تهران - ایرنا - مجله صهیونیستی «۹۷۲+» جزئیات وحشتاکی از جنایات نظامیان رژیم اشغالگر صهیونیستی علیه فلسطینیان دستگیر شده در غزه در جریان حمله زمینی این رژیم به این باریکه را فاش کرد.

به گزارش روز سه شنبه ایرنا، این مجله در گزارش خود که توسط پایگاه خبری «عربی ۲۱» ترجمه شده است، نوشت که در ماه دسامبر تصاویری از ده ها مرد فلسطینی در شهر «بیت لاهیا» در شمال غزه منتشر شد که شبه برهنه بودند و به جز لباس زیر چیزی به تن نداشتند. این افراد زانو زده یا خمیده نشسته بودند و هنگام سوار شدن به پشت کامیون های نظامی ارتش رژیم اسرائیل چشمانشان بسته بود.

به حسب آنچه بعدها توسط مقام های امنیتی رژیم اسرائیل تایید شد، اکثریت قریب به اتفاق این بازداشت شدگان غیرنظامیانی بودند که به حماس وابسته نبودند و نیروهای رژیم اشغالگر صهیونیستی این افراد را بدون اطلاع خانواده‌هایشان از محل بازداشتشان منتقل کردند و برخی از آنها هرگز بازنگشتند.

این مجله با تعدادی از بازداشت شدگانی که در عکس های منتشر شده توسط ارتش رژیم اشغالگر اسرائیل به هنگام انجام شکنجه علیه بازداشت شدگان حضور داشتند، دیدار و گفت و گو کرده است.

مجله یاد شده مشاهدات آنها را به همراه مشاهدات ۴۹ نفر دیگر که از زیتون، جبالیا و الشجاعیه بودند و در معرض عملیات‌های شکنجه‌ سازمان یافته توسط نظامیان رژیم صهیونیستی قرار گرفته اند را برای سایر رسانه ها فاش کرد.

بر اساس این مشاهدات، نظامیان رژیم اشغالگر اسرائیل اسرای فلسطینی را با شوکر الکتریکی شکنجه می دادند، پوست آنها را با فندک می سوزانند، تف به دهانشان می انداختند و آنها را از خواب، غذا و دسترسی به دستشویی و حمام محروم می کردند و بسیاری از آنها ساعت ها به تورهای سیمی بسته شده بودند و بیشتر روز را با دستبند و چشم بند سپری می کردند.

عده‌ای از آنها شهادت دادند که تمام بدنشان در معرض ضرب و شتم قرار گرفته است و نظامیان صهیونیست به گردن یا پشت کمرشان آتش سیگار می‌کشیدند و بسیاری از فلسطینیان بازداشت شده بر اثر نگهداری در این شرایط سخت جان خود را از دست داده اند.

این مجله صهیونیستی به نقل از این فلسطینی ها نوشته است که صبح روز هفتم دسامبر، روزی که عکس های «بیت لاهیا» گرفته شد، نظامیان صهیونیستی وارد محله شدند و به همه فلسطینیان غیرنظامی دستور دادند که خانه های خود را ترک کنند.

«ایمن لبد»، محقق حقوقی در مرکز حقوق بشر فلسطین که در آن روز به همراه برادر کوچکترش دستگیر شد، گفت: آنها ( نظامیان صهیونیست) فریاد می زدند که همه غیرنظامیان باید [از خانه‌های خود] بیرون بیایند و تسلیم شوند.

بر اساس گزارش ها، نظامیان رژیم صهیونیستی به همه مردان فلسطینی دستور دادند که لباس های خود را در بیاورند و آنها را در یک مکان جمع کردند و عکس هایی گرفتند که بعدها در شبکه های اجتماعی منتشر شد و در همان وقت به زنان و کودکان دستور دادند که به سمت بیمارستان کمال عدوان بروند.

چهار شاهد مختلف تاکید کردند: در حالی که با دستبند در خیابان نشسته بودند، نظامیان صهیونیست وارد خانه های محله شدند و این خانه ها را به آتش کشیدند. نظامیان صهیونیستی به بازداشت شدگان گفتند که به دلیل نرفتن به جنوب نوار غزه دستگیر شده اند.

