به ارتقا آگاهی‌ها در مورد چگونگی پاسداری از میراث فرهنگی ناملموس در برابر بحران ها بویژه تغییرات اقلیمی و در نهایت ارتقا و تقویت تاب‌آوری جوامع محلی در مواجهه با تغییرات اقلیمی و آثار آن و بهبود رفاه حال اجتماعات محلی شود.
رئیس مرکز میراث ناملموس تهران افزود: آثار تغییرات اقلیمی همانند سیل، گرمای شدید، خشکسالی، آتش‌سوزی‌های خودبه‌خودی، تندباد، گردباد و بالا آمدن سطح آب دریاها، بسیاری از میراث فرهنگی ناملموس را تهدید می‌کند و به مخاطره می‌اندازد.
به گزارش ایرنا، این نشست با همکاری مرکز مطالعات منطقه‌ای پاسداری از میراث فرهنگی ناملموس در آسیای غربی و مرکزی (مرکز میراث ناملموس تهران)؛ مرکز بین‌المللی شبکه‌سازی و اطلاع‌رسانی در مورد میراث فرهنگی ناملموس در منطقه‌ی آسیا و اقیانوسیه (ICHCAP)، وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دست و با حضور فعالان غیر دولتی حوزه میراث فرهنگی ناملموس و متخصصانی که در بحت مقابله با بحران‌های طبیعی، اقلیمی و اجتماعی تجربه های مطالعاتی و عملیاتی دارند به مدت سه روز و تا ۲۷ مهردر اصفهان ادامه دارد.
در این رویداد متخصصانی از ۱۵ کشور از جمله افغانستان، تاجیکستان، پاکستان، قزاقستان، قرقیزستان، ترکیه، ارمنستان، اندونزی و ژاپن میهمان اصفهان هستند و در موضوع مشخص شده به تبادل تجربه و دانش می پردازند.
میراث فرهنگی ناملموس توسط یونسکو به عنوان همتای میراث جهانی یونسکو ترویج می‌شود و تمرکز عمده آن بر جنبه‌های ناملموس فرهنگ است.
یونسکو در سال ۲۰۰۱ با انجام تحقیقی در میان کشورها و سازمان‌های مردم‌نهاد کوشید تا توافق آنان را برای ارائه تعریفی از میراث ناملموس و بستن پیمان‌نامه‌ای در این زمینه بدست آورد که نتیجه آن کنوانسیون پاسداری از میراث فرهنگی ناملموس بود که در سال ۲۰۰۳ به تصویب رسید.