به گزارش ایرنا، تیم فوتبال امید بر خلاف دوره‌های گذشته این بار در همان مرحله اول انتخابی المپیک حذف شد تا خیلی زودتر از دوره‌های قبل پرونده این تیم بسته شود و حسرت رفتن فوتبال به المپیک ۵۲ ساله شود.
در باب شکسته نشدن طلسم فوتبال در صعود به المپیک، دلایل مختلفی برشمرده شده است؛ دلایلی که باعث شده است تا این رشته پرطرفدار در نیم قرن گذشته رنگ المپیک را نبیند و هر دوره با وجود امیدهایی که به وجود می‌آید، در نهایت در رسیدن به بزرگترین رویداد ورزشی دنیا ناکام بماند.
از عوامل برجسته ناکامی فوتبال در راه المپیک می‌توان به مدیریت مشترک تیم امید توسط کمیته ملی المپیک و فدراسیون فوتبال اشاره کرد. در حالی که متولی همه رشته‌های ورزشی برای کسب سهمیه المپیک، فدراسیون‌ها هستند، حکایت فوتبال فرق دارد و مدیریت امیدها به‌طور مشترک برعهده فدراسیون فوتبال و کمیته ملی المپیک بوده است.
همین مسئله چالش‌های زیادی را در سه دهه گذشته به وجود آورده و سبب شده زمان و انرژی که باید جهت آمادگی مناسب امیدها در راه مسابقات انتخابی المپیک صرف شود، در راستای حل اختلافات کمیته ملی المپیک و فدراسیون فوتبال هزینه شود! اختلافاتی که چه در بخش مدیریتی و چه هدایت فنی، همواره به عنوان یک معضل بزرگ بر سر راه امیدها بوده است.
پس از حذف تیم امید از انتخابی المپیک پاریس آن هم در همان مرحله اول و با نگاه به اختلافاتی که بر سر انتخاب سرپرست بین فدراسیون و کمیته وجود داشت، بازنگری درباره مدیریت مشترک امیدها بیشتر از قبل ضرورت پیدا کرد. به طوری که مهدی تاج، رئیس فدراسیون فوتبال ۲۹ مهر خواستار روشن شدن تکلیف تیم امید شد و گفت: «این تیم یا باید زیر نظر فدراسیون فوتبال باشد یا کمیته ملی المپیک، مثل تیم فوتبال نوجوانان و فوتبال بانوان .... نه اینکه از المپیک کنار برود ولی برای مدیریت تیم فوتبال امید باید فکر شود.»
درخواست تاج به نوعی موید اختلاف فدراسیون فوتبال با کمیته ملی المپیک بر سر مدیریت تیم امید بود؛ اختلافاتی که دو طرف همواره در رویارویی با رسانه‌ها سعی در انکار آن داشتند و هر گونه اختلاف نظری را رد می‌کردند! با این حال تنش‌هایی که از سال گذشته تا تابستان امسال بر سر انتخاب حبیب کاشانی به عنوان سرپرست تیم فوتبال امید وجود داشت، گویای همه چیز بود.
به نظر می‌رسد تجربه حذف زودهنگام تیم امید مسیر رسیدن به المپیک ۲۰۲۴ و چالش‌هایی که بین کمیته و فدراسیون به وجود آمده، سرانجام سبب شده است که کمیته ملی المپیک، قید امیدها را بزند. گرچه کمیته ملی المپیک همواره در دوره‌های قبل هرگونه دخالت در تیم امید را رد می‌کرد اما اختلاف بر سر انتخاب مربی ایرانی یا خارجی و همچنین سرپرست و مدیر تیم، تنها در ۲ دوره اخیر نشان داد که خلاف اظهارنظرهایی که مطرح می‌شود، کمیته هم خود را در تصمیم‌گیری برای تیم امید محق می‌دانست.
حال اما به نظر می‌رسد سرانجام کمیته ملی المپیک درباره فوتبال کوتاه آمده و آن طور که مناف هاشمی، دبیرکل کمیته ملی المپیک امروز اعلام کرد، قرار است که همه اختیارات تیم امید به فدراسیون فوتبال واگذار شود. هاشمی در حاشیه بیست و نهمین نشست هیئت اجرایی کمیته ملی المپیک گفت: «در مورد تیم فوتبال امید و اختیارات این تیم به فدراسیون فوتبال تفویض اختیار شده است. این فدراسیون مانند دیگر فدراسیون‌ها می‌تواند درباره رشته‌های مورد حمایت خود تصمیم بگیرد.»
با نظر صریح کمیته ملی المپیک و همان طور که تاج هم خواستار مشخص شدن تکلیف تیم امید شده بود، توپ امیدها به طور کامل در زمین فدراسیون فوتبال و مسئولیت این تیم تمام‌وکمال بر عهده این فدراسیون قرار گرفته است.
با توجه به کنار کشیدن کمیته ملی المپیک، حال فدراسیون فوتبال در آستانه یک آزمون قرار دارد و به عنوان تنها متولی، ماموریت شکستن طلسم صعود امیدها به المپیک بر دوش فدراسیون است. با این تصمیم انتظار می‌رود که فدراسیون فوتبال خلاف گذشته که هماهنگی با کمیته برای تصمیم‌گیری، سبب فرصت‌سوزی می‌شد، با توجه مسئولیت 100درصدی در تیم امید، برنامه‌ریزی برای انتخابی المپیک ۲۰۲۸ لس‌آنجلس را از همین فردا آغاز کند.
تدارک و برنامه‌ریزی و انتخاب کادر فنی برای تیمی که طی چهار سال آینده شرایط سنی شرکت در انتخابی المپیک را داشته باشد، باید در اولویت فدراسیون فوتبال قرار بگیرد. چهار سال می‌تواند فرصتی مناسب برای فوتبال در مسیر آماده‌سازی المپیک باشد و در صورت شروع از امروز می‌توان به شکسته‌شدن طلسم فوتبال در صعود به المپیک امیدوار ماند تا فوتبال که آخرین خاطره‌اش از حضور در المپیک، مونترال ۱۹۷۶ است، در ۲۰۲۸ لس‌آنجلس دوباره به این رقابت‌ها برگردد.