همچنان تعداد زیادی از غیرنظامیان فلسطینی به رغم دستور رژیم اسرائیل برای مهاجرت آنها در مراحل اولیه جنگ که منجر به آواره شدن صدها هزار نفر از آنها به سمت جنوب غزه شد، در بخش شمالی این نوار باریکه باقی مانده اند. این افراد دلایل متعددی را از جمله ترس از بمباران توسط ارتش رژیم صهیونیستی در طول سفر به جنوب، مشکلات حرکتی یا ناتوانی اعضای خانواده و فقدان اطمینان در مورد زندگی در اردوگاه های آوارگان در جنوب غزه برای ترک نکردن خانه های خود بیان کردند.

یک کلیپ ویدئویی که در مکان حادثه در «بیت لاهیا» فیلمبرداری شده است نشان می دهد که یک نظامی رژیم اسرائیل در حالی که بلندگو در دست دارد مقابل ساکنان بازداشت شده که در چند ردیف‌ بصورت به رهنه و بر روی ۲ زانو نشسته‌اند و دست‌هایشان پشت سرشان است می‌ایستد و می گوید: «ارتش اسرائیل رسید. غزه و جبالیا را بر سر شما ویران کردیم، ما جبالیا و تمام غزه را اشغال کردیم، آیا این چیزی است که شما می خواهید؟ آیا می خواهید حماس باقی بماند؟» اما فلسطینی ها فریاد می زنند که غیرنظامی هستند.

«ماهر» دانشجوی دانشگاه الازهر غزه که در عکس با بازداشت شدگان بیت لاهیا حضور دارد و خانواده او همچنان در یک بازداشتگاه رژیم صهیونیستی قرار دارند و از ترس اینکه اعضای خانواده اش در معرض انتقام قرار گیرند خواست برای او از نام مستعار استفاده شود، گفت که خانه ما در مقابل چشمانم سوخت.

شاهدان عینی گفتند که شعله های آتش در بیت لاهیا از کنترل خارج و خیابان مملو از دود شد و نظامیان رژیم صهیونیستی مجبور شدند فلسطینیان بازداشت شده را ده ها متر از آتش دور کنند.

این مجله اشاره کرد که ۶۶۰ فلسطینی از غزه در زندان های رژیم صهیونیستی در بازداشت هستند و بیشتر آنها در زندان کتسیعوت در صحرای «النقب» نگهداری می شوند.

به نوشته این مجله، تعداد دیگری نیز وجود دارند که ممکن است به چند هزار نفر برسند و ارتش رژیم صهیونیستی از افشای نام آنها خودداری می کند و در چندین پایگاه نظامی از جمله پایگاه نظامی «سدی تیمان» در نزدیکی بئر السبع، جایی که جنایات زیادی علیه بازداشت شدگان فلسطینی رخ داده است، نگهداری می شوند.

بر اساس گزارش ها، اسرای فلسطینی از «بیت لاهیا» با کامیون‌ها به ساحل منتقل شدند و ساعت‌ها در این کامیون ها مانده اند.

«ایمن لبد»، محقق حقوقی در مرکز حقوق بشر فلسطین، اینکه چگونه یک نظامی زن رژیم اسرائیل از تعدادی از فلسطینیان بازداشت شده خواسته است تا برقصند و سپس از آنها عکس گرفته را روایت کرده است.

به گفته شاهدان، فلسطینیان بازداشت شده با لباس زیر به ساحل دیگری در داخل سرزمین های اشغالی فلسطین در نزدیکی پایگاه نظامی زیکیم منتقل شدند و در آنجا نظامیان رژیم صهیونیستی از آنها بازجویی کردند و آنها را مورد ضرب و شتم قرار دادند.

بر اساس گزارش رسانه ها، بازجویی های اولیه از فلسطینیان بازداشت شده توسط اعضای یگان ۵۰۴ ارتش رژیم اشغالگر اسرائیل که سپاه مهم اطلاعات نظامی این رژیم است، صورت گرفت.

