به گزارش روز سه شنبه ایرنا از تارنمای شبکه تلویزیونی تله‌سور، این توافقنامه که ۳۱ اوت ۲۰۲۳ (۹ شهریور) و پس از گذشت دو سال از برقراری مجدد روابط میان دو کشور امضا شد، بلافاصله از اول ژانویه ۲۰۲۴ (۱۱ دی ۱۴۰۲) اجرایی شد.
رشد اقتصادی، گسترش صادرات و افزایش رقابت‌پذیری اقتصاد نیکاراگوئه، ایجاد فضای شفاف‌تر سرمایه‌گذاری چین در این کشور آمریکای لاتین و همچنین تقویت همکاری‌ها در حوزه تبادل فناوری و ارتقای سطح روابط سیاسی و دیپلماتیک از جمله مزایای امضای توافق تجارت آزاد میان دو کشور خواهد بود.
بر اساس این توافق، از نظر تجارت کالا، دو طرف در نهایت بر روی ۹۵ درصد از محصولات در ردیف‌های تعرفه مربوطه خود، تعرفه صفر اعمال خواهند کرد که ۶۰ درصد آن طبق این معامله بلافاصله تعرفه صفر دریافت خواهند کرد.
بر اساس بیانیه‌ای که دولت نیکاراگوئه منتشر کرد، ۳۵ درصد باقی‌مانده به‌تدریج از تعرفه‌ها معاف خواهند شد.
این توافقنامه، همکاری‌های اقتصادی و فنی میان دو کشور در زمینه‌های کشاورزی، نساجی، لجستیک، گردشگری و سایر حوزه‌های کسب و کارهای کوچک و متوسط را ترویج می‌کند.
این پیمان نقطه عطفی در توسعه روابط اقتصادی و تجاری دوجانبه میان چین و نیکاراگوئه است.
این پروژه، پنجشنبه گذشته ۱۶ نوامبر ۲۰۲۳ (۲۵ آبان) در مجلس ملی نیکاراگوئه تصویب شد و نمایندگان، فرمان قانونی موافقتنامه تجارت آزاد را تصویب کردند تا از روز نخست سال ۲۰۲۴ لازم‌الاجرا شود.
نیکاراگوئه انتظار دارد چین به یکی از تامین‌کنندگان اصلی مواد خام، نهاده‌ها، کالاهای مصرفی، ماشین‌آلات، تجهیزات و غیره و همچنین به خریدار صادرات کشاورزی نیکاراگوئه تبدیل شود؛ ماناگوآ همچنین امیدوار است چین در ایجاد شرکت‌های مناطق آزاد سرمایه‌گذاری کند.
بر اساس داده‌های بانک مرکزی نیکاراگوئه، بخش کشاورزی نیکاراگوئه ۱۶.۵ درصد از تولید ناخالص داخلی و ۳۵ درصد از کل صادرات را تشکیل می‌دهد.
شی جین پینگ رئیس‌جمهوری چین و دنیل اورتگا رئیس‌جمهوری نیکاراگوئه به‌تازگی در گفت‌وگویی تلفنی، بر پیشرفت مثبت در همه زمینه‌های دوجانبه مانند اعتماد متقابل سیاسی، همکاری عملی و حمایتی در زمینه‌های مختلف و همچنین همکاری در مجامع چندجانبه تاکید و توافق کردند که روابط دوجانبه را به سطح مشارکت استراتژیک ارتقا دهند؛ چرا که با منافع مشترک هر دو کشور و مردم آن‌ها مطابقت دارد و به نفع توسعه، شکوفایی و رفاه مشترک هر دو کشور است.
سران نیکاراگوئه و چین همچنین امضای توافقنامه تجارت آزاد میان دو کشور را ارزشمند توصیف کردند.
روابط دیپلماتیک بین جمهوری خلق چین و جمهوری نیکاراگوئه، ابتدا در دسامبر ۱۹۸۵ در زمان اولین دولت ساندینیستا (۱۹۷۹-۱۹۹۰) برقرار شد.
در سال ۱۹۹۰، دولت ویولتا باریوس د چامورو (Violeta Barrios de Chamorro) روابط خود را با تایوان برقرار کرد و سرانجام، در ۱۰ دسامبر ۲۰۲۱، چین و نیکاراگوئه پس از قطع روابط این کشور آمریکای مرکزی با تایپه، روابط دیپلماتیک خود را از سر گرفتند.
نیکاراگوئه در دسامبر ۲۰۲۱، بی‌درنگ پس از عقب‌نشینی از به رسمیت شناختن تایوان، که در آن زمان یکی از بهترین شرکای اقتصادی آن بود، روابط خود با چین را از سر گرفت. از سرگیری روابط دیپلماتیک ماناگوآ- پکن موجب شد تا تجارت دوجانبه در سال ۲۰۲۲ در مجموع به ۷۵۹ میلیون دلار برسد. صادرات نیکاراگوئه به چین نیز در سال گذشته میلادی شاهد رشد ۴۳.۷ درصدی بود.
امضای توافق تجارت آزاد میان نیکاراگوئه و چین را می‌توان آخرین نمونه از زنجیره همکاری‌های پکن با کشورهای آمریکای لاتین در نظر گرفت. چین در حال حاضر، دومین شریک تجاری مهم منطقه آمریکای لاتین پس از ایالات متحده است و طبق برآورد آژانس تجارت خارجی و بازاریابی تجارت و سرمایه‌گذاری آلمان (GTI) انتظار می‌رود حجم مبادلات تجاری میان دو طرف (پکن و کشورهای آمریکای لاتین) در یک دهه آینده، ۲ برابر افزایش یابد.