به گزارش خبرنگار سینمایی ایرنا، رضا صفاییپور مهمترین نقشهای مکمل اکشن را در آثار سینمایی کشور ایفا کرد و توانست شهرت خوبی در بیرون از سینما برای خود رقم زده و به لقب طوفان برسد. اتفاقی که بیشتر برای ستارههای دنیای اکشن رخ میداد و مثلا لقب آریا را برای جمشید هاشمپور به ارمغان آورد، برای صفاییپور نیز تکرار شد.
علت اینکه صفاییپور تا این اندازه مورد توجه قرار گرفت، تلاش او برای استقلال نقش و پررنگتر کردن آن است. صفاییپور اگرچه همواره در قالب نقشهای مکمل چندم به ایفای نقش پرداخت اما چندان در تحلیل و بازپروری این نقشها، موفق عمل کرد که توانست آن نقشها را تا اهرم و بازوی روایت در کنار شخصیت اصلی بالا کشیده و به نقشهایی که محوریت چندانی در پروسه دراماتیک نداشتند، استقلال و هویت ببخشد.
اینگونه بود که صفاییپور خیلی زود در سینمای اکشن ایران به لقب طوفان رسید و بهرهمندی از او برای کارگردانان، یک امتیاز محسوب میشد. در نتیجه چنین رویکردی است که وی، به ستاره مهمی در سینمای اکشن تبدیل شد و توانست این ماندگاری را تا امروز با خود یدک بکشد.
صفاییپور همچنین در فیلم گیجگاه که آخرین هنرنمایی سینمایی وی محسوب میشود نیز در نقش خودش ظاهر شد و به همراه جمشید هاشمپور، بسیاری از خاطرت خوب سینمای دهه ۶۰ و ۷۰ را برای علاقمندان خود زنده کرد.
البته ویژگی مهمی که صفاییپور تقریبا تا پایان عمر به آن وفادار ماند، تعهدی بود که وی نسبت به گونه اکشن از خود نشان داد به گونهای که وی در دهه ۸۰ که زمان افول سینمای اکشن بود، در کمتر کار اجتماعی ظاهر شد تا تمام خاطرات خوب سینمادوستان، به هنرنمایی وی در این گونه پرمخاطب و خاطرهساز محدود شود. این اتفاق در شرایطی رقم خورده که تقریبا تمام ستارههای سینمای اکشن، طی دهههای بعدی در گونههای دیگر نیز ظاهر شده و ترجیح دادند تا در گونههای دیگری نیز به ایفای نقش بپردازند.
دنیای بیرحم سینما سبب شد تا این تعهد صفاییپور، چندان از سوی همصنفانش درک نشود بهطوریکه طوفان در یکی از آخرین گفتوگوهایش، از این غفلت، ناراحت بود. علیالخصوص آنکه وی در تمام این سالهای آخر، با عوارض بیماری پارکینسون دست به گریبان بود. خود وی معتقد بود که حضور فراوان او در سینمای اکشن، سبب ابتلای او به این بیماری شده است چرا که عوارض آن ضربهها و حرکات، سبب خیزش این بیماری و توسعه آن شده بود.
با رکود سینمای اکشن، چهرههایی چون صفاییپور که عرق و تعصب خاصب به این ژانر داشتند، تا همیشه در حافظه تاریخ سینمای ایران ماندگار شدند تا جاییکه امروز و با درگذشت این بازیگر قدیمی، سینمادوستان، در سوگ عمیقی فرو رفتند و به تمام خاطرات خوشایندی که این بازیگر خوشاخلاق برای ما باقی گذاشت، خیره ماندند.