سربازان، تحقیقات از بازداشت شدگان را با روشی که پر از تخلف است انجام دادند و هویت بعضی از آنها را با دقت بررسی کردند. سپس آنها را به ۲ دسته تقسیم کردند که بیشتر اعضای گروه اول به غزه بازگشتند و گروه دوم که شامل ۱۰۰ نفر بودند در بیت لاهیا بازداشت و سپس به بازداشتگاهی در داخل سرزمین های اشغالی منتقل شدند.

در آنجا، بازداشت شدگان به صورت مرتب صدای نشست و برخاست هواپیماها را شنیده اند بنابراین آنها احتمال می رود که آنها در پایگاه «سدی تیمان» در نزدیکی بئر السبع نگهداری می شدند.

به نوشته مجله صهیونیستی «۹۷۲+»، پایگاه «سدی تیمان» در نزدیکی بئر السبع شامل یک فرودگاه و جایی است که بازداشت شدگان اهل غزه در آنجا نگهداری می شوند تا مشخص شود که آیا آنها باید به عنوان غیرنظامیان و یا جنگجویان غیرقانونی طبقه بندی شوند.

به گفته دفتر سخنگوی ارتش رژیم صهیونیستی، بازداشتگاه‌های نظامی تنها برای بازجویی و معاینه اولیه از بازداشت‌شدگان فلسطینی قبل از انتقال آنها به سازمان زندان‌های این رژیم در نظر گرفته شده است اما گفته های فلسطینی‌هایی که در داخل این بازداشتگاه ها بودند، تصویر بسیار متفاوتی را شکل می دهد.

اعمال شکنجه در طول روز

در داخل پایگاه نظامی، فلسطینی ها در قالب گروه های حدود ۱۰۰ نفری بازداشت شدند و بر اساس گفته هایشان، آنها در تمام مدت با دستبند و چشم بند بودند و به جز بین ساعت ۱۲ شب تا پنج صبح اجازه استراحت نداشتند.

از بین ۲ گروه یکی از بازداشت شدگان که نظامیان صهیونیست به دلیل آشنایی او با زبان «عبری » او را انتخاب کرده بودند و لقب «شاویش» به او داده بودند، تنها کسی بود که چشم‌بند نداشت.

طبق شهادت ها، بستن بازداشت شدگان به میله های آهنی و مجبور کردن آنها به بلند کردن بازوهای خود به مدت چندین ساعت از رایج ترین شکنجه ها بود و هر کس که دستش را پایین می آورد، نظامیان صهیونیست او را مورد ضرب و شتم قرار می دادند.

نضال یکی از بازداشت شدگان گفت که ما در تمام طول روز زیر شکنجه بودیم، سرهایمان را باید به زانوهایمان گره می زدیم و هر کسی که نمی توانست این کار را انجام دهد به مدت ۲ یا سه ساعت به نرده های آهنی بسته می شد تا اینکه نظامی صهیونیست تصمیم به رها کردن او بگیرد.

یکی از فلسطینیان بازداشت شده به شبکه الجزیره گفته که شاهد مرگ بسیاری از بازداشت شدگان بوده است از جمله یکی از بازداشت شدگانی که دچار بیماری قلبی بود و به دلیل بی توجهی نظامیان صهیونیستی جان خود را از دست داد.

بسیاری از بازداشت شدگانی که با «ایمن لبد»، محقق حقوقی در مرکز حقوق بشر فلسطین در بازداشت نظامیان رژیم صهیونیستی قرار داشتند از مرگ های مشابه صحبت کردند و گفتند که پیرمردی مسن که از اردوگاه الساحل بود، به دلیل بیماری و بر اثر شرایط سخت بازداشت جان خود را از دست داد و بازداشت شدگان در اعتراض به مرگ او دست به اعتصاب غذا زدند.

بازداشت شدگان گزارش دادند که نظامیان صهیونیست شبانه در بین آنها وارد می شدند و آنها را به شدت مورد ضرب و شتم قرار می دادند و سپس به سمت آنها گاز اشک آور پرتاب می کردند و بازداشت شدگان را از اعتصاب غذا متوقف می کردند.

