قزوین- ایرنا- سرپرست معاونت فناوری و کاربردی‌سازی پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری گفت: همان اندازه که دیجیتال کردن اشیا اهمیت دارد، مستندسازی از میراث فرهنگی ناملموس هم اهمیت دارد.

به گزارش خبرنگار فرهنگی ایرنا، کارگاه آموزشی فناوری و کاربردسازی در علوم میراثی با میزبانی مهدیه بُد سرپرست معاونت فناوری و کاربردی‌سازی پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری در دومین پنل سمینار هنرهای رایانه‌ای در میراث فرهنگی» روز چهارشنبه -۸ آذرماه - در محل کاروانسرای سعد السلطنه قزوین برگزار شد.

مهدیه بُد در ابتدای این کارگاه اظهار داشت: فناوری‌های روز متفاوت است، یکی از جذابترین حالت‌هایی که می‌توانید مخاطب را با میراث فرهنگی درگیر کنید با تصویر است. اما همان هم آفت‌هایی دارد و اینکه هدفمند باشد باید بررسی شود. نسل الان در همه دنیا که به آن «نسل زد/Z » می‌گویند اهل این هستند که آسان بفهمند و سریع آن را به کار گیرند.

وی افزود: نکته بعدی در دیجیتال‌سازی که جدیدا روی آن کار شده بحث مستندسازی است و این تکه باید مطابق با علاقه کارشناسان انجام شود چرا که متخصصان و کارشناسان جزییاتی را می‌خواهند و مطالب باید با کیفیت خاص تحویل‌شان دهیم.

بُد تصریح کرد: بنابراین باید داده‌ها را بایگانی کنیم و باید سیستمی داشته باشیم که محتوا را به درستی تقسیم‌بندی و بایگانی کنیم. همچنین امنیت اطلاعات در این مبحث دارای اهمیت است. ما با چالش‌هایی رو به رو هستیم مثلا می‌خواستیم نرم‌افزاری را برای موزه‌ای طراحی کنیم و اصلا نمی‌دانستیم چه کسی را برای عکاسی معرفی کنیم چون دردسرهای زیادی دارد و اصلا نمی‌دانستیم باید چقدر از اطلاعات در دسترس مخاطب قرار بگیرد و موضوعات اینچنین کار را در حوزه میراث فرهنگی سخت می‌کند.

بحران هویتی با فناوری از بین می‌رود

بُد با بیان اینکه قالب‌هایی را که می‌سازیم ممکن است برای همه خوشایند نباشد، گفت: به همین خاطر برای هر بخش، موزه‌ای یا سایتی باید قابلیت جداگانه در نظر بگیریم. فناوری و مهندسی اطلاعات که با جذابیت از طریق فناوری به افراد منتقل می کنیم، دارای چند جنبه است.

وی افزود: اولین بخش جنبه فناورانه است که محتوا با جذابیت فراوان در اختیار مخاطب قرار بگیرد، دیگری جنبه جامعه‌شناختانه دارد و در پایان جنبه مردم شناختی که متخصصان و پژوهشگران حوزه فرهنگ بیشتر به آن اهمیت می‌دهند، است که باید به آن توجه داشت.

سرپرست معاونت فناوری و کاربردی‌سازی پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری با بیان اینکه در کشورهای دیگر ضمن دادن این تغذیه ارزش‌های فرهنگی و اجتماعی را به مخاطب تزریق می‌کنند، عنوان کرد: سیستم تزریقی باید با جامعه سازگار باشد و ما مجبوریم از چند سازوکار استفاده کنیم. اولین ذی‌نفعان بحث فناوری و رسانه‌ای کردن افراد آن جامعه مشخص هستند؛ وقتی افراد جامعه را در نظر می‌گیرم باید حتما سلایق آنها را بشناسیم. اکنون بحران هویتی در نوجوانان و جوانان مشهود است ولی اگر شما در قالب یک بازی جذاب برایشان رمزگشایی کنیم، کار بهتر جلو ‌می‌رود.

وی با تاکید بر روایت‌گری در حوزه میراث فرهنگی ناملموس اظهار کرد: برای آشنایی مخاطب فعلی اعم از جامعه دانشگاهی و دهه هشتادی و نودی‌ها بحث چند رسانه‌ای می‌تواند کمک کند؛ تولید محتوا دیگر هنر تولیدکننده است. ضمن اینکه منابع مالی که برای این بحث می‌گذاریم اهمیت دارد و بازاریابی برای این محتواها بسیار مهم است. هرچه تصویر را بهتر زیباتر و متناسب با نسل کنونی ارائه دهیم موفق تر خواهیم بود.

خلاقیت فرهنگی خود به خود منبع مالی به همراهش می‌آورد

بُد افزود: خلاقیت ابتکار فرهنگی درست و حسابی کمک کننده است و خود به خود تامین مالی هم به همراهش می‌آید. جای دیگری که چند رسانه‌ای می‌تواند کمک کند در روایت‌گری است. شما غذایی را در نظر بگیرید، با مردن آن فردی که میراث پختن آن غذا را با خود به همراه داشته، همه چیز تمام می‌شود و اثری نیز از آن غذا نیز نمی‌ماند.

سرپرست معاونت فناوری و کاربردی‌سازی پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری خاطرنشان کرد: با رسانه‌های مختلف می‌توانیم مستندسازی را انجام دهیم و بحث رسوم و آداب مختلف را به نسل حاضر بشناسانیم که همین منجر به احساس هویت و امید داشتن می‌شود و امیدوارم مثل این جشنواره که اکنون در حال برگزاری است جشنواره‌های دیگری نیز وجود داشته باشد تا بتوانند این راه را ادامه دهند. همان اندازه که دیجیتال کردن اشیا اهمیت دارد، مستندساری از میراث ناملموس هم اهمیت دارد.

بُد گفت: روایتگری از میراث ناملموس اتفاقا زودتر از بین می‌رود و تحریف می‌شود. ای کاش روایتگری از میراث ناملموس‌و ملموس همسان و همزمان باشد. فرهنگ‌ یاری در این حوزه را باید از مهدکودک شروع کنیم و در بحث آموزش مدارس و دانشگاهی باید مفاهیم میراث فرهنگی را با مفاهیم ساده بگنجانیم.

دومین جشنواره ملی چندرسانه‌ای میراث فرهنگی توسط وزارت میراث فرهنگی گردشگری و صنایع دستی از هشتم تا دهم آذرماه ۱۴۰۲ در شهر تاریخی قزوین برگزار می‌شود.