به گزارش روز سه‌شنبه ایرنا، این روزنامه به لغو مراسم نویسنده و مقاله‌نویس فلسطینی عدنیه شبلی در نمایشگاه کتاب فرانکفورت به‌بهانه حمله حماس علیه رژیم صهیونیستی اشاره کرد و در ادامه افزود: مرکز فرهنگی دیگری در برلین نیز به‌دلیل میزبانی از مراسمی از سوی یک سازمان حامی صلح در خاورمیانه با قطع بودجه و تعطیلی مواجه شد.
در فرانسه نیز همه تظاهرات‌ها در حمایت از فلسطین منع شده است.
میخائیل آیزن سردبیر مجله زیست پزشکی «ای لایف» به‌دلیل بازنشر توئیتی در محکومیت کشتار مردم غزه از کار برکنار شد و دیوید ولاسکو سردبیر مجله «آرت فروم» به‌دلیل امضای نامه‌ای سرگشاده در حمایت از آزادی فلسطین و پایان دادن به کشتار غیرنظامیان و درخواست آتش‌بس فوری از کار برکنار شد.
این در حالیست که دانشگاه کلمبیا دو گروه دانشجویی «دانشجویان حامی عدالت در فلسطین و «صدای یهودیان برای صلح» را تعلیق کرد. همچنین مجموعه هتل‌های هیلتون نیز بعد از فشار مقامات یهودی ارتودکس اتاق بازرگانی، کنفرانس کمپین حقوق فلسطینی در آمریکا را لغو کرد.
در انگلیس، میشل دونلان وزیر علوم دو نفر از اساتید را به‌دلیل انتقاده آنها از رژیم صهیونیستی و درگیری غزه اخراج کرد و دانشگاه هوپ در لیورپل سخنرانی آوی شلایم مورخ انگلیسی منتقد سیاست‌های این رژیم را لغو کرد. رسانه‌های اجتماعی نیز محتواها یا حساب‌های فعالان و روزنامه نگاران و سایت‌های خبری حامی فلسطین را حذف می‌کنند.
به نوشته گاردین، شاید هیچ کشوری از جهان به‌شدت آلمان برای محدود کردن ابراز همبستگی با فلسطینی‌ها تلاش نکرده است. سوزان نیمن، فیلسوف آمریکایی در برلین می‌نویسد: «کلمه «آپارتاید» تواند سریع‌تر از «کاکاسیاه» در نیویورک باعث حذف شما شود.
تلاش مقامات آلمانی برای سرکوب صداهای حامی فلسطین قابل‌توجه بوده و این امر حتی اعتراض بسیاری از یهودیان را در این کشور برانگیخته است.
این روزنامه درباره سرکوب صداهای حامی فلسطین در آمریکا به‌نقل از یک استاد دانشگاه شیکاگو و کارشناس ارشد آزادی بیان و حقوق قانون اساسی نوشت: احساس می‌کند که مک کارتیسم جدیدی در آمریکا بروز کرده است... نوعی سرکوب آزادی بیان که مدت‌ها مشاهده نشده بود.
مک کارتیسم اصطلاحی است برای اشاره به فعالیت‌های ضدکمونیستی سناتور جوزف مک‌کارتی در آغاز دوره جنگ سرد بکه موجب شد موجی از عوام‌فریبی، سانسور، فهرست‌های سیاه، گزینش شغلی، مخالفت با روشنفکران، افشاگری‌ها و دادگاه‌های نمایشی و تفتیش عقاید، فضای اجتماعی دهه ۱۹۵۰ آمریکا را دربرگیرد.
این استاد دانشگاه گفت: افراد اخراج و حذف می‌شود اما نه به‌خاطر «اشاعه خشونت» بلکه به‌دلیل «درخواست آتش‌بس» و «انتقاد از (رژیم) اسرائیل».
وی افزود معنی «سخنان نفرت‌انگیز» به اظهارنظر در آنچه که به‌نظر من کاملا قانونی است و اغلب از صلح حمایت می‌کند گسترش یافته است.
این استاد آمریکایی چنین اقداماتی را تلاش برای ترسیم مجدد خطوط اخلاقی پیرامون آنچه که قابل‌قبول ارزیابی می‌شود توصیف کرد و هدف آن را حذف دیدگاه‌های حمایت آمیز از فلسطین ارزیابی کرد.