این وبگاه صهیونیستی به نقل از بیانیه‌های ارتش رژیم اسرائیل گزارش داده است که فلسطینیان اهل غزه که در این مرکز بازداشت شده اند، جان خود را از دست داده‌اند. سخنگوی ارتش رژیم صهیونیستی گفت است که موارد شناخته شده ای از مرگ بازداشت شدگانی که در بازداشتگاه نگهداری می شوند، وجود دارد.

در اظهارات ویدئویی، فلسطینی‌های آزاد شده مواردی را توصیف کردند که در آن نظامیان صهیونیست آتش سیگارهای خود را روی بدن بازداشت شدگان خاموش کرده اند و حتی آنها را تحت شوک الکتریکی قرار داده اند.

یکی از جوانان فلسطینی به شبکه الجزیره گفت: من ۱۸ روز در بازداشت بودم و نظامیان صهیونیستی در حالی که در خواب بودم، کمر مرا با آتش فندک سوزاندند و چندین بار آتش سیگار خود را بر روی کمر من خاموش کردند.

وی افزود: یکی از جوان‌های بازداشت شده که چشم‌بند داشت به یکی از نظامیان رژیم صهیونیستی گفت که می‌خواهم آب بخورم اما این نظامی رژیم صهیونیستی به او گفت دهانش را باز کند و هنگامی که دهانش را باز کرد، او آب دهان انداخت.

«شادی العدویه» یکی دیگر از بازداشت شدگان فلسطینی که آزاد شده است نیز در مورد مشاهدات خود به شبکه «تی‌ آر تی» ترکیه گفت که نظامیان صهیونیست آتش سیگار خود را روی گردن، دست و کمر او خاموش کرده اند و دست و سر او را لگدمال کرده و به او شوک الکتریکی زده اند.

یکی دیگر از فلسطینیان بازداشت شده توسط صهیونیست ها که پس از انتقال به بیمارستانی در رفح آزاد شده است به شبکه الجزیره گفت: افراد بازداشت شده نمی توانند چیزی طلب کنند، اگر بگویند می خواهیم آب بخوریم مورد ضرب و شتم شدید قرار می گیرند؛ فرقی بین پیر و جوان نیست، من ۶۲ ساله هستم. مرا کتک زدند، دنده هایم را شکستند و از آن زمان به بعد نفس کشیدنم مشکل شده است.

وی افزود: سعی کردم چشم بند را از چشمانم جدا کنم اما یک نظامی صهیونیست با زانو به پیشانی ام ضربه زد.

به نوشته مجله صهیونیستی «۹۷۲+» فلسطینیانی که توسط رژیم اسرائیل در غزه دستگیر شده‌اند اعم از اعضای مقاومت یا غیرنظامیان، تحت قانون جنگجویان غیرقانونی سال ۲۰۰۲ بازداشت می‌شوند. بر اساس این قانون اسرائیل، این رژیم می تواند دستگیر شدگان را بدون اجرای مراحل عادی قانونی به مدت طولانی در بازداشت نگه دارد و از ملاقات بازداشت شدگان با وکیل جلوگیری کند و رسیدگی قضایی را تا ۷۵ روز یا در صورت موافقت قاضی تا ۶ ماه به تعویق بیندازد.

این قانون پس از وقوع حملات کنونی رژیم صهیونیستی به غزه در ماه اکتبر اصلاح شد و بر اساس نسخه تصویب شده در کنست در ۱۸ دسامبر، رژیم صهیونیستی همچنین می تواند افراد دستگیر شده را تا ۴۵ روز بدون صدور حکم در بازداشت نگه دارد که تبعات خاصی دارد.

این مجله به نقل از «تال اشتاینر»‌ مدیر اجرایی کمیته عمومی علیه شکنجه در رژیم اسرائیل نوشت که آنها (افراد بازداشت شده) به مدت ۴۵ روز آنجا نخواهند بود و به خانواده های آنها اطلاع داده نمی شود و در این مدت، ممکن است بمیرند و هیچ کس از آن مطلع نشود و بسیاری از مردم به همین سادگی می توانند ناپدید شوند.

