به گزارش ایرنا، صحن‌های بارگاه ملکوتی حرم مطهر خواهر خورشید هشتم آسمان امامت و ولایت، امشب به همراه مردم این مّلک و دیار، تسلیت گوی صاحبان عزای خانه علی(ع) شده اند و در غم این داغ جگر سوز، به سوگ نشسته اند.
سیاه‌پوش شده اند همه عاشقان اهل‌بیت عصمت و طهارت و رخت عزا به تن کرده اند و شیفتگان مکتبش با فرزندان فاتح خیبر، هم ناله شدند، ناله ای از جنس غریبانه، ناله ی حزن آلودِ «وای مادرم».
از ساعات اولیه ی این غروب حزن انگیز، مردم این دیار کریمه اهل بیت، به سر زنان، خود را به مضجع شریفش رسانده‌اند و در غم عزای شهادت مادرانه ای، به سوگ نشسته‌اند، و چه تلخ، نشستنی.
زائران و مجاوران حرن حضرت معصومه سلام الله علیها با شرکت در آیین‌های عزاداری این حرم، اشک ماتم ریختند و شهادت حضرت زهرا(س)، کوثرِ اعطا شده بر پیغمبر را، به عمه سادات، بانوی کرامت، تسلیت گفتند.
سخنرانان و مداحان گوشه‌هایی از زندگی حضرت عشق را برای مردمِ عزادار مادر، تبیین کردند و ماجرای کوچه های بنی هاشم را در نظرشان مجسم کردند که ای وای بر نظارگران آن کوچه و غریبانه های چادر خاکی مادر و بغض در گلو خفته ی پسرش در گوشه ای از این کوچه ی نفرین شده.
دسته‌های عزاداری از نقاط مختلف شهر قم وارد حرم حضرت معصومه(س) شدند و پس از عرض تسلیت به آن حضرت، با سینه‌زنی، زنجیرزنی و مداحی در غم جان‌سوز شهادت حضرت زهرا (س) عزاداری کردند.
همچنین مسجد مقدس جمکران، بقاع متبرک امامزادگان(ع)، سر در مساجد، حسینیه‌ها، تکیه‌ها، بیوت مراجع تقلید و اماکن مذهبی سیاه‌پوش شده و آیین‌های عزاداری با شرکت ارادتمندان اهل‌بیت عصمت و طهارت(ع) در این اماکن درحال برگزاری است.
قم هم ناله با علی(ع)، فاتح خیبر
آری، این روزها و دقایق، روزهای عجیبی است، کوچه و محله‌ای در این شهر نمی یابی که صدای نوای جانگداز نوحه و مرثیه های وای مادرم، را هم نوا با علی(ع) و فرزندانش سر ندهد.
روضه‌های خانگی نیز دین خود را به مادرِ پاکی ها، ادا می کنند. کوچه به کوچه شهر قم رنگ و بوی غیرقابل وصفی از سوز فراق مادر به خود گرفته است و تکرارش خون می کند جگرها را.
اما تمام شهر به دور انگشتری نگین سبز کریمه اهل بیت می چرخد و می چرخد و همه محافلِ عزا و اشک ها و دلدادگی ها و موکب های خدمت، به آن نقطه کانونی دلدادگی ختم می شود.
تمام این ارادت‌ها به نقطه آغازین جهان، همان حرم امنِ کریمه اهل‌بیت(س) متصل می شوند و مضجمع نورانی عمه سادات است که در این روزها مملو از عاشقان و شیفتگان شده است. آری، درست است، این حرم، همان محفلی ست که مزد نوکریِ مادر را به قلوب داغداران، هبه می کند.
پس همین است که دسته‌جاتِ عزا، از کوچه کوچه شهر، خود را به بارگاه ملکوتیِ خواهر خورشید هشتم می رسانند و در عزای کوثرِ نبی، بر سر و سینه می زنند و اشک ماتم می ریزند.
نگاه اجمالی از ولادت تا شهادت کوثر اعطا شده به خاتم رسولان
حضرت فاطمه(س) در سال پنجم پس از بعثت و در روز ۲۰ جمادی‌الثانی در مکه و در خانه حضرت محمد(ص) پیامبر اسلام و حضرت خدیجه(س) به دنیا آمد. نام مبارک آن حضرت، فاطمه است و برای ایشان القاب و صفات متعددی همچون زهرا، صدیقه، طاهره، مبارکه، بتول، راضیه و مرضیه نیز ذکرشده و ام‌الحسین، ام‌الحسن، ام‌الائمه و ام‌ابیها از جمله کنیه‌های این بانوی گرامی اسلام است.
در دامن پاک حضرت فاطمه(س)، ۲ امام بزرگوار و ۲ شخصیت ممتاز عالم بشری، امام حسن مجتبی(ع) مظهر حلم و وقار و امام حسین(ع) سرور شهیدان تربیت یافتند و سلسله امامت و ولایت را استمرار بخشیدند و نیز حضرت زینب کبری(س) حماسه‌ساز روز عاشورا که پیام حسینی و حماسه عاشورا را در جهان اعلام کرد.
سرانجام حضرت فاطمه زهرا(س) بر اثر شدت ضربات و لطماتی که به او بر اثر هجوم به خانه‌اش و وقایع پس از آن وارد گشته بود، بیمار گشت و در بستر بیماری افتاد.
حضرت زهرا(س) درحالی‌که از عمر مبارکش ۱۸ سال بیشتر نمی‌گذشت، به روایتی در ۱۳ جمادی‌الاول سال ۱۱ هجری‌قمری و بنا بر روایتی دیگر در سوم جمادی‌الثانی همان سال به شهادت رسید.