محمدرضا کنعانی روز دوشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا اظهار کرد: پس از حدود یکسال و نیم عملیات لایروبی و بازگشایی کانال آبرسان آشور برای تبادل آبی بین خزر و خلیج گرگان، سطح آب این خلیج ۴۵ سانتیمتر بالا آمده و به سطح دریای خزر رسیده است.
وی بیان کرد: با آبگیری خلیج گرگان و افزایش سطح آب، پهنه سرزمینی و مساحت خلیج به ۶ هزار هکتار افزایش یافت که ضمن امکان تردد شناورها، کاهش شوی آب مخاطراتی همچون ایجاد ریزگردها رفع شد.
مدیرکل حفاظت محیط زیست گلستان گفت: تا چند ماه گذشته شوری بالای ۴۸ میلی‌گرم در هزار در برخی نقاط خلیج گرگان ثبت شده بود، ولی هم اکنون با بالا آمدن سطح آب، شوری و ذرات معلق و نیز هدایت الکتریکی آب در این منطقه با کاهش ۵۰ درصدی بهبود یافته است.
مدیرکل حفاظت محیط زیست گلستان گفت: ذرات معلق، شوری آب و هدایت الکتریکی آب سه مولفه اصلی اثرگذاری در زیست‌مندان و اندازه گیری پارامتری‌های آب در خلیج محسوب می‌شود.
کنعانی افزود: از سوی کارشناسان حفاظت محیط زیست به صورت مرتب فرایند اندازه‌گیری سطح و شاخصهای زیست محیطی انجام می‌شود.
وی ادامه داد: بررسی مولفه‌های اثرگذار در زیست‌مندان خلیج، باید در یک دوره کامل ورود آب از دریا به خلیج گرگان انجام شود.
وی یادآور شد: این دوره کامل بین ۲۰۰ روز تا یک سال طول می‌کشد.
رییس جمهور اسفند سال ۱۴۰۰ در شانزدهمین سفر استانی به گلستان دستور احیا و لایروبی خلیج گرگان را صادر کرد.
پس از سفر اسفند ۱۴۰۰ آیت الله رییسی به گلستان و دستور صریح وی، عملیات نجات بخشی خلیج گرگان به عنوان مهمترین بخش پناهگاه حیات وحش و ذخیرگاه زیست کره میانکاله آغاز شد.
انتخاب پیمانکار خارج از تشریفات اداری بیانگر اراده جدی قوه مجریه برای نجات دردانه خزر بود و پس از آن ده‌ها فروند قایق، لایروب، کامیون ، بیل مکانیکی و ادوات فنی و راه سازی عازم شمال جزیره آشوراده شدند تا با جمع آوری رسوبات، زمینه ورود آب به خلیج گرگان را فراهم کنند.
به اعتقاد کارشناسان توجه به احیای خلیج گرگان و رهایی آن از خشکی از جهات اقتصادی و اجتماعی بسیار ضروری بوده و اگر اقدام عملی برای احیای آن شتاب نمی گرفت، تا سال ۱۴۰۲ ارتباط طبیعی خلیج گرگان با دریای خزر برای همیشه قطع شده و مانند خلیج «حسن‌قلی» و تالاب گمیشان گرفتار خشکی مطلق می‌شد.
از پیامدهای این خشکی، افزایش دمای منطقه و رسیدن میانگین شوری آب این خلیج به ۲۵ درصد بود و علاوه بر آن، تخریب بیشتر محیط زیست و ایجاد یک شوره‌زار بزرگ در منطقه و فراگیری گرد و غبار آن تا خراسان شمالی دور از انتظار نبوذ.
خلیج گرگان از لحاظ موقعیت جغرافیایی در جنوب شرقی دریای خزر و حوزه شهرستان‌های بندرترکمن، بندرگز، نوکنده و بهشهر از ۶۰ کیلومتر طول و حداکثر ۱۲ کیلومتر عرض برخوردار بوده و دارای امتداد شرقی - غربی است.
ثبت خلیج گرگان در سال ۱۳۵۴ به همراه تالاب میانکاله و «لپو زاغمرز» در استان مازندران به عنوان نخستین مجموعه تالاب بین‌المللی جهان در فهرست تالاب‌های کنوانسیون رامسر ثابت کرد این خلیج و نواحی اطراف آن یک مجموعه ارزشمند زیست محیطی است که علاوه بر حفظ چرخه زیست دریای خزر در معیشت جوامع محلی که حدود ۵۰۰ هزار تا یک میلیون نفر از جمعیت منطقه تحت تاثیر مستقیم خلیج گرگان هستند، اثرگذاری مستقیم دارد.