مجله صهیونیستی «۹۷۲+» اعلام کرد که سازمان غیردولتی حقوق بشر در سرزمین های اشغالی (هاموکد) تماس‌هایی از مردم غزه درباره ۲۵۴ فلسطینی که توسط ارتش رژیم صهیونیستی دستگیر شده‌اند و بستگانشان اطلاعی از محل نگهداری آنها ندارند، دریافت کرده است. مرکز «هاموکد» در اواخر دسامبر دادخواستی را به دادگاه عالی رژیم صهیونیستی ارسال کرد و در آن از ارتش این رژیم خواست که اطلاعات مربوط به غزه‌ ای هایی را که بازداشت می‌کند، منتشر کند.

یک منبع در سازمان زندان های رژیم صهیونیستی گفت که بیشتر بازداشت شدگانی که توسط ارتش این رژیم بازداشت شده اند از غزه هستند و به زندان ها منتقل نشده اند. این احتمال وجود دارد که ارتش رژیم اسرائیل با استفاده از قانون «جنگجویان غیرقانونی» با زندانی کردن افراد غیرنظامی، سعی در به دست آوردن اطلاعات از آنها دارد.

بازداشت شدگان گزارش دادند که در این مرکز نظامی بازداشت شدگان در کنار افرادی که اعضای حماس یا جهاد اسلامی را می شناسند، نگهداری می‌شوند.

بر اساس گزارش ها، نظامیان رژیم اشغالگر اسرائیل بین غیرنظامیان تفاوتی قائل نمی شوند و با همه به یک شکل رفتار می کنند و برخی از کسانی که حدود یک ماه پیش به عنوان بخشی از همین گروه در بیت لاهیا دستگیر شده بودند، هنوز آزاد نشده اند.

اظهارات غیرنظامیانی که از پایگاه نظامی رژیم اسرائیل آزاد شده اند نشان می دهد که پس از چند روز آنها را برای بازجویی از یک مرکز به مرکز دیگر منتقل کرده اند.

بیشتر آنها گفته اند که در بازجویی مورد ضرب و شتم قرار گرفته اند و از آنها سوال شده است که آیا فعالان حماس یا جهاد اسلامی را می شناسید. و نظرتان در مورد آنچه در هفتم اکتبر اتفاق افتاد چه بود. و اینکه کدام یک از اعضای خانواده شما در حماس فعال بودند و در هفتم اکتبر وارد سرزمین های اشغالی شدند و چرا شما جنوب را ترک نکردید.

این مجله صهیونیستی با اشاره به اینکه «ایمن لبد»، محقق حقوقی در مرکز حقوق بشر فلسطین پس از سه روز برای بازجویی به قدس منتقل شده است به نقل از وی افزود که بازجو با مشت به صورتم زد و در نهایت مرا به بیرون کشیدند و چشم‌بند زدند. سعی کردم چشم‌بند را از چشمانم جدا کنم زیرا داشت دردم می گرفت اما یکی از نظامیان صهیونیستی با زانویش به پیشانی ام ضربه زد و من از این کار منصرف شدم.

وی ادامه داد: نیم ساعت بعد یک بازداشتی دیگر که استاد دانشگاه بود را آوردند که گویا در بازجویی با آنها همکاری نکرده بود و او را به طرز فجیعی در کنار من کتک زدند و به او گفتند که تو از حماس دفاع می‌کنی و به سوالات پاسخ نمی‌دهی، زانو بزن و دستانت را بالا ببر،‌ احساس کردم ۲ نفر به من نزدیک می شوند، فکر می کردم نوبت من است که مرا بزنند و بدنم دچار تشنج شد.

یکی از آنها در گوشم گفت «بگو ای سگ.» گفتم نفهمیدم. به من گفت که بگو «روزی مرگ یا مجازات هر سگی فرا می‌رسد».

مجله صهیونیستی «۹۷۲+» اضافه کرد که «لباد» دوباره به سلول زندان منتقل شد و به گفته او، شرایط در قدس بهتر از مرکزی بود که در جنوب بود. اینجا برای اولین بار بود که دستبند و چشم بند نداشتم و آنقدر درد داشتم و خسته بودم که خوابم برد و هیچ چیزی نفهمیدم.

