به گزارش گروه علم و آموزش ایرنا از تارنمای «انجنیرینگ»، محققان در دانشگاه «موناش» استرالیا می گویند از دست دادن شنوایی در مدت طولانی می تواند بر رشد نواحی زبانی مغز تاثیر شدیدی داشته باشد و بر توانایی کودک برای توسعه زبان و حرف زدن اثر بگذارد. در حال حاضر چندین آزمایش تشخیصی مورد نیاز است تا میزان نقص شنوایی در نوزادان مشخص شود. این آزمایش ها ماهها طول می کشد و اغلب برای کودک و والدین او ناخوشایند و استرسآور است.
در این حال «ایشارا پاراناویتانا» دانشجوی دکتری و تیم تحقیقاتی او از طیف سنجی کاربردی نزدیک به مادون قرمز (fNIRS) برای تصویربرداری غیر تهاجمی از مغز گروهی از نوزادان با شنوایی عادی استفاده کردند تا نحوه توسعه نواحی زبانی در مغز آنها همزمان با بالاتر رفتن سن بخصوص در سال اول زندگی را بررسی کنند.
این محققان گفتند اندازهگیریهای عینی از شنوایی طبیعی نوزادان قابل استفاده به عنوان نشانگرهای زیستی (بیومارکر) برای مقایسه با نوزادان مبتلا به نقص شنوایی است تا از این طریق سطح توسعه زبانی آنها مشخص شود.
پاراناویتانا در بیانیهای اعلام کرد: از آنجا که سن نوزدان در مطالعه ما تفاوت زیادی داشت می توانیم مشخص کنیم چگونه این مناطق (مغز) بطور فزایندهای از لحاظ کارکردی با یکدیگر مرتبط می شوند و در پایان سال اول در مقایسه با سطح ارتباط مشاهده شده در افراد بزرگسال چه شباهت و تفاوتی دارند.
وی افزود: نتایج تحقیق ما با مشخص کردن مسیر رشد و توسعه در نواحی زبانی مغز در اوایل کودکی، به شناخت بهتر تغییر ارتباط و تاثیرات آن بر تاخیرهای زبانی در نوزادان مبتلا به نقص شنوایی کمک میکند.
این محقق گفت: روش fNIRS یک روش نسبتا ارزان و سازگار با کودک برای تصویربرداری مغزی و مناسب برای کاربرد بالینی است. داشتن ابزارهای تشخیصی برای تسهیل ارزیابی زودهنگام وضعیت شنوایی، به نوزادان مبتلا به نقص شنوایی کمک می کند تا در اوایل عمر خود به درمان موثری دسترسی داشته و شانس خوبی برای رسیدن به همنوعان خود داشته باشند.
نتایج این تحقیق در «مجله مهندسی عصبی» منتشر شده است.