همدان- ایرنا- نقش‌بازی با ذهن مخاطب را خوب بلد است، آنجا که دردها و نِشترهای کهنه آدم‌های روزگار پیکرش را خراشیده و "آماسه" همچون غده چرکینی به زندگی‌اش پایان می‌دهد.

به گزارش ایرنا، "پری بارانی" زن موفقی است که بیش از سه دهه خاک صحنه خورده تا مخاطب را با دردها، رنج‌ها، شادی و لبخندها همراه کند و روی صحنه بدرخشد.

اجراهای این هنرمند توانمند ملایری در صحنه تئاتر بی‌نظیر و به نوعی یکّه‌تاز عرصه نمایش است، نقش‌ها بازی کرده و از ته دل اشک ریخته و به ظاهر خندیده تا صحنه برای مخاطب ماندگار شود و در فراز و فرودهایی که با "گروه هنری باران" پیموده، همواره در فراز بماند.

و امروز که نقش اول "آماسه" است در سی‌ و پنجمین جشنواره تئاتر باز هم از درد می‌گوید، نقش بازی می‌کند از زنانی که در سختی‌های زمانه، رنگ نمی‌بازند و می‌ایستند اما آن روی قصه برایشان جور دیگری رقم خورده، آنجا که "پری بارانی" در نقش "ستاره" طعمه گرگ شده و در تنهایی خود گم می‌شود.

"آماسه" نگاهی خلاقانه به صحنه تئاتر دارد، "پری بارانی" در تمام صحنه‌های این نمایش حضور فیزیکی دارد، اما حرف نمی‌زند تا آنجا که نوبتش شود و از نشترهای زمانه سخن بگشاید.

"پری بارانی" که از سال ۱۳۷۱ تئاتر بازی می‌کند و حدود ۴۰۰ دیپلم افتخار بازیگری زن را در کارنامه خود ثبت کرده و ۱۳ دوره در جشنواره‌های بین‌المللی تئاتر (۲ دوره به عنوان کارگردان و مابقی به عنوان بازیگر) حضور داشته، کافی است تا به زیبایی مفهوم "آماسه" را برای زنان همنوع خود و مخاطبان تئاتر تعریف کند.

نقشی که پری در آماسه بازی می‌کند، به نمایندگی آدم‌های قصه، دختری است که به واسطه یکسری مشکلاتی که در زندگی‌اش به وجود آمده، یک روز پشت به شهر می‌کند و به جنگل می‌رود، شاید چون احساس می‌کند جنگل جای امنی است، اما در این جای امن، عقرب نیشش می‌زند و بعد طعمه گرگ‌ها می‌شود، سرنوشتی تلخ برای ستاره داستان "آماسه"...

ممکن است این کار لحن شاعرانه‌ استعاره باشد از داستان گرگ و نیش عقرب و نماد انسان‌هایی است که به همنوعان خود نیش می‌زنند و باعث زخم خوردن‌شان می‌شوند و می‌توان به این تعمیم داد که به نمایندگی آدم‌های آسیب خورده‌ای که از همنوع خود آسیب دیده‌اند.

به گفته کارگردان و نویسنده "آماسه"؛ این نمایش چند بازیگر دیگر هم دارد، اما خط و ربط این اپیزودها و صحنه‌ها، همان گفتاری است که پری انجام می‌دهد و جایی از داستان دانای کل حساب می‌شود.

"محمد قاسمی" درباره نقش محوری "پری بارانی" می‌گوید: او در تمام صحنه‌ها حضور فیزیکی دارد و همانند نخ تسبیح، ارتباط اپیزودها با هم است و شخصیتی که پری بازی می‌کند، شخصیت محوری است و پایان کار هم مشخص می‌شود که اسمش ستاره است و هویت او از طریق آزمایش DNA مشخص می‌شود.

او ادامه می‌دهد: این نمایش در مولفه کارهای آوانگارد یا نوآور است و می‌توان آن را در تئاتر مستند گنجاند و به سمت نمایشی شدن آن حرکت کردیم.

به گفته قاسمی؛ به دلیل اتفاق‌های تلخ و شیرین، تلخند و نِشتری که در دور و اطراف‌مان به شدت می‌بینیم، این نمایش را تئاتری‌کالیته کردیم و روی صحنه آوردیم.

کارگردان نمایش "آماسه" می‌گوید: به نظرم این نمایش در نوع خود کار رو به جلویی است، چون در شیوه‌ تئاترهای مستند است و تغییری در آن ایجاد و برش‌های تئاتری‌کالیته استفاده کردیم.

نمایش "آماسه" هشت شب در تماشاخانه باران اجرا داشت و به گفته قاسمی، بعد از جشنواره استانی و قبل از جشنواره منطقه‌ای، با شیوه‌های بهتر تبلیغاتی کار را اجرا خواهند کرد.

قاسمی معتقد است: هنوز مخاطب ملایر، مخاطب حرفه‌ای برای دیدن چنین آثاری نشده و تلاش می‌کنیم جمعیتی از شهر را که دغدغه فرهنگ و هنر دارند، برای دیدن چنین کارهای فاخری جذب کنیم و محیط شهری به لحاظ تئاتری، پیشرو باشد.

در نمایش "آماسه" برای نقش "ستاره" که پری بارانی آن را به زیبایی به تصویر می‌کشد، در کلاه و لباس او از چهار هزار سنجااق استفاده شده که نمادی از نیش‌هایی است که آدم‌ها بر پیکر این زن می‌زنند.

"راضیه محموپور" که یکی از طراحان بنام تئاتر و سینمای کشور است، به زیبایی لباس نقش اول این نمایش را طراحی کرده تا تکمیل کننده نقش "ستاره" باشد.

به گزارش ایرنا؛ نمایش "آماسه" به نویسندگی و کارگردانی "محمد قاسمی" ساخته شده و "پری بارانی"، "زهرا دلاور"، "مهدیس محمودی"، "آنا ابوترابی"، "ستایش جعفری" و "امیرحسین شاه‌قدمی" در این نمایش ایفای نقش می‌کنند.

"محمد قاسمی" همچنین طراح و بازیگر این نمایش است و "حسین الوندی" طراح پوستر و "حسین عباس‌پور" به عنوان دراماتورژ این نمایش هستند.

سی‌وپنجمین جشنواره تئاتر استان همدان از ۱۶ تا ۱۸ آبان به میزبانی شهرستان ملایر با حضور ۱۶ گروه نمایشی در ۲ بخش صحته‌ای و خیابانی برگزار می‌شود، رخدادی که بدون شک برای اهالی فرهنگ و هنر ملایر با اهمیت است و این فرصت را برای بهتر دیده شدن و معرفی توانمندی ها و استعدادهای خود غنیمت می دانند.