در ۱۴ دسامبر یک هفته پس از اینکه او را از خانه‌اش در بیت لاهیا بردند و از همسر و سه فرزندش دور شد، به اتوبوسی که به گذرگاه «کرم ابو سالم»‌ بین سرزمین های اشغالی فلسطین و نوار غزه بازمی‌گشت، سوار شد. او ۱۴ اتوبوس و صدها بازداشتی را دید و شمارش کرد. او و یکی دیگر از شاهدان گفتند که نظامیان رژیم صهیونیستی به آنها دستور دادند که فرار کنند و گفتند که هرکس به عقب نگاه کند، به او شلیک می کنند.

از گذرگاه «کرم ابو سالم»‌ بازداشت شدگان به رفح، شهری که در هفته های اخیر با صدها هزار آواره فلسطینی به یک اردوگاه بزرگ پناهجویان تبدیل شده است، رفتند.

بازداشتی های آزاد شده لباس خواب خاکستری به تن داشتند و برخی از آنها جراحاتی که در مچ دست، کمر و شانه داشتند و در نتیجه خشونتی بود که در حین بازداشت با آنها شده بود را به خبرنگاران نشان دادند. آنها دستبندهای شماره داری به دست داشتند که به محض ورود به بازداشتگاه به آنها داده بودند.

به گزارش «یورو مید مونیتور» یک سازمان حقوق بشر مستقر در ژنو که چندین محقق میدانی در رفح دارد، تخمین زده می شود که دست کم ۵۰۰ نفر از ساکنان غزه در هفته های اخیر پس از بازداشت در زندان های رژیم صهیونیستی آزاد شده اند و شهادت هایی از شکنجه و تخلفات ظالمانه ای که علیه آنها انجام شده، درز پیدا کرده است.

این بازداشت شدگان به خبرنگاران گفتند که نمی دانستند در رفح به کجا می روند و یا خانواده هایشان کجا هستند، بسیاری از آنها پابرهنه بودند. یکی از آنها گفت که من ۱۷ روز چشم بند داشتم.

یکی از بازداشت شدگانی که به رفح رسیده است گفت که از زمان آزادی اش طی ۲ هفته گذشته در یک چادر پلاستیکی زندگی می کند. او گفت که همین امروز کفش خریدم، در رفح به هر کجا که نگاه کنی، چادر می بینی، از زمانی که آزاد شده ام از لحاظ روحی در شرایط سختی قرار دارم، اینجا در شهری با گنجایش جمعیت ۲۰۰ هزار نفر، یک میلیون نفر جمع شده اند.

«ایمن لبد» وقتی به رفح رسید، بی درنگ با همسرش تماس گرفت و وقتی شنید که او و فرزندانش زنده هستند خوشحال شد. وی اظهار داشت که در زندان مدام به آنها فکر می کردم، به همسرم که در شرایط سخت و به تنهایی با فرزند تازه متولد شده ما زندگی می کند.

وی که احساس می کرد خانواده اش چیزی را از او کتمان می کنند در نهایت متوجه شد که برادر کوچکش یک ساعت پس از بازگشت از بازداشتگاه ساحلی «زیکیم» در بمباران خانه یکی از همسایگانش توسط ارتش رژیم صهیونیستی کشته شده است.

سخنگوی ارتش رژیم صهیونیستی در خصوص اظهارات بازداشت شدگان فلسطینی که از سوی نظامیان این رژیم مورد بدرفتاری و شکنجه قرار گرفته اند گفت که هر گونه ادعا درباره رفتار نامناسب در بازداشتگاه به طور کامل بررسی می‌شود و بر اساس ارزیابی روزانه با توجه به میزان خطر و وضعیت سلامتی آنها به بازداشت شدگان دستبند زده می شود.

وی ادعا کرد که کادر درمانی مرکز بازداشتگاه‌های نظامی یک بار در روز برای بررسی وضعیت پزشکی افراد بازداشتی، از بازداشتگاه ها سرکشی و در صورت نیاز به بازداشت شدگان خدمات درمانی ارائه می کند.

این در حالی است که بیشتر بازداشت شدگان در اظهارات خود گفته اند که تا زمان رسیدن به مراکز درمانی تحت معاینه پزشک قرار نگرفته اند و به رغم درخواست های مکررشان هیچ گونه خدمات درمانی بعدی دریافت نکرده اند.